Περιοδικό Ψάρεμα με Σκάφος : Τεχνικά θέματα

Ειδικά όμως για την τεχνική του παραγαδιού όλα γίνονται βολικά και συχνά χωρίς υπερβολή ιδανικά. Οι μέρες ισομοιράζονται σε διάρκεια με τις νύχτες οπότε έχουμε αρκετό χρόνο για προετοιμασία αλλά και για το ψάρεμα των εργαλείων μας. Τα ψάρια επίσης, αρχίζουν να δημιουργούν απόθεμα ενέργειας, για το επερχόμενο κρύο διάστημα ενώ κάποια είδη και για την αναπαραγωγή τους, οπότε δραστηριοποιούνται και τρώνε τα δολώματα μας. Αυτά είναι άφθονα καθώς από τα μέσα της εποχής εναλλάσσονται (γρι-γρι σε τράτες ) τα επαγγελματικά εργαλεία που τα παρέχουν αλλά και χταπόδια, αλιδόνες, μοσχιοί κτλ κάνουν την εμφάνιση τους στη κολπάδα μας και στους πάγκους των ψαράδων.

Δεν είναι λίγες οι φορές που παρατηρούμε στις οθόνες των βυθομέτρων μας μεγάλα ψάρια και μάλιστα τόσο καθαρά που διακρίνουμε ακόμη και το είδος τους. Μάταια όμως όσο κι αν προσπαθούμε να ρίξουμε τα δολώματά μας, στη κυριολεξία μπροστά στη μύτη τους, δεν καταφέρνουμε να πάρουμε ούτε την παραμικρή τσιμπιά. Βλέπετε δεν είναι η κατάλληλη ώρα και η κατάλληλη στιγμή. Τι κάνουμε τότε; Επιμένουμε, τα παρατάμε και φεύγουμε ή κάτι άλλο;

Δεν θα ξεχάσω ποτέ, πριν πολλά χρόνια, στα πρώτα μου βήματα, που είχα δει άλλους ψαράδες να κρατάνε στα χέρια τους μεγάλα επιβλητικά κόκκινα ψάρια. Τα ονόμαζαν τσαούσια. Πόσο πολύ ήθελα και εγώ να πιάσω ένα τέτοιο ψάρι. Μα δεν ήξερα τίποτα για αυτό. Τι τρώει; Πώς πιάνεται; Σε τι τόπους να ψάξω να το βρω; Στα πόσα μέτρα; Σε αυτό το άρθρο φίλοι μου θα δούμε μαζί και θα παρουσιάσουμε ένα πολύ δυνατό ψάρι που τα μεγάλα αρσενικά είναι γνωστά και ως κορωνάτα. Θα προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τον κόκκινο δαίμονα, που έχει περίσσια δύναμη στη μάχη μέχρι σχεδόν κάτω από τη βάρκα πολλές φορές. Και τα δόντια του είναι τόσο κοφτερά που κόβουν πετονιές και σπάνε αγκίστρια με μεγάλη ευκολία!

Του ψαρά το πιάτο είναι δέκα φορές αδειανό και μία φορά γεμάτο. Αυτή η λαϊκή παροιμία μπορεί να αντικατοπτρίζει τα αποτελέσματα των περισσότερων ερασιτεχνών ψαράδων, αλλά όχι όλων. Οι ψαράδες που εξαιρούνται από αυτή την παροιμία, είναι αυτοί που ασχολούνται με το παραγάδι και πιο συγκεκριμένα το ψιλοπαράγαδο.