Στήρα

Η στήρα (επιστημονική ονομασία Epinephelus costae) είναι ψάρι της οικογένειας των Σερρανίδων. Ζει σε βαθειά νερά σε φυκιάδες, αλλά και σε βράχους. Οι στήρες που είναι σε μικρό μέγεθος, μπορούν να ανέβουν στην επιφάνεια σε μικρές ομάδες. Οι μεγάλες σε μέγεθος στήρες είναι μοναχικές και καθεμία ζει στη φωλιά της, είτε σε τρύπες είτε σε φωλιές.
Είναι παρόμοιο με τα είδη του βλάχου, του ροφού, της πιγγας και της σφυρίδας. Το μήκος του φτάνει μέχρι και τα 140 εκατοστά και βάρος τα 40 κιλα. Η ράχη του έχει καστανή και σκούρα απόχρωση(περίπου μαύρη). Έχει σχεδόν ίδια μορφή στις περισσότερο γέρικες, ενώ στις νεαρότερες έχει και 5-6 σκούρες παράλληλες γραμμές, οι οποίες ξεθωριάζουν όταν το ψάρι μεγαλώσει, αλλά παραμένουν ευδιάκριτες. Επίσης τα ενήλικα έχουν και χρυσή κηλίδα πίσω και πάνω από το βραγχιακό κάλυμμα.  Σε αντίθεση με το ροφό, δεν έχει κυνόδοντες και το κάτω σαγόνι της εξέχει αρκετά.


JIGGING - Αρματώνοντας τον πλάνο.

του Μάρκου Βιδάλη

JIGGING - Αρματώνοντας τον πλάνο.

Αν και έχουν περάσει πάνω από δέκα χρόνια από τότε που ξεκίνησα αυτή την όμορφη τεχνική, παρατηρώ ακόμα μια διστακτικότητα από πολλούς ψαράδες, ως προς το να εμπιστευτούν ένα ή δύο αγκίστρια που καλύπτουν μόνο ένα μικρό σημείο του πλάνου.

Παραδεχτείτε το! Μερικοί από εσάς απλά δεν μπορούν να δεχτούν ότι ένα ή δύο assist hooks πολύ κοντά στο κεφάλι, μπορούν να προσφέρουν μια τέλεια αναλογία καρφώματος ειδικά σε κάποιο πολύ λεπτό και μακρύ πλάνο. Ξέρω ότι μοιάζει περίεργο, έχοντας assist hooks 4 εκατοστών σε ένα πλάνο 20 εκατοστών και με ένα μόνο χτύπημα να καταφέρνουν να προσφέρουν ένα αξιοπρεπές κάρφωμα κυρίως από το στόμα στα αρπακτικά ψάρια. Πώς είναι δυνατόν από όλα αυτά τα 20 εκατοστά του σώματος, ένα ψάρι να πηγαίνει σχεδόν πάντα στα πρώτα εκατοστά του κεφαλιού;

Σε αυτό το άρθρο θα εξηγήσω γρήγορα και ξεκάθαρα γιατί συμβαίνει αυτό και ο λόγος για τον οποίο άρχισα να γράφω γι 'αυτό είναι ο αριθμός των ερωτήσεων που έχω από πολλούς από εσάς για την προσθήκη μακρύτερων αγκιστριών στη μπροστινή πλευρά ή για τοποθέτηση ακόμα ενός ή δύο assist στον πίσω κρίκο. Εδώ λοιπόν, οι μεγάλοι θηρευτές της θάλασσα, αν έχουν την ευκαιρία, θα προτιμούν ΠΑΝΤΑ να χτυπήσουν στο κεφάλι του θύματος τους. Ένα χτύπημα ή μια επίθεση στο κεφάλι είναι ο καλύτερος και ασφαλέστερος τρόπος να εξασφαλιστεί το γεύμα τους! Η επίθεση εκεί εξυπηρετεί δύο σκοπούς!

1) Για να σταματήσουν εντελώς την κατεύθυνση της κίνησης των ψαριών! Ένα δάγκωμα κοντά στην ουρά θα μπορούσε να οδηγήσει σε διαφυγή και πρέπει να γνωρίζουμε ότι σε ένα πολύ στερεό περιβάλλον όπως το νερό, η δύναμη ακόμη και του μικρότερου ζωντανού πλάσματος, είναι μεγάλη. Είμαστε όλοι μάρτυρες όσον αφορά τη δύναμη ενός ψαριού που σπαρτάρησε στα χέρια μας!

2) Μια επίθεση κοντά στο κεφάλι είναι ικανή να σκοτώσει άμεσα ή να αποπροσανατολίσει - ζαλίσει, ακόμη και δυνατά ψάρια, όπως ο κέφαλος. Αναφέρω ότι τα περισσότερα ψάρια καταπίνουν τα θύματά τους από το κεφάλι πρώτα, εξαιτίας των αγκαθιών και αυτός είναι σημαντικός λόγος! Στον υποβρύχιο κόσμο, όσο πιο γρήγορα οδηγείς τη λεία σου στο στομάχι, τόσο το καλύτερο, λόγω της πιθανότητας διαφυγής ή του αρπάγματος από τον ανταγωνισμό του ίδιου σου το κοπαδιού!

Πώς αναγνωρίζει το ψάρι πού βρίσκεται το κεφάλι σε ένα πλάνο;

Δεν είμαι ψάρι για να απαντήσω με το χέρι στην καρδιά, αλλά σύμφωνα με τις παρατηρήσεις μου, τα ψάρια αποφασίζουν πού είναι το κεφάλι για να χτυπήσουν, με δύο κριτήρια! Το μάτι (αυτός είναι ο λόγος που μου αρέσουν τα μεγάλα μάτια στα τεχνητά μου) και η κατεύθυνση που κινείται το εκάστοτε τεχνητό. Ένα μάτι είναι πάντα ένας στόχος και ένα πολύ ευάλωτο μέρος του σώματος του κάθε ψαριού. Η κατεύθυνση που κινείται το τεχνητό, είναι ένα άλλο κριτήριο για μια επίθεση, δεδομένου ότι πολλά ψάρια χρησιμοποιούν «προσκόπευση» για να επιτεθούν, πράγμα που σημαίνει ότι επιτίθενται λίγο μπροστά από το θήραμα, υπολογίζοντας τη θέση που πιθανώς θα είναι στα επόμενα χιλιοστά του δευτερολέπτου. Αυτό εξηγεί γιατί κατά τη διάρκεια του χτυπήματος των πλάνων (ενεργητική κίνηση) παίρνουμε τις περισσότερες φορές 100% επιτυχή χτυπήματα, ενώ κατά την πτώση παίρνουμε περισσότερες αποτυχημένες επιθέσεις. Όταν πέφτει ένας πλάνος, αν βυθίζεται με το πίσω μέρος προς τα κάτω, θα προκαλέσει μια αποτυχημένη επίθεση εκεί, προκαλώντας σύγχυση στο αρπακτικό ότι εκεί και είναι το κεφάλι.

Όλα τα παραπάνω στοιχεία, σας δίνουν μια πολύ σαφή και καθαρή εικόνα, γιατί τα μεγάλα ψάρια στοχεύουν στο κεφάλι. Συνήθως όλοι οι «ρουφήχτρες», (ψάρια που καταπίνουν ολόκληρο το θήραμα), όπως τα μαύρα ψάρια και τα μαγιάτικα, έχουν πολύ καλύτερη αναλογία καρφώματος σε σχέση με τους "δαγκανιάρηδες" (ψάρια που δαγκώνουν για να σακατέψουν τη λεία τους) όπως οι λούτσοι, οι συναγρίδες και τα γοφάρια. Επομένως, μην διστάσετε να τοποθετήσετε ένα ή δύο assist hook υψηλής ποιότητας κοντά στο μάτι! Αυτό είναι σίγουρα ένα κλειδί για την επιτυχία!

ΚατηγορίαΤΕΧΝΙΚΕΣ
Print
Back To Top