Συναγρίδα

Είναι ένα από τα πιο όμορφα ψάρια, στο σώμα του διακρίνεται παραλλαγή πολλών χρωμάτων σε έντονους και μη τόνους. Επίσης έχει ντελικάτο σουλούπι με δυνατή ουρά και όψη που χαρακτηρίζει την επιθετικότητα του. Βρίσκεται στην κορυφή κάθε ψαριάς και πάντα παρουσιάζεται με διαφορετικό χρωματισμό, αναλόγως την ώρα της ημέρας και του τόπου που βρίσκεται.

Ίσως αυτό είναι το μυστικό, η «οφθαλμαπάτη» που σε κάνει να την χαίρεσαι όταν την ανεβάζεις στην βάρκα και να μην την βαριέσαι ποτέ. Η Συναγρίδα είναι το ψάρι που ονειρεύεται κάθε νέος ψαράς επιφανείας ενώ παράλληλα είναι το θήραμα που επιβεβαιώνει την εμπειρία του παλιού θαλασσινού…


Παραγάδι - Η σουπιά σαν δόλωμα.

Του Αντώνη Λαγουταρέλλη

Παραγάδι - Η σουπιά σαν δόλωμα.

Όλοι γνωρίζουμε την αποδοτικότητα που έχει η σουπιά όταν χρησιμοποιείται ως δόλωμα, ένα μαλάκιο που αναμφισβήτητα, θεωρείται ένα από τα κορυφαία δολώματα για όλα τα ψάρια. Οι περισσότεροι ψαράδες που ψαρεύουν από το σκάφος, χρησιμοποιούν την σουπιά για το ψάρεμα με την τεχνική της ζόγκας, την οποία δολώνουν ζωντανή. Αυτός βέβαια δεν είναι ο μοναδικός τρόπος για να ψαρέψουμε με αυτό το δόλωμα.

Έτσι, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε διάφορες τεχνικές, όπως η καθετή, το παραγάδι, αλλά και πολλές άλλες. Πρόκειται για ένα δόλωμα το οποίο αποτελεί την πρώτη επιλογή επαγγελματιών ψαράδων, όσον αφορά το ψιλό παραγάδι, ενώ αντίθετα από τους ερασιτέχνες είναι πολύ παρεξηγημένο και σπάνια χρησιμοποιείται. Η μάνα και το καραβιδάκι αποτελούν την νούμερο ένα επιλογή για στα ψιλά παραγάδια, για πολλούς και διάφορους λόγους. Πρόκειται για δύο πολύ αποτελεσματικά δολώματα, τα οποία μπορούμε να τα προμηθευτούμε από τα καταστήματα ειδών αλιείας, όπου υπάρχουν σε μεγάλη αφθονία. Εκτός όμως από προτερήματα, υστερούν και σε κάποιους τομείς.

Βασικό μειονεκτήματα που διαθέτουν, είναι το χρονικό διάστημα που μπορούν να παραμείνουν πάνω στα αγκίστρια του παραγαδιού μας, δηλαδή τον χρόνο που θα ψαρέψει το παραγάδι μας. Το μεγαλύτερο πρόβλημα σε αυτό τον τομέα, τον συναντάμε στο καραβιδάκι που είναι πολύ μαλακό και πολύ ευάλωτο στις τσιμπιές των μικρών ψαριών και λιγότερο για την μάνα που είναι λίγο πιο σκληρό δόλωμα. Οπότε καταλαβαίνετε τι θα συμβεί όταν στο σημείο που θα ρίξουμε τα δολώματα μας υπάρχουν αρκετά μικρόψαρα. Τα πολυάριθμα κοπάδια από γόπες ή άλλα είδη καρτερούν, καθώς τα αγκίστρια κατεβαίνουν, ένα τόσο μαλακό δόλωμα γίνεται εύκολος στόχος για αυτά τα ψάρια, με αποτέλεσμα να καταφέρνουν να το κλέβουν από το αγκίστρι και όταν το παραγάδι πατώσει να μην υπάρχει τίποτα στα αγκίστρια μας.

Η μάνα, θα αντέξει περισσότερο από το καραβιδάκι σε κάτι τέτοιο, όμως και αυτό δεν είναι δόλωμα που θα μας επιτρέψει να ρίξουμε ένα παραγάδι για να ψαρέψουμε ολόκληρη την νύχτα. Ένα ακόμα μειονέκτημα που διαθέτουν, αφορά το κόστος αγοράς τους και μιλάω περισσότερο για την μάνα και λιγότερο για το καραβιδάκι. Άν φανταστείτε ότι με μία μάνα που σήμερα κοστίζει από 1 έως και 1,20 ευρώ, θα πάρουμε από 8 έως και 10 δολώματα, για ένα παραγάδι που έχει 150 αγκίστρια, θα χρειαστούμε από 15 έως και 18 μάνες, δηλαδή περίπου στα 20 ευρώ. Ένα ποσό, που για όσους ψαρεύουν αραιά και που είναι ασήμαντο, ενώ για όσους ψαρεύουν συχνά, είναι σημαντικό.

Η σουπιά

Πολλοί ψαράδες θεωρούν ότι η σουπιά δεν μπορεί να φτάσει τα επίπεδα αποδοτικότητας που διαθέτουν τα παραπάνω δολώματα. Αυτό είναι κάτι που δεν ισχύει πάντα αφού τους χειμερινούς μήνες και την άνοιξη, δεν είναι λίγες οι φορές που έχει αποδειχτεί το καλύτερο δόλωμα. Για να ισχύουν όμως τα παραπάνω, θα πρέπει να προσέξουμε κάποια πράγματα, όπως την προέλευση των σουπιών που θα δολώσουμε και αν έχουν συντηρηθεί σωστά. Και όλα αυτά επειδή δεν μιλάμε για ζωντανό αλλά για νωπό δόλωμα. Αυτό που θα πρέπει να έχετε πάντα στο μυαλό σας όσον αφορά αυτό το δόλωμα, είναι ότι, όσο πιο φρέσκο είναι, τόσο περισσότερο θα το τιμήσουν και τα ψάρια. Σε καμία περίπτωση δεν αναφέρομαι στις κατεψυγμένες σουπιές αγνώστου προελεύσεως που θα αγοράσουμε από το ψυγείο του super market. Το ίδιο δυστυχώς ισχύει και για τις «φρέσκιες» του ιχθυοπωλείου, αφού έχουν δεχτεί την διαδικασία για την παράταση της συντήρησης τους.

Ακόμα και αν είναι ψαρεμένες στα Ελληνικά νερά, από την στιγμή που έχουν προωθηθεί για πώληση, έχουν επεξεργαστεί για να αντέξουν στους πάγκους των ιχθυοπωλείων. Αναφέρομαι σε δολώματα που έχουμε αλιεύσει μόνοι μας, ή στην χειρότερη περίπτωση έχουμε προμηθευτεί από κάποιο καΐκι που ξεψάριζε τα δίχτυα του τις οποίες στην συνέχεια θα συντηρήσουμε σωστά. Ένα από τα πιο βασικότερα πλεονεκτήματα που διαθέτει αυτό το δόλωμα, είναι το πολύ σκληρό κρέας του, κάτι που δεν επιτρέπει στα μικρά ψάρια να το καταστρέφουν εύκολα και έτσι διατηρείται πάνω στο αγκίστρι για πολλές ώρες. Αυτό σημαίνει, ότι το παραγάδι μας μπορεί να ψαρέψει για μεγάλο χρονικό διάστημα, από νωρίς την νύχτα έως και λίγο μετά το ξημέρωμα. Είναι ένα δόλωμα που απευθύνεται σε πολλά είδη ψαριών και ειδικά όταν είναι φρέσκο και σε άριστη κατάσταση, θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι να αντικρίσουμε και εκπλήξεις, αφού τα αρπακτικά που πιθανόν να υπάρχουν στην περιοχή, δεν θα διστάσουν να το δοκιμάσουν. Επίσης σημαντικό ρόλο παίζει το χρώμα και η μυρωδιά του, κάτι που θα συμβάλει στον ευκολότερο εντοπισμό από τα ψάρια, ακόμα και σε μία αφέγγαρη βραδιά.

Τέλος θα ήθελα να κάνω και μία μικρή αναφορά σε κάποια μειονεκτήματα που διαθέτει, που δεν είναι άλλα από την διαδικασία επεξεργασίας του που πρέπει να υποβληθεί για να το δολώσουμε στα αγκίστρια μας και την ιδιαίτερη σκληρότητα που διαθέτει, κάτι που θα παρατείνει τον χρόνο δόλωσης του παραγαδιού μας.

Επεξεργασία και πως θα το δολώσουμε

Των αριθμό των σουπιών που απαιτούνται για να δολώσουμε ένα παραγάδι που διαθέτει 150 αγκίστρια, έχει να κάνει με το πόσο μεγάλες είναι οι σουπιές που θα έχουμε στην διάθεση μας. Η επιλογή μεγάλων σουπιών δεν είναι η καλύτερη λύση, αφού όσο πιο μεγάλη είναι, τόσο πιο χοντρή σάρκα διαθέτει, κάτι που δεν μας εξυπηρετεί στην συγκεκριμένη περίπτωση, αφού αναφερόμαστε σε ψιλό παραγάδι. Έτσι επιλέγουμε μέτρια μεγέθη που θα μας δώσουν τα κατάλληλα δολώματα για τα αγκίστρια μας. Αυτά που το μήκος τους είναι από τα είκοσι έως και τα τριάντα εκατοστά μαζί με τα πλοκάμια.

Για να κόψουμε σε κομμάτια την σουπιά, δεν χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις ούτε θα πρέπει να έχουμε παρακολουθήσει σεμινάρια. Το πρώτο πράγμα που θα χρειαστούμε είναι ένα πολύ κοφτερό ψαλίδι, με το οποίο θα κόψουμε και θα αφαιρέσουμε το κεφάλι της σουπιάς. Έπειτα θα την κόψουμε στο πλαϊνό σημείο του σώματος της και θα αφαιρέσουμε το κόκκαλο. Όπως θα δείτε, το πάνω μέρος του σώματος της είναι πολύ λεπτό, μία πέτσα στην ουσία και δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για δόλωμα. Οπότε, ξεκινάμε και κόβουμε από το κάτω μέρος του σώματος όπου είναι αρκετά χοντρό, σε μεγέθη ανάλογα με τα αγκίστρια που θέλουμε να δολώσουμε. Από το κεφάλι που έχουμε αφαιρέσει στην αρχή, μπορούμε επίσης να βγάλουμε μερικές δολωσιές και μάλιστα τις καλύτερες. Τα πλοκάμια που διαθέτει μία σουπιά μετρίου μεγέθους, θα τα κόψουμε το κάθε ένα ξεχωριστά και θα τα δολώσουμε ολόκληρα. Αυτά θα μας αποδώσουν πολύ προκλητικές δολωσιές, που μεταφράζονται σε ψάρια. Μην διστάσετε λοιπόν να την επιλέξετε σαν βασική επιλογή στο επόμενό σας ψάρεμα! Ίσως σας εκπλήξει και γίνει αγαπημένη συνήθεια!

 ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ 

  • 1) Δολώνοντας φιλέτα σουπιάς, μπορούμε να ψαρέψουμε με το παραγάδι μας όλες τις ώρες τις ημέρας. Στα βαθιά από το ξημέρωμα μέχρι το απόγευμα και στα ρηχά κατά την διάρκεια της νύχτας.
  • 2) Αν οι σουπιές που διαθέτουμε είναι μικρές, μπορούμε να δολώσουμε τα κεφάλια ολόκληρα σε λίγο μεγαλύτερο αγκίστρι και να δημιουργήσουμε δολωσιές και για μεγαλύτερα ψάρια.
  • 3) Για την καλύτερη αποδοτικότητα του δολώματος, τεμαχίζουμε και δολώνουμε λίγο πριν ρίξουμε το παραγάδι και όχι αρκετές ώρες πιο πριν.
  • 4) Σε περίπτωση που το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί από την στιγμή που θα προμηθευτούμε τις σουπιές μέχρι να τις ψαρέψουμε είναι μεγαλύτερο από 48 ώρες, καλό είναι να τις τοποθετήσουμε στην κατάψυξη και όχι στην συντήρηση του ψυγείου μας.
  • 5) Δεν αφήνουμε ποτέ δολωμένα αγκίστρια μέσα στην λεκάνη όταν μαζεύουμε το παραγάδι, γιατί θα το μετανιώσουμε πικρά. Τόσο από οσμή όσο και από μπερδέματα!
ΚατηγορίαΤΕΧΝΙΚΗ
Print
Back To Top