Του Κωνσταντίνου Λυκογιώργου
Δεν θα αργούσε η στιγμή που θα ερχόταν για να αναφερθώ στο καλαμάρι. Σε αυτό το υπέροχο δεκάποδο που ανήκει στα διβράχια μαλάκια. Το συναντάμε όλο το χρόνο σε διάφορα βάθη ανάλογα τη θερμοκρασία και από την βάρκα το κυνηγάμε με eging ή συρτή ή καθετή. Για αυτά θα μιλήσουμε σε αυτό το άρθρο για το πιο αγαπητό ίσως δόλωμα για ψάρια αλλά και για εμάς. Τρομερός μεζές που με καλή παρέα δημιουργούνται στιγμές αξέχαστες.
Του Αντώνη Λαγουταρέλλη T.168
Τα αγκίστρια που χρησιμοποιούμε για τα assist hook, πρέπει να αντέχουν σε υψηλές καταπονήσεις, όποτε θα πρέπει να έχουν μία σημαντική στιβαρότητα, αλλά ταυτόχρονα να διατηρούν μία ορισμένη «ελαστικότητα», άρα θα πρέπει να έχουν κατασκευαστεί από ισχυρό σύρμα καλής διατομής, αλλά ταυτόχρονα να παραμένουν ακόμα αρκετά ελαφριά και να μην χάνουν εύκολα την αιχμηρότητα της μύτης χάρις σε ειδικές διεργασίες επιφανειακής σκλήρυνσης. Τα καλύτερα αγκίστρια για αυτήν την τεχνική έχουν κατασκευαστεί από ατσάλι με ποσοστά άνθρακα που κυμαίνονται μεταξύ του 0,6% και του 1%, ένα ατσάλι που στην Ιαπωνία ονομάζεται «Tama-Hagane» και είναι το ίδιο που χρησιμοποιείται για τα katane ή τα τελετουργικά σπαθιά των σαμουράι. Σε αυτό το ατσάλι προστίθεται συχνά βανάδιο, φώσφορος και μαγγάνιο για να αυξηθεί η σκληρότητα, η αντοχή, η ελαστικότητα και να μειωθεί το βάρος.
Του Κωνσταντίνου Λυκογεώργου T.168
Είναι αλήθεια ή μύθος τελικά; Υπάρχει η δυνατότητα με ένα καλάμι να μπορέσουμε να κάνουμε πολλών ειδών ψαρέματα. Ας δούμε μαζί παρακάτω, τις δικές μου απαντήσεις σε αυτό το ερώτημα, μέσα από τις δικές μου προσπάθειες και εμπειρίες. Ελπίζω και εύχομαι να φανεί ενδιαφέρον και να βοηθήσει περισσότερο πολλούς φίλους, ώστε στους δύσκολούς καιρούς που ζούμε να μην πετάμε άσκοπα τα χρήματα μας. Γιατί σε κανέναν δεν περισσεύουν πια, όλοι μας από κάπου κόβουμε για να πάμε στο αγαπημένο μας χόμπι, το ψάρεμα.
Του Αντώνη Δρόσου
Οι μπαλάδες είναι ψάρια κοπαδιαστά που μπορεί να έχουν τους τόπους τους όμως υπάρχουν συνεχώς μετακινήσεις. Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο τη μια μέρα να βρίσκονται σε ένα συγκεκριμένο σημείο και την άλλη αρκετά μέτρα πιο μακριά με αισθητή διαφορά στο βάθος. Έτσι μια πρώτη ανιχνευτική ριξιά μπορεί να γίνει με μια απλή αρματωσιά κι ένα καλάμι με μηχανισμό (ηλεκτρικό ή χειροκίνητο) για να δούμε την ύπαρξη ψαριών. Το σκάφος δεν φουντάρει αλλά χρησιμοποιεί τη μηχανή για σταθεροποίηση. Αν υπάρχουν ψάρια θα φανεί αμέσως αφού θα δεχτούμε τσιμπήματα. Αν δεν υπάρξουν τσιμπιές σε αυτήν τη λιτή αρματωσιά τότε στην άλλη τη χοντρή σίγουρα τα πράματα θα είναι χειρότερα. Το μέρος συνεπώς δεν μας κάνει οπότε μετακινιόμαστε πιο πέρα για νέο έλεγχο ψαριών και διαθέσεων.
Του Αντώνη Δρόσου
Τα σημεία που ψαρεύουμε είναι τις περισσότερες φορές κρεμάσματα και λίγα μέτρα να ξεφύγουμε αριστερά-δεξιά σημαίνουν πολλά μέτρα διαφορά σε βάθος. Η ύπαρξη ρέματος σε αυτά τα βάθη, όσο σιγανό κι αν είναι, γίνεται ιδιαίτερα αισθητό. Η μετακίνηση του σκάφους όταν είναι άροδο είναι τέτοια που μας μεταφέρει ταχύτατα στη δικιά του πορεία και μας βγάζει έξω από τα σημάδια που βρίσκονται τα ψάρια. Το φουντάρισμα απαραίτητο και μάλιστα σε σημείο αρκετά πιο μπροστά από τον τόπο προς το σημείο που έρχεται το ρέμα. Μη ξεχνάμε ότι και το ρίξιμο των αρματωσιών σε συγκεκριμένο σημείο, σημαίνει αυτομάτως και μαλάγρωμα του σημείου αυτού και μάζεμα των ψαριών εκεί. Άρα εκτός από το ρεύμα το αγκυροβόλιο μας βοηθά και στη συγκέντρωση των ψαριών.