Μια μέθοδος ψαρέματος που είναι αρκετά παλιά και ακούει στο όνομα συρτή με μολύβι φύλακα θα παρουσιάσουμε σε αυτό το άρθρο. Μια τεχνική που περιλαμβάνει αναζήτηση ζωντανού δολώματος και σύλληψη, καθώς και συντήρηση αυτού. Στη συνέχεια με τα σωστά εργαλεία και τις σωστές κινήσεις εξερευνούμε τα κομμάτια που έχουμε επιλέξει, ώστε να επιδιώξουμε κάποια επίθεση από ένα μεγάλο ψάρι. Είναι ένα είδος ψαρέματος με το οποίο απευθυνόμαστε σε φαγκριά, σφυρίδες, συναγρίδες, μεγάλα μαγιάτικα και γενικά σε όλα τα είδη των ψαριών. Ας δούμε μαζί την παρουσίαση μιας τεχνικής, που έχει πολλούς φίλους και έχει εξελιχθεί και μένει αναλλοίωτη στο χρόνο.
Στα πρώτα μου βήματα με μια βαρκούλα ειδικά τον πρώτο χρόνο, περίπου για 6 μήνες πόσο πολύ προσπαθούσα... Είχα μεγάλη επιμονή και υπομονή. Οι πληροφορίες που αντλούσα από εδώ και από εκεί, ήταν ελλιπείς. Όσοι νόμιζαν ότι ήξεραν και με συμβούλευαν, τελικά αποδείχτηκε ότι μεγαλύτερο κακό μου έκαναν παρά καλό. Φανταστείτε μέχρι και τα είδη αλιείας που είχα αγοράσει για αυτή τη τεχνική, όπως καλάμι, μηχανισμό και βαρίδι, είχαν σκοπό όπως θα καταλάβετε, όχι να αγαπήσω την τεχνική αλλά μάλλον να την μισήσω. Το καλάμι ήταν ένα 50-80 λίμπρες (1.70 ύψος) μονοκόματο, με οδηγούς που είχαν μικρές ρόδες που από εκεί περνούσε μία πετονιά 100 χιλ. που ερχόταν από ένα μηχανισμό 80 λιμπρών (που ζύγιζε περίπου 1.8 κιλά) Τα έχω ακόμα. Εργαλεία που όπως καταλάβαμε ήταν για συρτές για μεγάλους τόνους και ξιφίες και καμία σχέση με την τεχνική που ήθελα. Αυτά τα είχα πληρώσει δυστυχώς...
Όσον αφορά τα βαρίδια που μου είχαν προτείνει ήταν (μην γελάσετε οι παλιοί ψαράδες) από 1.5 κιλό μέχρι 2 κιλά. Και όλο αυτό το σετάρισμα έπρεπε να το κρατάω στα χέρια μου όλη μέρα. Για να μην τα πολυλογώ και μακρηγορώ, μέσα σε 6 μήνες που προσπαθούσα να κάνω συρτή βυθού με μολύβι φύλακα κατάφερα 2 πράγματα. α) Να με πονάνε τα χέρια μου και οι καρποί μου και β) από την επιμονή μου και την υπομονή μου κατάφερα να χτυπήσουν 2 μαγιάτικα, ένα περίπου 30 κιλά θυμάμαι τότε και ένα γύρω στα 20. Για τα εργαλεία όμως που κράταγα στα χέρια μου ήταν λες και έφερνα τίποτα μικρόψαρα. Ας δούμε πια - μέσα από τα λάθη του παρελθόντος - τι θα ήταν ιδανικό για αυτή τη τεχνική. Γιατί σε όλες τις τεχνικές τελικά χρειάζονται γερές βάσεις. Γιατί όπως καταλάβατε πιο πάνω χωρίς σωστά βήματα, αντί να αγαπήσουμε μια μορφή ψαρέματος, μπορούμε άνετα να την μισήσουμε, αν μας συμβουλέψουν λανθασμένα.
Μια όμορφη στήρα στην βάρκα μας, με αυτή την τεχνική.
Καλάμι
Το καλάμι που θα χρειαστούμε για αυτή τη τεχνική είναι ένα καλάμι με δυνατό στέλεχος από 15 μέχρι 30 λίμπρες μέσο όρο είναι αρκετό. Σε ειδικές περιπτώσεις αν έχουμε υπόνοια για μεγάλα μαγιάτικα άνω των 30 κιλών και σφυρίδες άνω των 8 κιλών θα χρειαστεί ακόμα πιο ισχυρό καλάμι από 30 μέχρι 40 ή ακόμα και 50 λίμπρες για να αντιμετωπίσουμε αυτούς τους γίγαντες. Βέβαια αυτό είναι ειδικές περιπτώσεις που αποτελούν ας πούμε εξαίρεση στον κανόνα. Τα καλάμια της συρτής συνήθως είναι μονοκόματα ή δίσπαστα. Από 1.90 μέχρι 2.40 ύψος μέσο όρο. Δυνατό στέλεχος και μία πιο μαλακιά μύτη ώστε να καταλαβαίνουμε τα τσιμπήματα και με την σειρά μας μόλις τραβήξει το ψάρι να καρφώσουμε, ώστε να έχουμε την δυνατότητα να το φέρουμε στη βάρκα. Υπάρχει και η επιλογή που έχω δοκιμάσει με επιτυχία, να κάνουμε συρτή με καλάμια του jigging. Ναι σωστά διαβάσατε. Καλάμια με εύρος 15 ή και 30 λίμπρες μέσο όρο, είναι ικανά να ανταπεξέλθουν στην τεχνική. Εμένα όταν έχω ανοικτή τη τέντα ήλιου, με βολεύει μπορώ να πω τέτοιο είδους καλάμι, γιατί είναι σαφώς πιο κοντό και πιο «μανιτζέβελο» για να το κουμαντάρω και να το μετακινώ γρήγορα κάτω από αυτή. Το μόνο που χρειάζεται να προσέξουμε είναι η μύτη τους ώστε να είναι μαλακή. Είναι λίγο δύσκολο αυτό φυσικά να το βρούμε σε ένα καλάμι 1.80 ύψος μέσο όρο. Γιατί δεν έχουμε το περιθώριο να είναι το καλάμι 2.40 ύψος όπου εκεί μπορεί το στέλεχος να είναι κούτσουρο και η μύτη να είναι λάστιχο. Στην μία περίπτωση έχουμε υπερβολικό ύψος, αλλά στην άλλη περίπτωση έχουμε ένα καλάμι κοντό και βολικό.
Μηχανισμός
Από μηχανισμό χρειαζόμαστε έναν 20 με 30 λίμπρες. Να ζυγίζει 500gr μέσο όρο και να μπορεί να δεχτεί 300 μέτρα max PE #6.0 (0.405 χιλ.) Γενικότερα στη τεχνική καλό είναι να χρησιμοποιούμε από PE #3.0 ( 0.285 χιλ. ) μέχρι max PE #6.0 (0.405 χιλ.) Χρειαζόμαστε καλούς ποιοτικά μηχανισμούς, με υψηλό δείκτη αδιαβροχοποίησης και όχι φτηνούς κινέζικους (υπάρχουν εξαιρέσεις) που με το πρώτο ψάρεμα χαλάνε ρουλεμάν και χρειάζονται επισκευή. Οι μηχανισμοί σε αυτή τη τεχνική πρέπει να αντέχουν σε ζορίσματα, νερά και γενικότερα κακουχίες ή μεγάλα και δυνατά κεφάλια και φευγιά ψαριών. Τα φρένα να λειτουργούν άψογα και γραμμικά. Δεν χρειαζόμαστε 20 ή 30 ή 40 κιλά φρένα. Προσοχή. Χρειαζόμαστε μέχρι 6 κιλά μέσο όρο, άλλα να είναι γραμμικά. Και όχι σε κάθε «κλίκ» που σφίγγουμε να πηγαίνει από 3 κιλά φρένα στα 6 κιλά.
Άλλος ένας μεγάλος ροφός
Αλλά από 3 κιλά στα 3,1 και μετά 3.2 κιλά κτλ. Ο λόγος μεταβολής της ταχύτητας αξίζει να αναφέρω ότι κυμαίνεται από 4.2/1 μέχρι 6.3 /1. Αργό ή γρήγορο μηχανάκι θα μας βοηθήσει μια χαρά. Και μην ξεχνάμε να το στέλνουμε για service. Έχουν δει πολλά τα μάτια για αυτό σας το γράφω. Συνήθως μια βλάβη πχ. Ένα χαλασμένο ρουλεμάν αξίας 8 – 9 ευρώ θα μας στοιχίσει πολλά περισσότερα, εάν δεν το προλάβουμε στην αρχή. Γιατί μέσα στους μηχανισμούς το ένα πρόβλημα όταν δεν φτιαχτεί, δεν μένει εκεί. Πηγαίνει παραπέρα. Καλό είναι μέσο όρο κάθε 6 μήνες να το στέλνουμε ώστε να αλλαχτούν τα παλιά γράσα και λάδια, να απομακρυνθούν τα άλατα και να γίνει μια αδιαβροχοποίηση εκ νέου. Ώστε όταν χρειαστούμε το μηχανισμό μας σε μία μάχη ίσως με το μεγαλύτερο θήραμα της ζωής μας, να είναι εκεί δυνατό και σίγουρο και να μπορέσουμε να παλέψουμε το ψάρι.
Νήμα
Δεν θα βαρεθώ να σας γράφω να επιλέγετε καλά επώνυμα νήματα, 8 κλώνων ή ακόμα και 4 κλώνων, αρκεί να είναι επώνυμα. Διατομές ανάμεσα από PE #3.0 (0.285 χιλ.) μέχρι max PE #6.0 (0.405 χιλ.) θα μας καλύψουν σε βάθη από 40 μέτρα μέχρι 100 μέσο όρο. Και φυσικά απευθυνόμαστε σε όλα τα θηράματα. Το νήμα αν είναι καλό και έχει πραγματικές διατομές τότε όλα θα είναι μια χαρά. Γιατί από τα πολλά που έχω συναντήσει, μερικά από αυτά είναι τα παρακάτω. Να ρουφάει νερό και να φουσκώνει και να γίνεται τριπλάσιο μέσα στο νερό. Να κόβεται αρκετά εύκολα και να είναι χτυπημένο. Να γράφει 0.33 χιλ και να είναι σε πραγματικές διατομές 0.40 χιλ. Αυτό δίνει και σε πολλούς την απάντηση σε αυτό που λένε: «Μα εγώ το αγόρασα από την Κίνα 1.000 μέτρα 20 ευρώ και δεν κόβεται με τίποτα» Και τελευταίο για να μην μακρηγορώ, να μην έχει αντοχή στο χρόνο και την φθορά του από την αλμύρα και τον ήλιο, και μέσα σε 2 μήνες να κόβεται σαν χαρτί. Ελπίζω σε γενικές γραμμές να καταλάβουμε ότι το νήμα, παίζει καθοριστικό ρόλο στο ψάρεμα και συνεχίζω...
Μολύβι
Όσον αφορά το βαρίδι που θα επιλέξουμε, ευτυχώς τα πράγματα είναι πιο απλά. Κυκλοφορούν στο εμπόριο βαρίδια ειδικά για συρτή με μολύβι φύλακα. Θα χρειαστούμε από 400 μέχρι 600gr μέσο όρο και τα οποία θα προσπαθούμε να τα έχουμε κοντά στο βυθό. Σε προσωπικές δοκιμές μπορούν να χτυπήσουν ψάρια μέχρι 4 - 5 μέτρα ψηλά το μολύβι από το βυθό. Το μολύβι το δένουμε στη κεντρική αρματωσιά με πετονιά από 40 μέχρι 50 χιλ. ώστε όταν σκαλώσουμε να τραβήξουμε και να κοπεί με δυσκολία μήπως και γλυτώσουμε και το βαρίδι σε κάποιο επιπόλαιο πιάσιμο. Δεν θέλουμε να κόβεται και με μεγάλη ευκολία, γιατί και αυτά κοστίζουν και προσπαθούμε να μην χαλάμε χρήματα άσκοπα.
Leader και νήμα.
Το leader (παράμαλλο) που θα διαλέξουμε θα είναι fluorocarbon από 0.50 χιλ. μέχρι 0.70 χιλ. μέσο όρο. Περίπου 10 -12 μέτρα μακριά από το μολύβι φύλακα και στο τέλος το διπλαρώνουμε περίπου μισό μέτρο. Χρησιμοποιούμε «αόρατη» επειδή έχει μεγαλύτερη αντοχή σε δαγκώματα και γδαρσίματα. Όσον αφορά τον όρο «αόρατη» δεν είναι ακριβώς έτσι. Απλά έχει δείκτη διάθλασης ίδιο με του νερού και έχει μεγάλο πλεονέκτημα, σε σύγκριση με μία απλή πετονιά. Επιπρόσθετα μια fluorocarbon αν κάψουμε την άκρη της με αναπτήρα θα μαυρίσει, ενώ μια απλή θα συνεχίσει να καίγεται. Τα αγκίστρια που επιλέγουμε να χρησιμοποιήσουμε, είναι ισχυρά με πολύ καλό αρπάδι και μέγεθος από 4/0 μέχρι 9/0 μέσο όρο, ανάλογα τα δολώματα και τα ψάρια. Διαλέγουμε αγκίστρια με κρίκο (τα συρόμενα με στραβό κρίκο) και αποφεύγουμε τα σκέτα με παλέτα. Από χρώματα, ασημί - κόκκινα - μαύρα επιλέγουμε ότι μας αρέσει, μιας και έχω δοκιμάσει όλα τα χρώματα και δεν άλλαξε κάτι, ώστε να με κάνει να αγοράζω αγκίστρια με επιλογή το χρώμα τους. Τα επιλέγω σύμφωνα με την αντοχή τους στο θαλασσινό νερό, την αιχμηρότητα τους και την δύναμη τους.
Να και μια σφυρίδα...
Ταχύτητα και τόποι
Η ταχύτητα που πηγαίνουμε κυμαίνεται από 0.8 μέχρι 1.2 μίλια μέσο όρο. Προσέχουμε να πηγαίνουμε παρέα με τα ρεύματα ή πλάγια σε αυτά. Όταν πηγαίνουμε παρέα με τα ρεύματα πολλές φορές θα τύχει το μολύβι να μας προσπεράσει. Τότε αυξάνουμε λίγο ταχύτητα ώστε να το έχουμε από πίσω από την βάρκα και κάθετα. Οι τόποι που επιλέγουμε είναι βραχώδεις ή ακόμη και λασποτραγάνες, που μας δείχνουν υψηλή κινητικότητα σε ψιλόψαρα. Πηγαίνουμε και δοκιμάζουμε την τεχνική να σύρουμε το δόλωμα μας, ζωντανό ή νωπό και αν υπάρχει κάποιος θηρευτής θα μας κάνει επίθεση. Ψάχνουμε τα ισοβαθή και γενικότερα τα μονόπετρα. Δεν διστάζουμε να δοκιμάζουμε και σε λασποτραγάνες που κυκλοφορούν κοπάδια από μικρά ψαράκια όπως σαρδέλες, γόπες κτλ. Γιατί όπου υπάρχει φαγητό υπάρχει και μεγάλος θηρευτής να καραδοκεί. Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι μιλάμε για μια τεχνική που θα μας βοηθήσει να ψάξουμε πολλά μίλια βυθού εντοπίζοντας καινούργιους τόπους.
Χρειάζεται επιμονή και υπομονή. Και τα πρώτα θηράματα δεν θα αρχίσουν να έρθουν. Με φρένα από 3.5 μέχρι 4 κιλά θα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε μικρά ή μεγάλα ψάρια. Αγαπημένα ψάρια που επιτίθενται είναι όλα. Ότι κρατάει ένας τόπος υπάρχει η δυνατότητα να επιτεθεί. Δεν θα ξεχάσω που υπήρχαν μέρες που δοκίμαζα με slow, με ζόκα, με σιλικόνες, με tai rubber και δεν είχα πάρει ένα αξιόλογο ψάρι. Και σαν σκέψη τελευταίας στιγμής, μιας και είχα αποφασίσει ότι πλέον θα φύγω άψαρος, αποφάσισα να φτιάξω και να ψαρέψω με συρτή βυθού με μολύβι φύλακα. Μόλις ξεκίνησα να τραβάω μετά από λίγη ώρα σαν όνειρο είδα το καλάμι να γονατίζει και με βία να θέλει να φύγει προς τα κάτω. Πάλεψα δυνατά και σε λίγα λεπτά δίπλα μου στεκόταν μία όμορφη συναγρίδα. Εκείνη τη στιγμή στο μυαλό μας περνάνε, όλα εκείνα που θα είχαμε χάσει αν δεν δοκιμάζαμε.
Για αυτό χρειάζεται πολλές φορές να μην είμαστε σίγουροι για τίποτα. Αλλά αντιθέτως προετοιμασμένοι για όλα. Όλα έχουν να κάνουν με την οργάνωση και να είμαστε έτοιμοι, να έχουμε τα εργαλεία για να δοκιμάσουμε διάφορες τεχνικές. Πάντα χρειάζεται ένας μπαλαντέρ. Πάντα χρειάζεται να μην εγκαταλείπουμε όσες φορές και να έχουμε βγει άψαροι. Μέσα από τις αποτυχίες γινόμαστε γνώστες και μαθαίνουμε. Κάθε φορά και κάτι καινούργιο. Έτσι και με αυτή τη τεχνική. Κάθε φορά και κάτι καινούργιο. Σας εύχομαι καλό καλοκαίρι. Με προσεχτικές και ασφαλείς επιστροφές. Το ψάρεμα είναι ένα χόμπι, μια διασκέδαση που μας κάνει να περνάμε όμορφα. Ας φροντίσουμε να παραμένει έτσι. Καλές θάλασσες σε όλους.