Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το βρίσκεσαι πάνω στην ξέρα, να έχεις εντοπίσει τα ψάρια και ξαφνικά να σου συμβεί κάποια αναποδιά, ώστε να μην μπορείς να ψαρέψεις.

Και δεν μιλάω για τις περιπτώσεις που θα μας σπάσει το καλάμι ή ο μηχανισμός μας ξαφνικά θα αποφασίσει να κάνει «στάση εργασίας», διότι δεν έχουμε φροντίσει να είναι κατάλληλα συντηρημένος, αλλά για άλλες αναποδιές που συμβαίνουν συχνά όπως το μπέρδεμα της πετονιάς, όταν κάνουμε καθετή ή του νήματος που χρησιμοποιούμε σε άλλα ψαρέματα όπως φύλακας ή jigging. Οι συχνότερες αιτίες αυτών των προβλημάτων είναι ο δυνατός αέρας, που είναι ικανός να μπερδέψει την απλωμένη πετονιά μας πάνω στο σκάφος ή τα διάφορα αιχμηρά αντικείμενα, όπως η προπέλα πάνω στην οποία μπορεί να ακουμπήσει κατά την ανάκτηση το νήμα και να γδαρθεί.

Επίσης ένα πολύ συχνό πρόβλημα έχει να κάνει με τους μηχανισμούς τύπου spinning, που συνήθως μετά από κακό μάζεμα, στην επόμενη ρίψη το νήμα ξετυλίγεται όλο μαζί και δημιουργούνται τούφες, έπειτα στην προσπάθεια μας να το ξεμπερδέψουμε αυτό μπερδεύεται χειρότερα και στο τέλος αναγκαζόμαστε να το κόψουμε σε κάποιο σημείο. Από την στιγμή λοιπόν που έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα τέτοιο πρόβλημα, θα πρέπει να αντικαταστήσουμε το νήμα ή την πετονιά του μηχανισμού, πράγμα που σε κάθε περίπτωση είναι δύσκολο, αφού σπάνια έχουμε μαζί μας δεύτερο νήμα ή λόγω της έλλειψης χώρων του σκάφους. Την λύση σε αυτές τις περιπτώσεις θα δώσει ένας καλός κόμπος, τον οποίο μπορούμε να πραγματοποιήσουμε πολύ γρήγορα και να συνεχίσουμε το ψάρεμά μας.

Ένας κόμπος σίγουρα δεν αποτελεί μία μόνιμη λύση, αφού δεν αντικαταθιστά την δύναμη και την αντοχή που προσφέρει το υλικό στην αρχική του μορφή. Παρόλα αυτά όμως, φτιάχνοντας έναν σωστό κόμπο για να ενώσουμε το νήμα μας ή την πετονιά, μπορούμε να επιτύχουμε πολύ καλή σύνδεση με αντοχή, που φτάνει σε ποσοστό από 80 έως και 95 % από την αρχική αντοχή του υλικού. Στο κείμενο που ακολουθεί, θα σας αναλύσω των τρόπο με τον οποίο μπορείτε να φτιάξετε πέντε αξιόπιστους κόμπους. Όλοι τους αφορούν την σύνδεση δύο όμοιων υλικών, με ίδια διάμετρο, είτε αυτό είναι πετονιά είτε νήμα και όχι την σύνδεση πετονιάς με νήμα ή δύο πετονιών με διαφορετική διάμετρο. 

Η ένωση Uni

Ένας εξαιρετικός τρόπος για να συνδέσουμε δυο πετονιές με ίδια διάμετρο είναι να χρησιμοποιήσουμε δυο φορές τον βασικό κόμπο Uni, επιτυγχάνοντας μία ένωση που διατηρεί το 85% - 95% της αντοχής της πιο αδύναμης πετονιάς. Για να τον φτιάξουμε, τοποθετούμε παράλληλα τις άκριες από τις δυο πετονιές, για περίπου 25 εκατοστά, ενώ στην συνέχεια γυρνάμε προς τα πίσω με μία από τις άκριες και διασταυρώνοντας το διπλάρωμα περίπου στη μέση του, φτιάχνουμε μια μεγάλη θηλιά. Έπειτα, τυλίγουμε 6 φορές την πετονιά περνώντας μέσα από τη θηλιά.

Αφού βρέξουμε τραβάμε την ελεύθερη άκρη που χρησιμοποιήσαμε και το αντίστοιχο σώμα της πετονιάς, μέχρι να σφίξουν οι σπείρες. Κάνουμε το ίδιο και με την άλλη άκρη φτιάχνοντας ένα δεύτερο κόμπο, οπότε τραβάμε με δύναμη και τα δυο σώματα από τις πετονιές, μέχρι που οι κόμποι να κολλήσουν ο ένας στον άλλο. Τελειώνουμε κόβοντας τις πετονιές που περισσεύουν σε απόσταση περίπου ένα χιλιοστό.

Αιματόκομπος

Ο Αιματόκομπος, είναι ακόμα ένας κόμπος για να συνδέσουμε δυο πετονιές όταν οι διάμετροί τους είναι ίδιοι. Αν κατασκευαστεί σωστά, μπορεί να διατηρήσει σε μεγάλο ποσοστό την αντοχή του, που φτάνει το 85 - 95% την αρχική αντοχής της πετονιάς ή του νήματος. Ξεκινάμε τοποθετώντας παράλληλα τις δυο πετονιές, για 25 περίπου εκατοστά και κρατώντας ακίνητη την μία πετονιά, με την ελεύθερη άκρη της άλλης τυλίγουμε γύρω της 5 σπείρες. Φέρνουμε μετά προς τα πίσω την ελεύθερη άκρη και την περνάμε ανάμεσα στις δυο πετονιές, στο σημείο όπου συναντιούνται. Κρατώντας σταθερές στη θέση τους τις πετονιές, με την άλλη άκρη τυλίγουμε ακόμη 5 σπείρες και φέρνουμε την ελεύθερη άκρη προς τα πίσω, περνώντας την στο σημείο διασταύρωσης, αλλά με κατεύθυνση αντίθετη από την προηγούμενη. Βρέχουμε τον κόμπο και τραβώντας τις 2 ελεύθερες άκρες κάνουμε τις σπείρες να πλησιάσουν. Τελειώνουμε το σφίξιμο τραβώντας αντίθετα με δύναμη και τις 2 πετονιές και κόβουμε τις ελεύθερες άκρες σε απόσταση 1 χιλιοστό.

Πλάγιος αιματόκομπος.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να κατασκευάσουμε έναν αιματόκομπο, αλλά ένας πολύ συνηθισμένος - γιατί γίνεται γρήγορα και εύκολα - είναι εκείνος στον οποίο και οι δύο άκριες βγαίνουν από την ίδια πλευρά. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε για να κατασκευάσουμε αυτό τον κόμπο, είναι να ενώσουμε τις δύο άκριες της πετονιάς με έναν απλό κόμπο. Το επόμενο βήμα, είναι να φτιάξουμε ένα μεγάλο κύκλο με τον απλό κόμπο να βρίσκεται απέναντι από το σημείο όπου διασταυρώνονται οι πετονιές.

Πιάνουμε τις πετονιές στο σημείο της διασταύρωσης και τις τυλίγουμε τη μία πάνω στην άλλη με τις σπείρες να απλώνονται προς αντίθετες κατευθύνσεις. Έπειτα περνάμε τον απλό κόμπο στο σημείο όπου αρχίζουν οι σπείρες. Βρέχουμε και τραβάμε τα δύο σώματα από τις πετονιές και τον απλό κόμπο. Όταν οι σπείρες έχουν πλησιάσει τραβάμε πάλι με δύναμη τα δύο πετονιές ώστε να σφίξει ο κόμπος. Τέλος κόβουμε την διπλαρωμένη πετονιά στο ένα χιλιοστό.

Μάτισμα με τρεις σπείρες σε κάθε πλευρά.

Από τους κόμπους που χρησιμοποιούνται για να ενώσουμε δύο ίδιες πετονιές, ο συγκεκριμένος κόμπος που αποτελείται από τις τρεις σπείρες σε κάθε πλευρά είναι ένας από τους πιο γνωστούς και συνηθισμένους, γιατί φτιάχνεται γρήγορα και εύκολα. Ένας ακόμα λόγος που πολλοί ψαράδες τον προτιμούν, είναι η πολύ μεγάλη αντοχή που αποδίδει, αφού κρατάει πάνω από το 85% της αρχικής αντοχής της πετονιάς. Τα πλεονεκτήματα αυτού του κόμπου δεν σταματούν εδώ, εκτός ότι είναι τέλεια συμμετρικός, έχει και το χαρακτηριστικό ότι οι ελεύθερες άκρες βγαίνουν παράλληλα με τα σώματα από τις πετονιές, οπότε περνάει πολύ εύκολα στους οδηγούς του καλαμιού. Ξεκινώντας την κατασκευή του, θα τοποθετήσουμε τις δύο άκριες παράλληλα και σε αντίθετες κατευθύνσεις για περίπου 30 εκατοστά.

Κρατώντας τις πετονιές τη μία δίπλα στην άλλη παίρνουμε την μία ελεύθερη άκρη και φτιάχνουμε τρεις αρκετά φαρδιές σπείρες πάνω στο σώμα της πετονιάς. Για μεγαλύτερη ευκολία, σε αυτό το βήμα θα χρησιμοποιήσουμε το δάχτυλο μας και πιο συγκεκριμένα τον δείκτη, αφού θα μας επιτρέψει να τυλίγουμε την πετονιά ευκολότερα, ενώ με τον αντίχειρα θα κρατάμε τις σπείρες στη θέση τους. Έπειτα παίρνουμε την ελεύθερη άκρη από την πετονιά που χρησιμοποιήσαμε και την περνάμε μέσα από τις σπείρες. Κατόπιν βρέχουμε και σφίγγουμε τραβώντας μαζί την άκρη και το αντίστοιχο σώμα πετονιάς. Επαναλαμβάνουμε τις προηγούμενες δύο φάσεις και με τη δεύτερη άκρη και κατόπιν τραβάμε με δύναμη τα σώματα και από τις δύο πετονιές έτσι ώστε οι κόμποι να κολλήσουν μεταξύ τους. Τέλος κόβουμε τα ξέφτια στο ένα χιλιοστό.

Διπλός ζευγαρωτός κόμπος.

Ο διπλός ζευγαρωτός είναι ένας κόμπος που διαθέτει πολύ καλά χαρακτηριστικά, όπως μεγάλη αντοχή, μικρό όγκο και πολύ γρήγορη αλλά και εύκολη κατασκευή. Χρησιμοποιείται κυρίως με χοντρές πετονιές ή με dacron και κορδονάκι για να ενώσουμε τις μάνες των παραγαδιών. Ξεκινάμε διασταυρώνοντας τα νήματα που πρέπει να ενώσουμε σε απόσταση περίπου 20 εκατοστά από τις άκρες τους και μετά σχηματίζουμε δύο γωνίες γυρνώντας τις άκρες προς τα πίσω. Παίρνουμε την μία από τις δύο άκρες και φτιάχνουμε δύο σπείρες εσωκλείοντας το σώμα της άλλης πετονιάς, ενώ στην συνέχεια περνάμε από μέσα τους την άκρη. Τραβάμε την άκρη για να πλησιάσουν οι σπείρες και μετά τραβάμε το σώμα της πετονιάς για να σφίξει ο κόμπος πάνω στην άλλη πετονιά. Επαναλαμβάνουμε τις προηγούμενες δύο φάσεις και στην άλλη άκρη και φέρνουμε τους κόμπους τον έναν πάνω στο άλλον. Τέλος κόβουμε τις άκριες που περισσεύουν.