Σε αυτό το άρθρο θα δούμε μαζί, από την δική μου οπτική γωνία και προσωπική μου εμπειρία, διάφορες απαντήσεις σε ερωτήσεις που σχεδόν όλοι μας είχαμε, στα πρώτα μας βήματα, γύρω από την όμορφη αυτή τεχνική που ακούει στο όνομα Slow Pitch Jigging. Είναι πραγματικά μια τεχνική που στηρίζεται πάρα πολύ στον χειριστή και στα εργαλεία. Τι λέτε; Πάμε μαζί να δούμε και να διαβάσουμε ένα άρθρο αλλιώτικο από τα άλλα. Μια καινούργια μου ιδέα που ίσως βοηθήσει πολλούς φίλους. Ας ξεκινήσουμε!
Slow Pitch Jigging και Vertical Jigging! Σχεδόν ίδιο όνομα. Ίσως με τη πρώτη ματιά να πιστέψουμε ότι είναι τα ίδια εργαλεία. Η ίδια τεχνική. Και όμως φίλοι μου καμία σχέση δεν έχει το ένα με το άλλο. Τελείως διαφορετική σκέψη και τέχνη το καθένα. Τα εργαλεία του Vertical είναι πολύ πιο δυνατά από το Slow Pitch. Με το Vertical μπορούμε να στοχεύσουμε σε πολύ μεγάλους θηρευτές. Όπως συναγρίδες, φαγκριά, τσαούσια, μαγιάτικα, ροφούς κτλ. Αλλά χρειαζόμαστε ένα δυνατό καλάμι και σαφώς βαριούς πλάνους από 150gr και πάνω. Και δεν είναι τόσο πολύ το βάρος των πλάνων που σαφώς είναι βαρύτεροι αλλά είναι η κίνηση. Αυτή η κίνηση που χρειάζεται ώστε να δουλέψουμε τη τεχνική μετά από λίγη ώρα, και επανειλημμένες κινήσεις θα αρχίσουν τα πρώτα στάδια κόπωσης.
Το συνεχές – δυνατό χτύπημα που χρειάζεται η τεχνική είναι επίπονο μετά από κάποια συνεχόμενη δραστηριότητα. Και αυτό είναι δεδομένο γιατί πολλοί που ξεκίνησαν αυτή την τεχνική στην πορεία ενώ χτύπαγαν ψάρια, όλοι είχαν ένα κοινό σημείο που συμφωνούσαν. Τενοντίτιδα! O εχθρός αυτής της τεχνικής. Από την άλλη πλευρά μια αποδοτική τεχνική στις περισσότερες περιπτώσεις, αλλά την στιγμή που χτυπούσαμε το πλάνο προς τα επάνω. Από την άλλη πλευρά όμως επειδή οι Ιάπωνες είναι λαός πολύ μπροστά σε πολλά πράγματα, σκέφτηκαν και δημιούργησαν μια τεχνική αλλιώτικη! Μια τεχνική που να μην κουράζει τόσο πολύ και η οποία γίνεται με πιο λεπτά εργαλεία. Με πολύ ελαφρύτερους πλάνους και το βασικότερο πλάνοι σχεδιασμένοι για να χτυπούν τα ψάρια και στην άνοδο και στη κάθοδο.
Πραγματικά αυτό το τελευταίο είναι κάτι μαγικό. Υπάρχουν ακόμα πολλοί που πιστεύουν ότι κάτι κάνουν λάθος όταν παίρνουν ψάρια όταν πέφτει ο πλάνος. Και όμως. Όλα γίνονται σωστά. Γιατί οι πλάνοι του Slow Pitch είναι σχεδιασμένοι και μελετημένοι να προκαλούν τα ψάρια και όταν τον χτυπάμε προς τα πάνω και όταν πέφτει προς το βυθό. Για αυτό βάζουμε αγκίστρια και στις δύο πλευρές. Και αξίζει να αναφέρω ότι οι καλές και ακριβές εταιρίες δεν διστάζουν να καινοτομήσουν και να δημιουργήσουν ένα πλάνο με μέταλλα πέρα από το κοινό μολύβι που όλοι φανταζόμαστε, όπως πχ το βολφράμιο και άλλα μείγματα που σκοπό έχουν να δημιουργήσουν ένα πλάνο όσο γίνεται καλύτερο στη πλεύση και στην αντοχή. Και μην διστάζουμε να αγοράσουμε ακριβούς πλάνους αντί να επιλέγουμε μόνο φτηνές κινέζικές απομιμήσεις.
Μην ξεχάσω να αναφέρω κλείνοντας στις διαφορές ότι τα θηράματα που στοχεύουμε είναι κυρίως κόκκινα, όπως συναγρίδες, φαγκριά, τσαούσια, στήρες, τονοειδή, σκόρπαινες και πολλά άλλα. Αλλά λόγω εξοπλισμού ( και καλύτερα για μένα) τα μεγάλα μαύρα χάνονται. Ένας μεγάλος ροφός ή μικρότερος πρέπει πια να καταλάβουμε ότι θα είναι η αιτία και ο λόγος που θα πιάσουμε πολλά περισσότερα ψάρια ΑΝ ΔΕΝ τον βγάλουμε. Ο τόπος που φιλοξενεί ροφό έχει ανά εποχή, τσαούσια, συναγρίδες, στείρες, περαστικές σφυρίδες και πολλά άλλα που όλα αυτά δημιουργούνται από την γλίτσα του που ξύνεται στα βράχια και πάνε και τρώνε τα ψιλόψαρα τα οποία είναι τροφή για άλλους θηρευτές. Εγώ προσωπικά όπου έχω βγάλει μεγάλο ροφό, ο τόπος μέσα σε 24 ώρες ερημώνει. Οπότε καλύτερα να τα χάνουμε τα μεγάλα μαύρα με το Slow Pitch Jigging!
1) Μηχανισμός
Θέλω να πάρω baitcasting. Να αγοράσω γιατί θέλω να κάνω και Tai rubber και να ψαρεύω καλαμάρια και γενικά όσες περισσότερες τεχνικές μπορώ; Εδώ η ταπεινή μου άποψη είναι όχι. Γιατί όμως το γράφω αυτό. Γιατί φίλοι μου είναι άλλο αν μπορώ να βολευτώ και να κάνω σχεδόν τα πάντα, και άλλο να ανεβάσω τον πήχη ψηλά. Ειδικά σε μια τεχνική που από μόνη της έχει ψηλά τον πήχη τεχνικά. Είναι από τις ελάχιστες τεχνικές που όλα μετράνε. Και φανταστείτε ότι ο μηχανισμός είναι το πιο σημαντικό. Χρειαζόμαστε ακρίβεια φρένων, ανάκτηση, απόδοση και αντοχή. Άρα καταλήγω ότι ναι σαφώς αν θέλουμε να περνάμε την ώρα μας με έναν όχι καθαρόαιμο μηχανισμό για Slow Pitch, φτηνό και ότι γίνει, μας κάνει ένας baitcasting. Αλλά αν ζητάμε τα καλύτερα αποτελέσματα και τις μέγιστες επιδόσεις θα αγοράσουμε έναν με level drag ή star drag.
2) Καλάμι
Ένα καλάμι για όλα τα βάθη. Αυτό και αν το έχουμε σκεφτεί. Πραγματικά φίλοι μου, επειδή έχω μιλήσει και μιλάω με ανθρώπους από όλη την Ελλάδα αλλά και με ανθρώπους που με πλησιάζουν από το εξωτερικό, δεν γίνεται και φτηνά και να τα έχω όλα. Φτηνά στην μεσαία κατηγορία των 250 ευρώ χρειαζόμαστε ένα καλάμι μέχρι τα 80 - 90 μέτρα και ένα δεύτερο από τα 90 – 100 μέχρι 190. Το 190 μέτρα μην σας ακούγεται πολύ γιατί υπάρχουν φίλοι που ψαρεύουν από τα 120 και βαθύτερα και ιδιαίτερα στην Κρήτη. Εκτός και αν αποφασίσουμε να αγοράσουμε καλά και ποιοτικά καλάμια από 500-600 ευρώ και πάνω που έχουν την ικανότητα να διαχειριστούν πλάνους μικρούς μέχρι και 250 γραμμάρια καθώς και μπορούν να μας συνοδεύσουν και στη ρηχή ζώνη αλλά και στα βαθιά. Μετά υπάρχουν και ψαράδες που θέλουν με το καλάμι του καλάμι Slow Pitch Jigging να κάνουν όλες τις τεχνικές, πχ tai rubber κλπ. Εδώ βλέπουμε κατά την δική μου γνώμη μια άλλη λανθασμένη άποψη που ολοένα και μεγαλώνει.
Όλο και συχνότερα αιωρείται αυτή η απορία. Εδώ είμαι κατηγορηματικά αρνητικός. Φίλοι μου το καλάμι του Slow Pitch κάνει μόνο για slow pitch. Και όταν με ρωτάνε μα εγώ είδα αυτόν να το κάνει ζόκα, συρτή κτλ η απάντησή μου είναι τότε μην αγοράσεις αυτό το καλάμι για Slow Pitch Jigging γιατί μόνο για αυτό δεν κάνει! Ακούγομαι λίγο σκληρός αλλά φίλοι μου, όταν έχει κάποιος επενδύσει σε ένα σετάρισμα μπορεί και πάνω από 1000 ευρώ για να το χρησιμοποιήσει σε ζωντανό ή σιλικόνη αντί να ζωντανέψει ένα πλάνο που για αυτό έδωσε τόσα χρήματα, τότε ο «δολοφόνος» είναι αυτός που το δείχνει. Τα εργαλεία του slow jigging για μένα τουλάχιστον είναι πολλά σκαλιά παραπάνω από οποιαδήποτε τεχνική και χρειάζονται ώρες στη θάλασσα, επιμονή και επιμονή για να δουλέψουν. Και το σίδερο που αποκτά ζωή, δεν μπορεί να ζωντανέψει με ένα σκληρό άτεχνο καλάμι. Αλλά αντίθετα με ένα σκληρό άτεχνο καλάμι και ένα ζωντανό δόλωμα μπορείς να δελεάσεις ένα μεγάλο τρόπαιο θηρευτή και με αυτό το καλάμι το άτεχνο να το φέρεις στη βάρκα. Συνδυάστε στο μυαλό σας την τεχνική και τα εργαλεία της σιλικόνης και του Slow Pitch. Έχω αρκετά βιντεάκια στο κανάλι μου που θα δείτε με τα μάτια σας ότι όλες οι τεχνικές έχουν βαθμό δυσκολίας. Εγώ προσωπικά όταν παίρνω ψάρι με slow pitch jigging, η χαρά μου είναι η μεγαλύτερη από όλες τις τεχνικές !
3) Ηλεκτρική άγκυρα
Σε αυτή τη περίπτωση φίλοι μου θα αντιμετωπίσουμε ένα μόνο πρόβλημα. Αν υπάρχει μέρα με έντονα ρέματα η βάρκα θα είναι σταθερή πάνω στο στίγμα αλλά τον πλάνο θα τον ταξιδέψει η θάλασσα και τα ρέματα σε άλλη κατεύθυνση. Και εκεί είναι ίσως ο μόνος λόγος που θα μας δυσκολέψει. Βέβαια σε ιδανικές συνθήκες και χωρίς πολλά ρέματα θα είναι καλός σύμμαχος καθώς θα γλυτώσουμε να γράφουμε ώρες στην κύρια μηχανή και θα έχουμε σαφώς καλύτερο έλεγχο του σκάφους όπως και ησυχία και ηρεμία. Το μόνο πρόβλημα εδώ είναι ότι στις ελληνικές θάλασσες είναι λίγες οι μέρες που έχουμε λίγο έως καθόλου θαλάσσια ρέματα. Συνήθως έχουμε αρκετά σε πολλές περιοχές.
4) Νήματα
Σε αυτή τη λέξη φίλοι μου δίνω ιδιαίτερη σημασία. Προτιμώ επώνυμα, Ιαπωνικά νήματα, που τα οποία μια φορά κάθε σεζόν ή μια φορά το χρόνο, τα ανανεώνω και βάζω καινούργια. Δεν μπαίνω στην διαδικασία να γυρίσω το μπρος – πίσω γιατί είμαι άνθρωπος της λεπτομέρειας και θέλω όλα να είναι άριστα στο εξοπλισμό μου γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι θα σε βρει και τι ψάρι θα χτυπήσει.
5) Assist hooks
Να βάλω ένα χταποδάκι στο assist μου; Μήπως λίγο δόλωμα; Εδώ φίλοι η προσωπική μου άποψη είναι ότι αν θες να βάλεις χταποδάκι ή φιλέτο καλαμάρι βάλε. Βάλε και γαρδούμπα αν θες, αλλά slow jigging δεν είναι. Πιο πολύ σε inchiku γέρνει, γιατί υπάρχει η τάση να μπερδεύουμε τεχνικές και καλά κάνουμε. Αλλά μην χαλάμε και την ονομασία της τεχνικής. Slow Pitch Jigging είναι η τεχνική που δίνουμε ζωή σε ένα μέταλλο με αγκίστρια στις δύο πλευρές ή στην μία και τίποτε άλλο να αλλάζει την πλεύση του πλάνου! Με μόνη εξαίρεση να βάλουμε αγκίστρια με «τρίχες» UV ή φωσφόρου που κυκλοφορούν στην αγορά που δεν επηρεάζουν τόσο πολύ την συμπεριφορά του πλάνου και το βασικότερο, το ψάρι κάνει επίθεση στον πλάνο και μόνο σε αυτόν. Αντιθέτως όταν βάζουμε χταποδάκι τότε αλλάζει και η συμπεριφορά της πλεύσης του πλάνου και το ψάρι επιτίθεται σε ένα δελεαστικό καλαμαράκι που ίσως βλέπει ότι προσπαθεί να γλιτώσει από ένα ψάρι που το κυνηγά. Μην το μπερδεύουμε και μην ονομάζουμε την μια τεχνική ίδια με την άλλη.
6) Φρενάρισμα του πλάνου στο πέσιμο
Ο πλάνος όταν πέφτει να τον φρενάρω με το δάκτυλο στην μπομπίνα; Αυτή η ερώτηση έχει ταλαντεύσει πολλές φορές φίλοι μου το δικό μου μυαλό. Πάμε όμως στη πράξη. Κάθε πλάνος για τη τεχνική του Slow Pitch Jigging έχει σχεδιαστεί για να λειτουργεί τόσο όταν τον χτυπάμε προς τα επάνω όσο και όταν πέφτει. Και τι σημαίνει πέφτει; Κατά την ελεύθερη πτώση του να δημιουργεί κινήσεις και δονήσεις μέσα στο νερό που προκαλεί τα ψάρια και έτσι έρχεται η επίθεση. Αν όμως καθώς πέφτει ο πλάνος εμείς τον φρενάρουμε βάζοντας το δάκτυλο στη μπομπίνα τότε είναι σαν να τραβάμε τον πλάνο από το «αφτί» και να μην τον αφήνουμε να κάνει την ελεύθερη πτώση που είναι σχεδιασμένος να κάνει με αποτέλεσμα να μην χτυπήσει κάποιο ψάρι ή στην χειρότερη περίπτωση να βαρέσει κάποιο ψάρι επειδή πετύχαμε την στιγμή που τρώει και είναι σε κατάσταση που δεν το σταματάει τίποτα. Σε γενικές γραμμές όμως πια, έχω καταλάβει ότι η ελεύθερη πτώση ενός πλάνου είναι αυτή που θα φέρει περισσότερες επιθέσεις. Μην φοβάστε να αφήνετε τον πλάνο να πέσει στο βυθό και εσείς να τον παρακολουθείτε από το βυθόμετρο. Δεν θα είναι λίγες οι φορές που θα δείτε τον θηρευτή να σηκώνεται και να έρχεται προς το πλάνο για επίθεση.
7) Πολλοί πλάνοι στο νερό
Είμαστε μια ομάδα και πάμε για ψάρεμα. Να ρίξουμε όλοι τον πλάνο μαζί και να ψαρέψουμε; Εδώ φίλοι μου αν παρατηρήσουμε τους Ιάπωνες στα βίντεο θα τους δούμε πάνω σε τεράστια σκάφη, μεγάλα και πλατιά, σε ωκεανούς και σε βάθη τις περισσότερες φορές αρκετά βαθιά. Πιστεύω ότι αυτό που βλέπουμε στα βίντεο δεν έχει καμία σχέση με τις δικές μας βάρκες των 5 μέτρων που οι πιο πολλοί έχουμε και απευθυνόμαστε κυρίως σε κόκκινα ψάρια παρά σε μαγιάτικα. Η συμβουλή εδώ είναι ότι δεν χρειάζεται να πέσουν όλοι οι πλάνοι στο νερό αλλά την στιγμή που κάποιος θα έχει ένα κάρφωμα μετά από λίγο που τα ψάρια θα έχουν εκείνη την στιγμή μια στιγμιαία φρενίτιδα να επιτεθούν σε ότι μπει στην περιοχή τους να πέσει ο επόμενος πλάνος στο νερό. Τις περισσότερες φορές θα έχουμε strike. Για κάποιο λόγο την ώρα που το κοπάδι θα επιτεθεί, αυτή η συμπεριφορά μπορεί να κρατήσει από λίγα λεπτά έως 20 λεπτά συνεχόμενα και εάν χειριστούμε τη στιγμή με προσοχή σε κάθε κατέβασμα με λίγη προσπάθεια θα έχουμε ένα κάρφωμα ενώ σε αντίθετη περίπτωση με όλα τα εργαλεία μέσα, οι συναγρίδες ειδικά δεν θα αργήσουν να καταλάβουν την παγίδα καθώς ολοένα και θα αποδυναμώνεται το κοπάδι. Εδώ λοιπόν συστήνω αναμονή και ετοιμότητα για δράση τη σωστή στιγμή. Εύχομαι να σας κράτησα μια όμορφη συντροφιά και μέσα από αυτό το άρθρο να έλυσα κάποιες απορίες. Σας εύχομαι υγεία και καλές θάλασσες και να μην σταματάτε να προσπαθείτε.
Σας ευχαριστώ για την αγάπη που μου δίνετε και την οποία εκτιμώ και όταν γράφω ένα άρθρο είναι σαν να κοιτάω στα μάτια αυτόν που με παρακολουθεί. Να είστε όλοι καλά.