Περιοδικό Ψάρεμα με Σκάφος : Μολύβι Φύλακας & Ζόκα

Δεν είναι λίγες οι φορές που παρατηρούμε στις οθόνες των βυθομέτρων μας μεγάλα ψάρια και μάλιστα τόσο καθαρά που διακρίνουμε ακόμη και το είδος τους. Μάταια όμως όσο κι αν προσπαθούμε να ρίξουμε τα δολώματά μας, στη κυριολεξία μπροστά στη μύτη τους, δεν καταφέρνουμε να πάρουμε ούτε την παραμικρή τσιμπιά. Βλέπετε δεν είναι η κατάλληλη ώρα και η κατάλληλη στιγμή. Τι κάνουμε τότε; Επιμένουμε, τα παρατάμε και φεύγουμε ή κάτι άλλο;

Δεν θα ξεχάσω ποτέ, πριν πολλά χρόνια, στα πρώτα μου βήματα, που είχα δει άλλους ψαράδες να κρατάνε στα χέρια τους μεγάλα επιβλητικά κόκκινα ψάρια. Τα ονόμαζαν τσαούσια. Πόσο πολύ ήθελα και εγώ να πιάσω ένα τέτοιο ψάρι. Μα δεν ήξερα τίποτα για αυτό. Τι τρώει; Πώς πιάνεται; Σε τι τόπους να ψάξω να το βρω; Στα πόσα μέτρα; Σε αυτό το άρθρο φίλοι μου θα δούμε μαζί και θα παρουσιάσουμε ένα πολύ δυνατό ψάρι που τα μεγάλα αρσενικά είναι γνωστά και ως κορωνάτα. Θα προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τον κόκκινο δαίμονα, που έχει περίσσια δύναμη στη μάχη μέχρι σχεδόν κάτω από τη βάρκα πολλές φορές. Και τα δόντια του είναι τόσο κοφτερά που κόβουν πετονιές και σπάνε αγκίστρια με μεγάλη ευκολία!

Μια μέθοδος ψαρέματος που είναι αρκετά παλιά και ακούει στο όνομα συρτή με μολύβι φύλακα θα παρουσιάσουμε σε αυτό το άρθρο. Μια τεχνική που περιλαμβάνει αναζήτηση ζωντανού δολώματος και σύλληψη, καθώς και συντήρηση αυτού. Στη συνέχεια με τα σωστά εργαλεία και τις σωστές κινήσεις εξερευνούμε τα κομμάτια που έχουμε επιλέξει, ώστε να επιδιώξουμε κάποια επίθεση από ένα μεγάλο ψάρι. Είναι ένα είδος ψαρέματος με το οποίο απευθυνόμαστε σε φαγκριά, σφυρίδες, συναγρίδες, μεγάλα μαγιάτικα και γενικά σε όλα τα είδη των ψαριών. Ας δούμε μαζί την παρουσίαση μιας τεχνικής, που έχει πολλούς φίλους και έχει εξελιχθεί και μένει αναλλοίωτη στο χρόνο.

Αμέτρητες φορές είχα περάσει από εκείνο το μαγαζί. Πολλές φορές είχα σκεφτεί να μπω μέσα, μα ποτέ δεν το είχα πράξει. Ήμουν περίεργος να δω από κοντά, να πιάσω στα χέρια μου, τα άγνωστα αλιευτικά εργαλεία, που χρησιμοποιούν οι ψαράδες επιφανείας. Ήθελα να δοκιμάσω και εγώ την τύχη μου, με ένα νέο τρόπο ψαρέματος. Ωστόσο γνώριζα πως όντως έχουν πιαστεί αξιόλογα ψάρια, με ψεύτικα δολώματα. Όταν τελικά πέρασα την πόρτα τού μαγαζιού και τα είδα από κοντά, μόνο γέλωτα μου προκάλεσαν. Καθώς γνωρίζω την πονηριά των ψαριών, σκέφτηκα πως αποκλείεται τα «δικά μας ψάρια», να ξεγελαστούν από ένα τέτοιο ομοίωμα. Ίσως μόνο, σε ένα μακρινό ωκεανό. Εδώ στα δικά μας νερά, τα ψάρια δεν πιάνονται με αυτές τις «χαζομάρες»...

Η εποχή για το ψάρεμα με ζωντανό δόλωμα έφτασε. Μία εποχή που μας χαρίζει πολλές και δυνατές συγκινήσεις. Ο λόγος που η συγκεκριμένη εποχή χαρακτηρίζεται ως η εποχή του ζωντανού, δεν οφείλεται στο ότι μόνο τώρα τρώνε τα ψάρια, αλλά στο γεγονός ότι μπορούμε πολύ εύκολα να βρούμε δολώματα και πιο συγκεκριμένα καλαμάρια.