Του Αντώνη Δρόσου
Δεν είναι λίγες οι φορές που παρατηρούμε στις οθόνες των βυθομέτρων μας μεγάλα ψάρια και μάλιστα τόσο καθαρά που διακρίνουμε ακόμη και το είδος τους. Μάταια όμως όσο κι αν προσπαθούμε να ρίξουμε τα δολώματά μας, στη κυριολεξία μπροστά στη μύτη τους, δεν καταφέρνουμε να πάρουμε ούτε την παραμικρή τσιμπιά. Βλέπετε δεν είναι η κατάλληλη ώρα και η κατάλληλη στιγμή. Τι κάνουμε τότε; Επιμένουμε, τα παρατάμε και φεύγουμε ή κάτι άλλο;
Του Αντώνη Δρόσου
Όπως όλοι γνωρίζουμε το jigging είναι ένας τρόπος ψαρέματος και μια τεχνική που εκτελείται κάθετα από το σκάφος, σε όλες του τις μορφές (vertical, slow, inchiku). Ομοίως και το Tai Rubber. Το σκεπτικό της οποιασδήποτε εξόρμησης κοινό. Αναζητούμε τους τόπους που έχουμε σημαδέψει από προηγούμενες φορές στο GPS και βλέπουμε αν υπάρχουν εκεί τα ψάρια με το βυθόμετρο. Στη συνέχεια εφόσον δούμε στη οθόνη μας τις φιγούρες των ψαριών, ή και πολλές φορές την ύπαρξη μικρόψαρων, προσπαθούμε να τα προσεγγίσουμε με τους πλάνους, τους οποίους κατεβάζουμε από το σκάφος μας.
Του Αντώνη Δρόσου
Η κάθε τεχνική για να μπορεί να αποδώσει τα μέγιστα σίγουρα θα πρέπει να γίνεται με τον αντίστοιχο εξειδικευμένο εξοπλισμό για την τεχνική αυτή. Το ίδιο και η τεχνική του Tai Rubber. Επειδή όμως δεν μπορούμε όλοι να διαθέτουμε κάθε φορά το αντίστοιχο ποσό που χρειάζεται προκειμένου να δοκιμάσουμε μια νέα και πολλά υποσχόμενα τεχνική θα προσπαθήσουμε εδώ να δώσουμε κάποιες οικονομικές λύσεις όσο γίνεται πιο απλά και κατανοητά και στο μη γνώστη ψαρά. Αργότερα κι όταν έχουμε κατανοήσει αρκετά τη συγκεκριμένη τεχνική και δούμε ότι μας αρέσει και κάνει για εμάς πηγαίνουμε στον ακριβό κι εξειδικευμένο εξοπλισμό.
Του Αντώνη Δρόσου
Όλες οι τεχνικές ψαρέματος και ιδιαίτερα αυτές που χρησιμοποιούν τεχνητά δολώματα, για να μπορούν να είναι αποδοτικές θα πρέπει να τροποποιούνται και να εξελίσσονται. Τα ψάρια μαθαίνουν σε σύντομο χρονικό διάστημα τις «παγίδες» που τους κρύβουμε και βρίσκουν τρόπο να τις αποφεύγουν ή να μην τις πλησιάζουν. Σε αυτό δεν αποτελεί εξαίρεση και η τεχνική του Slow Jigging.
του Αντώνη Δρόσου
Όσοι ασχολούμαστε με τα ψαρέματα του φύλακα, της ζόκας αλλά και του κοντοφύλακα, το ζωντανό δόλωμα είναι το βασικό κι απαραίτητο στοιχείο για να πραγματοποιηθεί η εξόρμησή μας με επιτυχία. Κι αν μέχρι κι αυτήν την εποχή το καλαμάρι ήταν το δόλωμα που χρησιμοποιούσαμε, από εδώ και πέρα τα πράγματα δυσκολεύουν.
Η αναζήτηση καλαμαριών δεν μας δίνει πάντα καλαμάρια και πολλές φορές αναγκαζόμαστε ή να επιστρέψουμε πίσω άψαροι ή να αλλάξουμε τεχνική και να πάμε στα τεχνητά δολώματα. Για τους προνοητικούς εποχιακούς ψαράδες υπάρχει η εναλλακτική επιλογή.