Στήρα

Η στήρα (επιστημονική ονομασία Epinephelus costae) είναι ψάρι της οικογένειας των Σερρανίδων. Ζει σε βαθειά νερά σε φυκιάδες, αλλά και σε βράχους. Οι στήρες που είναι σε μικρό μέγεθος, μπορούν να ανέβουν στην επιφάνεια σε μικρές ομάδες. Οι μεγάλες σε μέγεθος στήρες είναι μοναχικές και καθεμία ζει στη φωλιά της, είτε σε τρύπες είτε σε φωλιές.
Είναι παρόμοιο με τα είδη του βλάχου, του ροφού, της πιγγας και της σφυρίδας. Το μήκος του φτάνει μέχρι και τα 140 εκατοστά και βάρος τα 40 κιλα. Η ράχη του έχει καστανή και σκούρα απόχρωση(περίπου μαύρη). Έχει σχεδόν ίδια μορφή στις περισσότερο γέρικες, ενώ στις νεαρότερες έχει και 5-6 σκούρες παράλληλες γραμμές, οι οποίες ξεθωριάζουν όταν το ψάρι μεγαλώσει, αλλά παραμένουν ευδιάκριτες. Επίσης τα ενήλικα έχουν και χρυσή κηλίδα πίσω και πάνω από το βραγχιακό κάλυμμα.  Σε αντίθεση με το ροφό, δεν έχει κυνόδοντες και το κάτω σαγόνι της εξέχει αρκετά.


MΟΛΥΒΙ ΦΥΛΑΚΑΣ - Μια αποδοτική τεχνική!

Του Κώστα Λυκογεώργου

MΟΛΥΒΙ ΦΥΛΑΚΑΣ - Μια αποδοτική τεχνική!

Μια μέθοδος ψαρέματος που είναι αρκετά παλιά και ακούει στο όνομα συρτή με μολύβι φύλακα θα παρουσιάσουμε σε αυτό το άρθρο. Μια τεχνική που περιλαμβάνει αναζήτηση ζωντανού δολώματος και σύλληψη, καθώς και συντήρηση αυτού. Στη συνέχεια με τα σωστά εργαλεία και τις σωστές κινήσεις εξερευνούμε τα κομμάτια που έχουμε επιλέξει, ώστε να επιδιώξουμε κάποια επίθεση από ένα μεγάλο ψάρι. Είναι ένα είδος ψαρέματος με το οποίο απευθυνόμαστε σε φαγκριά, σφυρίδες, συναγρίδες, μεγάλα μαγιάτικα και γενικά σε όλα τα είδη των ψαριών. Ας δούμε μαζί την παρουσίαση μιας τεχνικής, που έχει πολλούς φίλους και έχει εξελιχθεί και μένει αναλλοίωτη στο χρόνο.

Μια νέα αρχή

Του Λεωνίδα Δραπανιώτη

Μια νέα αρχή

Αμέτρητες φορές είχα περάσει από εκείνο το μαγαζί. Πολλές φορές είχα σκεφτεί να μπω μέσα, μα ποτέ δεν το είχα πράξει. Ήμουν περίεργος να δω από κοντά, να πιάσω στα χέρια μου, τα άγνωστα αλιευτικά εργαλεία, που χρησιμοποιούν οι ψαράδες επιφανείας. Ήθελα να δοκιμάσω και εγώ την τύχη μου, με ένα νέο τρόπο ψαρέματος. Ωστόσο γνώριζα πως όντως έχουν πιαστεί αξιόλογα ψάρια, με ψεύτικα δολώματα. Όταν τελικά πέρασα την πόρτα τού μαγαζιού και τα είδα από κοντά, μόνο γέλωτα μου προκάλεσαν. Καθώς γνωρίζω την πονηριά των ψαριών, σκέφτηκα πως αποκλείεται τα «δικά μας ψάρια», να ξεγελαστούν από ένα τέτοιο ομοίωμα. Ίσως μόνο, σε ένα μακρινό ωκεανό. Εδώ στα δικά μας νερά, τα ψάρια δεν πιάνονται με αυτές τις «χαζομάρες»...

Back To Top