Σε αυτό το άρθρο θα δούμε μαζί μια τεχνική που την αγάπησαν πολλοί. Μια δύσκολη τεχνική και ίσως από αυτές που η τύχη δεν μπορεί να μας βοηθήσει πέρα από μια - δυο φορές. Ακούει στο όνομα Slow Pitch Jigging. Μαζί σε αυτό το άρθρο θα αναλύσουμε απορίες, που σχεδόν όλοι μας τις είχαμε. Ένα άρθρο που στηρίζεται στην προσωπική μας εμπειρία με σκοπό να λύσει ότι ερωτήματα έχουν δημιουργηθεί με το πέρασμα των χρόνων. Τέτοιου είδους τεχνικά άρθρα είναι η ραχοκοκαλιά επάνω σε μία από τις πιο απαιτητικές τεχνικές αυτή τη στιγμή που όλοι σχεδόν έχουμε «περάσει» από αυτή. Όσοι ξεκίνησαν με σωστές βάσεις, συνέχισαν. Όσοι πίστεψαν ότι είναι μια τεχνική που κριτήριο δεν είναι οι σωστές βάσεις, τα σωστά εργαλεία και δεν χρειάζεται κόπος και επιμονή δυστυχώς ήταν και οι πρώτοι που εγκατέλειψαν. Ελπίζω και εύχομαι να διαβάσουν αυτό το κείμενο και να επιστρέψουν πάλι, με σωστές βάσεις πια και να αρχίσουν να βιώνουν επιτυχίες.
Μια ιστορία
Λίγο πριν ξεκινήσω, αξιοσημείωτο είναι να αναφέρω μια μικρή προσωπική ιστοριούλα. Σε όλες τις τεχνικές πιστεύω, ότι οι προσωπικές ιστοριούλες κρύβουν τα περισσότερα μυστικά, γιατί είναι βγαλμένες μέσα από πραγματικές συνθήκες και άθελα μας ανάμεσα στις λέξεις βρίσκονται αλήθειες και απαντήσεις, καθώς και περίσσιος διαπαιδαγωγικός χαρακτήρας, ώστε να βομβαρδίσει το μυαλό μας με πληροφορίες. Στα πρώτα μου βήματα, αρχές του 2015 αν θυμάμαι καλά, ήθελα να ξεκινήσω μια τεχνική, κάτι διαφορετικό από ότι ασχολούμουν μέχρι τότε. Η πρώτη μου κίνηση λοιπόν ήταν να τηλεφωνήσω και να μάθω βασικές πληροφορίες από ανθρώπους που έφερναν στην Ελλάδα εξοπλισμό για «σίδερα». Προτίμησα αυτούς που είχαν πολύ καιρό επάνω σε αυτές τις τεχνικές, ρωτούσα τιμές, ρωτούσα διαφορές. Θυμάμαι ξαφνικά ήμουν σαν ένα παιδάκι, που το έριξαν σε ένα δωμάτιο με σοκολάτες. Ένιωθα πολύ όμορφα που θα έκανα κάτι διαφορετικό.
Μα δεν θα κρύψω πως ένιωθα και λίγο άβολα. Ο λόγος ήταν ότι η τεχνική ήταν στα πρώτα της βήματα τότε. Άρχισα να προβληματίζομαι. Τι πλάνος δουλεύει, ποιον να αγοράσω, τι συνδυασμούς να κάνω, τι ώρες, τι χρώματα, τι σχέδια να επιλέξω και πολλές άλλες ερωτήσεις ανθρώπινες. Μιας και μέσα μου, δεν το κρύβω, ότι σκεφτόμουν κατά βάθος μήπως χάσω τα χρήματα μου σε αυτή την αγορά και πάνε όλα χαμένα. Επέλεξα λοιπόν σωστό εξοπλισμό, πλάνους και νήμα επώνυμα. Και δεν θα ξεχάσω το πρώτο μηχανισμό που επέλεξα, που θυμάμαι ότι τον είχα αγοράσει γιατί μάζευε 100 πόντους νήμα ανά περιστροφή. Δημιούργησα λοιπόν ένα σετάρισμα που ήταν ή αρχή και το τέλος να καταλάβω, ότι με το πρώτο μου ψάρεμα πόσο πολύ θα την αγαπήσω αυτή τη τεχνική. Το δεύτερο που κατάλαβα ήταν ότι είχα παραγγείλει τόσους πολλούς πλάνους, που ξαφνικά γέμισα με χρώματα, σχέδια, διάφορα βάρη πλάνων από 80 μέχρι 170gr, που δεν κρύβω ότι είχε αρχίσει να με δυσκολεύει να τα παίρνω μαζί μου. Είναι βαριά όταν μαζεύονται πολλά δυστυχώς...
Διαφορετικές τεχνικές μαζί
Υπάρχει το ερώτημα από πολλούς φίλους αν μπορούμε να κάνουμε διάφορα είδη ψαρέματος μαζί. Όταν είχα μια βαρκούλα που δεν θα την ξεχάσω ποτέ, καθώς με έκανε να αγαπήσω τη θάλασσα, με έκανε να την σέβομαι και με έκανε να την φοβάμαι, καθώς τρείς φορές που μου έμειναν αξέχαστες, όταν πάτησα στεριά έκανα τον σταυρό μου και έτρεμα. Σε αυτή τη βαρκούλα λοιπόν, όσες φορές έρχονταν μαζί μου ένας φίλος μου, ενώ έκανα slow pitch, εκείνος θυμάμαι έκανε inchiku ή tai rubber, καθώς μπορεί να έκανε και ζόκα, ακόμα και τσαπαρί. Λίγες φορές είχαμε πιάσει και οι δύο αξιόλογα ψάρια. Όταν όμως κοιμόνταν στη βάρκα και εξασκούσα την τεχνική ευελπιστώντας σε κάποιο καλό θήραμα, όταν μου χτύπαγε κάποιο ψάρι τότε στην αναμπουμπούλα που επικρατούσε του φώναζα να ρίξει και αυτός. Σχεδόν πάντα θυμάμαι ότι έπιανε και αυτός ψάρι. Αυτό δεν έγινε μια φορά. Έγινε και ξανάγινε, οπότε και καθιερώθηκε πια. Ψαρεύει ο ένας και όταν του χτυπήσει κάποιο αξιόλογο ψάρι ή ψάρι γενικότερα τότε κατέβαζε ο δεύτερος.
Σαν αποτέλεσμα καταλαβαίνουμε ότι όταν κάτι συμβαίνει ξανά και ξανά, τότε από μόνο του μας βάζει σε σκέψεις. Και όχι μόνο. Μας δείχνει ότι για κάποιο λόγο υπάρχουν καλύτερα αποτελέσματα, όταν η κάθε τεχνική γίνεται αποκλειστικά από όλους. Ταυτόχρονα ή όχι, πάντως δίνει και δείχνει καλύτερα στοιχεία ως προς την απόδοση της τεχνικής. Ας το αναλύσουμε όμως παρακάτω γιατί συμβαίνει αυτό. Συμβαίνει γιατί τα ψάρια έχουν αυξημένο το δείκτη προστασίας τους ας πούμε. Ξαφνικά όταν ο τόπος που περιφέρονται βομβαρδίζεται από διάφορες τεχνικές, δεν χρειάζεται και πολύ να καταλάβουν ότι κάτι δεν πάει καλά. Ειδικά τα κοπάδια που έχουν μάθει την κάθε τεχνική και το είδος του πλάνου, γιατί αυτό οφείλεται δυστυχώς σε αυτούς που κατασκηνώνουν πάνω σε ένα στίγμα από το πρωί μέχρι το βράδυ, έως ότου χτυπήσει ένα ψάρι. Εκεί μιλάμε για στρεσαρισμένους τόπους πια που δεν υπάρχει καμία σωτηρία.
Πλάνοι γνήσιοι και «μούφες»
Οι καιροί δυσκόλεψαν. Αυτό το αναγνωρίζω και το αποδέχομαι. Ποια όμως η πραγματική διαφορά. Τελικά ένας πλάνος είναι το σχέδιο του μόνο; Είναι αυτό που φαίνεται ή κρύβει πολλά περισσότερα; Σε κάποια περίοδο νόμιζα ότι δεν αξίζει να αγοράζω πια ένα επώνυμο πλάνο. Έψαξα και βρήκα μια απομίμηση ενός επώνυμου πλάνου. Πήγα για ψάρεμα, και δοκίμασα. Δεν μπορώ να πω ότι δεν είχε απόδοση. Πιανόντουσαν ψάρια και όλα καλά. Ήρθε όμως η στιγμή που κάτι δεν λειτουργούσε. Δεν χτύπαγαν ψάρια μια μέρα. Ενώ τα έβλεπα στο βυθόμετρο, τίποτα. Αυτά πεισματικά αρνιόντουσαν να χτυπήσουν. Μόλις έβαλα ένα επώνυμο ακριβό πλάνο, αμέσως ήρθε το χτύπημα. Ακολούθησε και δεύτερο και τρίτο. Αυτή όλη η κατάσταση όμως έμενα με έβαλε σε σκέψεις. Ήταν τυχαίο μάλλον. Έφταιγαν τα ρεύματα. Αποκλείεται έλεγα μέσα μου να συμβαίνει κάτι. Αφού μοιάζουν τόσο πολύ και μου έχει δώσει και ψάρια η απομίμηση που έχω αγοράσει.
Δε μπορεί! Αν δεν ήταν καλός δεν θα μου έδινε καθόλου ψάρια και γενικά χτυπήματα. Τελικά αυτό έγινε 3 φορές ακόμα. Ακριβώς η ίδια ιστορία και κάτι μέσα μου μου έλεγε να το ψάξω περισσότερο. Τελικά ψάχνοντας και ρωτώντας περί αυτού του θέματος υπήρχε εξήγηση. Η ακριβή τιμή που έχουν τα επώνυμα jigs εκτός άλλων, είναι και τα υλικά που έχουν και ό χρόνος σχεδιασμού και δοκιμής σε πραγματικές συνθήκες, ώστε να βγει στη παραγωγή ένα τεχνητό που να μπορεί να δουλέψει σε όλες τις συνθήκες. Φανταστείτε ότι ο πλάνος ενώ νομίζουμε ότι μπορεί να περιέχει μόνο μολύβι μέσα του περιέχει και άλλα μέταλλα όπως βολφράμιο κτλ. Αυτό σημαίνει εξειδίκευση και γνώση ώστε να υπάρχει μια πλεύση μοναδική και από άποψη τεχνικής και από την μεριά πρακτικής. Σχεδιάζουν το καλούπι και χύνουν τα λιωμένα μέταλλά μέσα σε αυτό έτσι ώστε να υπάρχει μια πλεύση που να δίνει αποτελέσματα εκεί που άλλα σταματούν. Χρησιμοποιούν κράμα μετάλλων για να δημιουργήσουν μια πλευστότητα, που με απλό λιωμένο σίδερο δεν μπορεί να επιτευχθεί. Να γιατί τα φτηνά κινέζικα με την μισή τιμή και πιο κάτω, σχεδόν το 1/3 της τιμής του επώνυμου, υπάρχουν μέρες που δεν αποδίδουν.
Όταν κάτω έχει πολλά ψάρια, σε καλές μέρες χωρίς ρεύματα και το πιο φτηνό αποδίδει. Σημασία έχει τις δύσκολες μέρες που είναι και οι περισσότερες τι θα επιλέξουμε. Εγώ δεν είμαι εδώ να σας δείξω το δρόμο τι να αγοράσετε. Εγώ είμαι εδώ να σας βοηθήσω να καταλάβετε τις διαφορές. Οι επιλογές είναι δικές σας. Ένα είναι σίγουρο. Το Slow Pitch Jigging ανήκει στην πιο δύσκολη τεχνικά μορφή ψαρέματος και το παραμικρό κάνει την διαφορά. Αποφασίστε και εσείς αν αξίζει να δοκιμάσετε με το μέτριο ή αξίζει να δοκιμάσετε με ειδικά σχεδιασμένους πλάνους, μελετημένους ως προς τη κίνηση, αλλά και ως την επιλογή του υλικού που είναι κατασκευασμένοι.
Μηχανισμός
Δεν υπήρχε περίπτωση σε αυτό το άρθρο να μην αναφέρω το σημαντικότερο κομμάτι του εξοπλισμού μας, τον μηχανισμό ψαρέματος. Έχω παρατηρήσει ότι υπάρχουν πολλοί μηχανισμοί που δεν ξέρουν τι σημαίνει service. Ξεκινώντας να δούμε τι συμβαίνει στο μηχανισμό εδώ. Το Slow Pitch σαν εξειδικευμένη τεχνική χρησιμοποιεί το καλάμι και το μηχανισμό περισσότερο από όποια άλλη τεχνική. Συνεχώς η μανιβέλα δέχεται σπρωξίματα ή τραβήγματα και συνεχώς υπάρχει ένα χτύπημα. Ένα pitch. Υπάρχει συνεχώς ενέργεια που συσσωρεύουμε στο μηχανάκι μας. Όλο αυτό αν το πολλαπλασιάσουμε όποτε πηγαίνουμε για ψάρεμα και προσθέσουμε και την πίεση των ψαριών, αν χτυπήσουν και την θάλασσα που δέχεται, θα καταλάβουμε ότι όταν σε άλλες χαλαρές τεχνικές θα κάναμε service στο μηχανισμό μας κάθε ένα χρόνο, εδώ περιορίζεται στο μισό χρόνο, δηλαδή σε 6 μήνες. Μην σας φαίνεται υπερβολικό. Είναι μια τεχνική που όποιος μηχανισμός δεν είναι σε ικανοποιητικό βαθμό αδιαβροχοποιημένος χαλάει άμεσα.
Οι απλοί κινέζικοι μηχανισμοί, και οι φτηνές απομιμήσεις δεν προχωράνε σε αυτή τη τεχνική στο μεγαλύτερο τους βαθμό. Χαλασμένα ρουλεμάν και εξαρτήματα είναι αυτά που τα συνταξιοδοτούν γρήγορα από την τεχνική. Γιατί όπως είπα σε αυτή εδώ την τεχνική δεν χωράει κάτι το μέτριο και απόδοση έχει μόνο το καλό και το καλύτερο. Και στα δικά μου τα χέρια ένας φτηνός κινέζικος μηχανισμός βγήκε off μέσα σε 2 μήνες. Χάλασαν όλα. Ρουλεμάν, μανιβέλα, φρένα. Διαλύθηκαν όλα και έχασα και ένα μεγάλο μαγιάτικο θυμάμαι, που μου είχε χτυπήσει στο πλάνο. Έτσι πήρα το μάθημα μου δυστυχώς, οπότε συνιστώ μην αμελούμε το μηχανισμό. Συντήρηση σε εξειδικευμένους μαστόρους, με μεράκι και γνώση. Να λειτουργούν πάντα όλα άψογα. Φρένα - ρουλεμάν να είναι σαν καινούργια. Συνήθως μας χρειάζονται περισσότερο όταν μας τυχαίνει κάποιο αξιόλογο ψάρι και εδώ οι καταπονήσεις είναι μεγάλες. Είναι κρίμα να χάσουμε ένα αξιόλογο ψάρι για κάποιο χαλασμένο anti – reverse ρουλεμάν. Πριν κλείσω το πρώτο μέρος, δεν θα μπορούσα μέσα από τόσες όμορφες αναμνήσεις που γυρνάνε στο μυαλό μου, να μην γράψω μία.
Χαίρομαι που είχα την τύχη να ζήσω ότι έζησα. Γιατί με την σειρά μου, μου δίνεται η χαρά να τις μοιράζομαι μαζί σας. Ώστε μέσα από αυτές ίσως κάποιος αναγνώστης να τύχει να γνωρίσει κάτι. Να βρει χρήσιμες πληροφορίες μέσα από την δική μου ιστορία που ίσως του φανούν χρήσιμες. Μα και αυτός είναι ο σκοπός γραφής. Δεν θα ξεχάσω ποτέ που πριν φύγω από το σπίτι, κλασικά δεν μπορούσα να κλείσω μάτι, να ανυπομονώ να φύγω να βρεθώ μέσα στη βαρκούλα μου. Μέσα στη θάλασσα. Να πιώ το καφέ μου, να ηρεμήσω και να απολαύσω το ψάρεμα μου. Εφόσον μπήκα με το καλό ετοίμασα τους πλάνους μου, τα παράμαλλα μου και τον όλο εξοπλισμό. Άρχισα να ψάχνω τα κομμάτια. Σαν λυσσαλέος σκύλος, μανιασμένος. Πήγαινα πέρα δώθε. Τόση ήταν η χαρά μου και περνώντας η μέρα, ήρθε το βαρύ σκοτάδι.
Χωρίς να το καταλάβω, νύχτωσε και βγήκε το φεγγάρι. Δεν είχα πιάσει τίποτα και όμως ένιωθα τόσο όμορφα. Δοκίμασα διάφορους πλάνους. Ψάρεψα και ταξίδεψα. Ταξίδεψα σε όμορφα μέρη. Και παρόλο που δεν μου χτύπησε κάποιο ψάρι, ένιωθα τόσο όμορφα. Δε με πείραζε. Θα δοκίμαζα και αύριο την τύχη μου. Ναι θα δοκίμαζα. Και δεν θα το έβαζα κάτω. Δεν πρέπει να το βάζουμε κάτω. Χρειάζεται επιμονή, υπομονή και αγάπη για αυτό που κάνουμε. Οτιδήποτε και αν αποφασίσουμε να ξεκινήσουμε χρειάζεται την ανάλογη αφοσίωση, αλλά όχι τον φανατισμό. Ο φανατισμός στο ψάρεμα σε πηγαίνει πίσω, ενώ το ψάρεμα είναι εξέλιξη. Να το θυμάστε αυτό.
Καλές θάλασσες με υγεία και πολλά χαμόγελα!