Ιωάννης Μυτιληναίος

Γεννήθηκε στην Αθήνα το Σεπτέμβριο του 1971. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Οδοντιατρική σχολή της Σόφιας το 1999, ενώ πήρε την αναγνώριση του τίτλου σπουδών από το ΔΙΚΑΤΣΑ δυο χρόνια αργότερα και το 2002 άνοιξε ιδιωτικό οδοντιατρείο στο Αιγάλεω επί της Δημαρχείου 25, στο οποίο και απασχολείται μέχρι και σήμερα, σχεδόν σε όλους τους τομείς της οδοντιατρικής και σε συνεργασία με κάθε απαραίτητη ειδικότητα.

Με το ψάρεμα ασχολείται από μικρό παιδί ψαρεύοντας κυρίως χταπόδια με καμάκι, ενώ μέσω του Γλαύκου γνώρισε τον κόσμο του ψαροντούφεκου, με τον οποίο και έμεινε σε επαφή μέχρι και το 2009, οπότε και “έμπλεξε” κυριολεκτικά με το jigging. Έκτοτε, το καλάμι τον κέρδισε σχεδόν ολοκληρωτικά, αφού επεκτάθηκε πρακτικά σε οποιαδήποτε τεχνική μπορεί κάποιος να κάνει με αυτό. Αγαπημένη τεχνική παραμένει το jigging, σε κάθε του μορφή, ενώ ασχολείται πολύ με το ζωντανό δόλωμα. Είναι για χρόνια βασικός συνεργάτης του περιοδικού ‘’Ψάρεμα με σκάφος’’.


Βαθιά καθετή - Αναζητώντας τους ΜΠΑΛΑΔΕΣ /ΤΡΟΠΟΣ ΨΑΡΕΜΑΤΟΣ.

Του Αντώνη Δρόσου

Βαθιά καθετή - Αναζητώντας τους ΜΠΑΛΑΔΕΣ /ΤΡΟΠΟΣ ΨΑΡΕΜΑΤΟΣ.

Ένα ψάρι που θα το αναζητήσουμε σχεδόν αποκλειστικά με τη βαθιά καθετή, τουλάχιστον εμείς οι ερασιτέχνες ψαράδες, είναι ο μπαλάς. Και λέω εμείς οι ερασιτέχνες γιατί οι επαγγελματίες ψαράδες εκτός από την καθετή τον αναζητούν με χοντρά δολωμένα δίκτυα αλλά και παραγάδια.

Κάποτε οι θάλασσές μας ήταν γεμάτες από μπαλάδες. Το μεγάλο βάθος όπου ζούσαν σε συνδυασμό με τον άγριο τόπο όπου κατοικούσαν δεν επέτρεπαν σε πολλούς να τους αναζητήσουν. Όμως το «ευφυές...» μυαλό του Έλληνα επαγγελματία ψαρά, που κατεβάζει ιδέες σκέφτηκε τον τρόπο. Βρήκε τα δολωμένα δίκτυα.

Πρόκειται για δίκτυα κατασκευασμένα από νάιλον τα οποία τα καλάριζε ο ψαράς στους τόπους όπου κατοικούσαν οι μπαλάδες και τα άφηνε για μια, δυο ή και περισσότερες μέρες. Τα ψάρια που πιανόντουσαν πάνω λειτουργούσαν ως δόλωμα για τους μπαλάδες που πήγαιναν κοντά τους και μπερδευόντουσαν στα δίκτυα. Με αυτήν τη μέθοδο έβγαλαν τεράστιες ποσότητες από μπαλάδες όμως με ένα ρίσκο. Υπήρχε μεγάλη πιθανότητα το δίκτυ λόγω του ρεύματος, της αγριάδας και του καιρού να έμενε κάτω στο βυθό. Και αν αυτό ήταν απώλεια για τον ψαρά, γινόταν ο καταστροφέας του συγκεκριμένου τόπου. Το δίκτυ που είχε μείνει στο βυθό ήταν νάιλον που δεν έλειωνε και λειτουργούσε συνεχώς ως παγίδα. Οι μπαλάδες πήγαιναν να φάνε τα πιασμένα ψάρια του δικτυού και πιανόντουσαν κι αυτοί με τη σειρά τους παριστάνοντας τώρα αυτοί το δόλωμα προσελκύοντας τους άλλους της περιοχής. Μια παγίδα που λειτουργούσε για μεγάλο χρονικό διάστημα, καταστρέφοντας όλο το κοπάδι και νεκρώνοντας τη συγκεκριμένη περιοχή. 

Τρόπος ψαρέματος

Οι μπαλάδες είναι ψάρια κοπαδιαστά που μπορεί να έχουν τους τόπους τους όμως υπάρχουν συνεχώς μετακινήσεις. Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο τη μια μέρα να βρίσκονται σε ένα συγκεκριμένο σημείο και την άλλη αρκετά μέτρα πιο μακριά με αισθητή διαφορά στο βάθος. Έτσι μια πρώτη ανιχνευτική ριξιά μπορεί να γίνει με μια απλή αρματωσιά κι ένα καλάμι με μηχανισμό (ηλεκτρικό ή χειροκίνητο) για να δούμε την ύπαρξη ψαριών. Το σκάφος δεν φουντάρει αλλά χρησιμοποιεί τη μηχανή για σταθεροποίηση. Αν υπάρχουν ψάρια θα φανεί αμέσως αφού θα δεχτούμε τσιμπήματα. Αν δεν υπάρξουν τσιμπιές σε αυτήν τη λιτή αρματωσιά τότε στην άλλη τη χοντρή σίγουρα τα πράματα θα είναι χειρότερα. Το μέρος συνεπώς δεν μας κάνει οπότε μετακινιόμαστε πιο πέρα για νέο έλεγχο ψαριών και διαθέσεων.

Όταν πετύχουμε τα ψάρια σημαδεύουμε το σημείο στο gps και λαμβάνοντας υπόψη μας τον καιρό και το ρέμα φουντάρουμε με τέτοιο τρόπο ώστε το σκάφος μας να ακινητοποιηθεί πάνω από το σημαδεμένο αυτό σημείο. Εκεί θα μπει σε λειτουργία ο κανονικός μηχανισμός ψαρέματος με τη μπαλαδοκαθετή που θα δολωθεί και θα πέσει στο νερό. Αν στο σκάφος υπάρχει μόνο ένας μηχανισμός ψαρέματος τότε μέχρι να κατεβεί η αρματωσιά στο βυθό, να ψαρέψει και να ξανάρθει στην επιφάνεια υπάρχει άφθονος χρόνος για να κόψουμε άλλα δολώματα και να δολώσουμε μια δεύτερη αρματωσιά. Αυτήν την αρματωσιά θα την αλλάξουμε με την αρχική όταν ανέβει στο σκάφος και θα τη ρίξουμε στο νερό και στη συνέχει θα γίνει το ξεψάρισμα, το δόλωμα και τυχόν επιδιόρθωση που θα χρειαστεί στην πρώτη αρματωσιά. Αν υπάρχουν δυο μηχανισμοί και δυο ψαράδες τότε αυτό γίνεται ξέχωρα για τον κάθε ψαρά ή φροντίζουν οι ψαράδες σε συνεννόηση μεταξύ τους να υπάρχει πάντα στο βυθό μια δολωμένη αρματωσιά για να συγκεντρώνει τα ψάρια εκεί.

Τέλος να μην ξεχνάμε ότι η καλοσύνη που επιθυμούμε στο ψάρεμα δεν είναι πάντα εφικτή. Όσο καλός και αν είναι ο καιρός όλο θα βγάλει κάποιο στεριανό ή θαλασσινό αεράκι, συνήθως τοπικά φαινόμενα, που λόγω της απομάκρυνσης από την ακτή και του πελάγους που βρισκόμαστε είναι ιδιαίτερα αισθητό. Η σιγουριά της πρόβλεψης είναι αυτό που θα μας επιτρέψει να συνεχίσουμε το ψάρεμα έστω και με λίγο μπότζι. Αν δεν υπάρχει πρόβλεψη καλοσύνης τότε τα πράματα πρέπει να μελετηθούν ξανά και αν ο καιρός επιμένει με αύξηση να τα μαζεύουμε για επιστροφή. Το δεύτερο σκάφος στην εξόρμηση είναι μια μεγάλη σιγουριά και ασφάλεια. Καλό είναι να κανονίζεται από νωρίς και να βγαίνει ένα κοινό πλάνο ταξιδίου και ψαρέματος. Αν δεν υπάρχει αυτό τότε ο εξοπλισμός του σκάφους μας πρέπει να είναι ασφαλώς πιο μεγάλος με εφεδρική μηχανή συν όλα τα άλλα σωστικά, τηλέφωνα, άγκυρες και σχοινιά.

ΚατηγορίαΤΕΧΝΙΚΗ
Print
Back To Top