Ένα θέμα που απασχολεί πολλούς φίλους μας που ασχολούνται με την παραδοσιακή συρτή βυθού είναι η ταχύτητα που πρέπει να έχει το σκάφος τους, για να μπορούν να υπολογίζουν σωστά μαζί με τον αριθμό μολυβιών, το βάθος που θα ψαρεύει το τεχνητό τους. Γιατί όπως καλά γνωρίζουν αριθμός μολυβιών και ταχύτητα σκάφους, είναι αυτά που καθορίζουν το βάθος πλεύσης.

Όμως εδώ δεν πρέπει να ξεχνάμε και κάποιους άλλους βασικούς παράγοντες. Η θάλασσα δεν είναι πάντα ήρεμη και χωρίς ρεύματα, με τις ίδιες ήπιες συνθήκες και ούτε ψαρεύουμε μόνο ευθεία. Θα χρειαστεί να ψαρέψουμε και με κόντρα ή πρίμα ρεύματα, αλλά και θα χρειαστεί να στρίψουμε αριστερά ή δεξιά προκειμένου να εξερευνήσουμε κάποιον τόπο που πιστεύουμε ότι κρατά αξιόλογα ψάρια. Επίσης τα ψάρια για να τα προσελκύσουμε καλύτερα στα δολώματά μας χρειάζεται διαφορετική ταχύτητα πλεύση ανάλογα με τις ώρες της ημέρας, όπως επίσης πολλές φορές πρέπει να αλλάξουμε ταχύτητα προκειμένου να απευθυνθούμε σε συγκεκριμένο είδος ψαριού.

Βάθος ψαρέματος

Με τη συρτή βυθού αναζητούμε κυρίως σφυρίδες, στήρες και συναγρίδες. Ψάρια τα οποία ζουν και κυνηγούν κοντά στο βυθό. Μάλιστα τα δύο πρώτα σπάνια ξεκολλούν για να ανέβουν ψηλότερα. Συνεπώς το δόλωμά μας για να απευθυνθεί σε αυτά τα ψάρια, θα πρέπει να σέρνεται κοντά στο βυθό. Εδώ όμως είναι η δυσκολία όλης της συρτής. Να καταφέρουμε το δόλωμα να βρίσκεται όσο το δυνατόν περισσότερη ώρα κοντά στο βυθό. Με όσα έχουμε πει μέχρι τώρα, καταλαβαίνουμε πόσα μολύβια πρέπει να αμολήσουμε, με τι ταχύτητα πρέπει να ταξιδέψουμε ώστε να έχουμε το επιθυμητό κάθε φορά, βάθος. Αν μας ρωτήσουν σε ποιο βάθος θα επιθυμούσαμε να σέρνεται το δόλωμα, θα λέγαμε 1 μέτρο πάνω από το βυθό.

Επειδή όμως αυτό είναι τρομερά δύσκολο να επιτευχθεί, αφού ο βυθός δεν είναι επίπεδος, ιδιαίτερα εκεί που έχει ψάρια, εμείς είμαστε ικανοποιημένοι ακόμη κι αν το δόλωμα βρίσκεται 2 και 3 μέτρα πάνω από το βυθό. Από εκεί και πέρα θα υπάρχει πρόβλημα όταν απευθυνόμαστε σε μαυρόψαρα που δύσκολα ανεβαίνουν ψηλότερα να κυνηγήσουν. Ένα βάθος 2-3 μέτρα είναι σχετικά εύκολο να το πετύχουμε και όχι τόσο επικίνδυνο όσο το 1 μέτρο.

Η διαδικασία απλή. Έχοντας το βυθόμετρο ανοιχτό, παρακολουθούμε το βάθος που μας δείχνει. Αφαιρούμε 2-3 μέτρα και αμολάμε τα μολύβια που χρειάζονται για να κατέβει το δόλωμά μας στο επιθυμητό σημείο. Όση ώρα σέρνουμε, κοιτάμε το βυθόμετρο. Όταν δούμε ανέβασμα, ανεβάζουμε μολύβια, ενώ όταν δούμε κατέβασμα αμολάμε. Επίσης, παρακολουθούμε και το GPS, έτσι ώστε η πορεία μας να είναι όσο το δυνατόν ευθεία, χωρίς απότομες στροφές. Στο GPS βλέπουμε και την ταχύτητα που θα πρέπει να είναι μέσα στα πλαίσια που επιθυμούμε, π.χ. 3,1-3,4 knots.

Αν χρειαστεί να πάρουμε στροφή, τότε θα μαζέψουμε μολύβια ή θα ανοίξουμε ταχύτητα. Αν καταλάβουμε ότι κάπου σκαλώσαμε πρόσκαιρα, τότε θα πρέπει να μαζέψουμε, να ελέγξουμε το δόλωμά μας για τυχόν φύκια ή σκουπιδάκια και στη συνέχεια θα πρέπει να αυξήσουμε ταχύτητα ή να πάρουμε ένα μολύβι, γιατί το βάθος που υπολογίζαμε δεν είναι σωστό. Πιστεύω οι βασικές απορίες που αφορούν το θέμα ταχύτητα σκάφους και βάθος πλεύσης δολώματος να λύθηκαν.

Τώρα αυτό που θα μας απασχολήσει είναι να δούμε όλα αυτά στην πράξη, με το δικό μας σκάφος, στους δικούς μας τόπους και στα δικά μας νερά. Εκεί ίσως χρειαστεί κάτι να συμπληρώσουμε ή κάτι να μεταβάλουμε. Αυτό που σίγουρα είναι δεδομένο ότι η εξάσκηση μαζί με τη γνώση μας δίνει το μέγιστο κάθε φορά αποτέλεσμα.

Καλές Εξορμήσεις!

 ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ 

• 1) Η συρτή βυθού είναι ιδανική για να καλύπτουμε και να ανιχνεύουμε μεγάλες αποστάσεις.
• 2) Να πειραματίζεστε με διάφορα μεγέθη τεχνητών. Συχνά τα ψάρια επιτίθενται σε μικρότερα τεχνητά και άλλες φορές σε μεγαλύτερα.
• 3) Να πειραματίζεστε και με τα χρώματα. Είναι απίθανο το πόσο συχνά κυνηγάνε καλύτερα φυσικούς χρωματισμούς και άλλες φορές έντονους, ο γενικός κανόνας λέει έντονα χρώματα βαθιά ή σε μουντό καιρό και φυσικά χρώματα ρηχά ή με λιακάδα. Οι κανόνες όμως είναι για να σπάνε!
• 4) Κάποιες φορές μια μικρή αλλαγή στην ταχύτητα αλλάζει κατά κόρον τα δεδομένα προς το καλύτερο. Μη μείνετε άπραγοι αν βλέπετε ότι τίποτα δεν τσιμπάει.
• 5) Διατηρείτε πάντα τις σαλαγκιές των τεχνητών σε άριστη κατάσταση.
• 6) Κάποια ψάρια ανεβαίνουν εύκολα έσω και 7-10 μέτρα πάνω από το βυθό για να χτυπήσουν. Οι συναγρίδες και οι στήρες είναι κάποια από αυτά. Οι νέοι στην τεχνική προκειμένου να μην έχουν πολλά σκαλώματα μπορούν να ξεκινήσουν έτσι!
• 7) Να πειραματίζεστε και με το βάθος. Συχνά μια απλή αλλαγή δέκα μέτρων μπορεί να κάνει την αλλαγή, είτε βαθύτερα είτε ρηχότερα. Τα ψάρια συχνά επιλέγουν ζώνες βάθους για πολλούς λόγους, και δεν κουνάνε από εκεί. Βρείτε τα!
• 8) Να πειραματίζεστε με διάφορα είδη τεχνητών ακόμα και ίδιου μεγέθους. Πολλές φορές τα ψάρια όταν είναι «μίζερα» επιλέγουν περισσότερο μια συγκεκριμένη κίνηση τεχνητού, από κάποια άλλη. Μεταλλικές και πλαστικές γλώσσες, καθώς και διάφοροι τύποι πλαστικών γλωσσών, δίνουν τελείως διαφορετική κίνηση στα μάτια των ψαριών.
• 9) Να πειραματίζεστε με τεχνητά που έχουν μπίλιες και με τεχνητά που δεν έχουν. Ο θόρυβος καμιά φορά βοηθάει πολύ και άλλες πάλι όχι.
• 10) Ποτέ μην χρησιμοποιείτε ένα μόνο τεχνητό. Δεν υπάρχει ένα τεχνητό που τα πιάνει όλα. Υπάρχουν τεχνητά που δουλεύουν καλύτερα σε κάποιους τόπους και περιοχές, όμως τα ίδια τεχνητά κάποιες μέρες δεν αποδίδουν. Ίσως να μην φταίνε οι συγκεκριμένες «μέρες», αλλά το τεχνητό της συγκεκριμένες μέρες. Να είσαι πάντα ανοιχτόμυαλοι!