Λεωνίδας Δραπανιώτης

Γόνος αθηναίου πατέρα και πειραιώτισσας μάνας, ο Λεωνίδας Δραπανιώτης γεννήθηκε στην Αθήνα τις 27 Μαΐου του 1968. Ξεκίνησε το ψάρεμα επιφανείας από το σκάφος πριν από δύο χρόνια, μετά από σημαντική βοήθεια του έμπειρου Άκη Τηνιακού, που τον συμβούλεψε πως να στήσει τον πρώτο του εξοπλισμό. Έστω κι αν δεν υπάρχει υποβρύχια εικόνα - μιας και είναι έμπειρος ψαροκυνηγός και αρθρογράφος και στον ΒΥΘΟ -  σε αυτό τον τρόπο ψαρέματος, η μάχη με το ψάρι τον ικανοποιεί σε υπερθετικό βαθμό. Με πολύ ενδιαφέρον και ζήλο προσπαθεί να εξελίξει το ψάρεμα με σιλικόνη και με μολύβι - φύλακα, χρησιμοποιώντας «ζωντανό».

Ψαρεύει συνήθως στα παράλια της Αττικής και στοχεύει σε ένα από τα πιο ποιοτικά θηράματα, την σφυρίδα. Η δύναμη της όταν προσπαθεί να την σηκώσει από τον βυθό στα πρώτα μέτρα, τον κάνει να αισθάνεται την απόλυτη αναμέτρηση ανάμεσα στον θηρευτή και στο θήραμα. Στο περιοδικό «Ψάρεμα με Σκάφος» εμφανίστηκε το 2019, προσπαθώντας να μεταβιβάσει τις εμπειρίες του στους αναγνώστες. Παρόλο το «βρεφικό ψαρευτικό βίο», με ένα υποτυπώδες ηλεκτρονικό όργανο, έχει νιώσει αρκετές φορές την δύναμη του ψαριού, που του τραβά το καλάμι μέχρι κάτω. Δύσκολα ξεχνά την στιγμή τις αναμέτρησης, όσος καιρός κι αν περάσει. Κι αυτός είναι ένας λόγος ακόμα, που τον κρατά κοντά στην θάλασσα.


Η ΣΦΥΡΙΔΑ ΕΚΠΛΗΞΗ. Μη μένουμε στους ίδιους τόπους!

Του Γιάννη Περγαντή

  • Αρθρογράφος: Natex Media
  • Αριθμός προβολών: 18852
  • 0 Σχόλια
Η ΣΦΥΡΙΔΑ ΕΚΠΛΗΞΗ. Μη μένουμε στους ίδιους τόπους!

Ένα πρωινό του Αυγούστου κάπου στην Κέρκυρα ξεκινήσαμε με τον Σπύρο Θύμη, ιδιοκτήτη του καταστήματος «ΨΑΡΕΥΩ» στο νησί να πάμε για ψάρεμα. Ο καιρός ήταν υπέροχος, λιακάδα και η θάλασσα ήταν ακίνητη. Πήγαμε στο κοντινότερο λιμάνι, ρίξαμε το σκάφος, ένα Αίολος 19 εξοπλισμένο με μια Honda 135 και αφού γυρίσαμε τρία τέσσερα κομμάτια και δεν είδαμε ψάρια, αποφασίσαμε να ψάξουμε να βρούμε καινούργιους τόπους.

Κάποια στιγμή το βυθόμετρο (Lowrance gen3 9") έδειξε ένα μεγάλο μονόπετρο. Αμέσως γυρίζουμε να το κοιτάξουμε καλύτερα και είδαμε ότι το ψιλό ήταν πολύ πάνω από την πέτρα! Έριξα αμέσως μια σιλικόνη για να δω αν υπάρχει κάποιο αξιόλογο ψάρι.

Αμέσως έριξα το καλάμι Χjoka black buster, με μηχανισμό Μaxel transformer 30. Όπως κοιτούσα το δόλωμα να κατεβαίνει, στο βυθόμετρο αμέσως εμφανίστηκε μια αψίδα να ανεβαίνει προς το δόλωμά μου. Το χτύπημα ήταν άμεσο όπως και το κάρφωμα και αμέσως κατάλαβα τι ψάρι ήταν και δεν του άφησα κανένα περιθώριο.

Μετά από μια ολιγόλεπτη μάχη και αφού το είχα απομακρύνει από τον βυθό, μετά από λίγο μια σφυρίδα βάρους  περίπου 15 κιλών ήρθε στην επιφάνεια. Η χαρά μας ήταν απερίγραπτη! Μετά από αυτό το ψάρι, πήραμε τον δρόμο του γυρισμού, ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα.

Το ψάρι ψήθηκε την ίδια μέρα στα κάρβουνα, έτσι όπως του αρμόζει.

Καλές θάλασσες σε όλους!

ΚατηγορίαΨΑΡΕΜΑ ΣΤΗ ΚΕΡΚΥΡΑ
Print
Back To Top