Ένα πρωινό του Αυγούστου κάπου στην Κέρκυρα ξεκινήσαμε με τον Σπύρο Θύμη, ιδιοκτήτη του καταστήματος «ΨΑΡΕΥΩ» στο νησί να πάμε για ψάρεμα. Ο καιρός ήταν υπέροχος, λιακάδα και η θάλασσα ήταν ακίνητη. Πήγαμε στο κοντινότερο λιμάνι, ρίξαμε το σκάφος, ένα Αίολος 19 εξοπλισμένο με μια Honda 135 και αφού γυρίσαμε τρία τέσσερα κομμάτια και δεν είδαμε ψάρια, αποφασίσαμε να ψάξουμε να βρούμε καινούργιους τόπους.

Κάποια στιγμή το βυθόμετρο (Lowrance gen3 9") έδειξε ένα μεγάλο μονόπετρο. Αμέσως γυρίζουμε να το κοιτάξουμε καλύτερα και είδαμε ότι το ψιλό ήταν πολύ πάνω από την πέτρα! Έριξα αμέσως μια σιλικόνη για να δω αν υπάρχει κάποιο αξιόλογο ψάρι.

Αμέσως έριξα το καλάμι Χjoka black buster, με μηχανισμό Μaxel transformer 30. Όπως κοιτούσα το δόλωμα να κατεβαίνει, στο βυθόμετρο αμέσως εμφανίστηκε μια αψίδα να ανεβαίνει προς το δόλωμά μου. Το χτύπημα ήταν άμεσο όπως και το κάρφωμα και αμέσως κατάλαβα τι ψάρι ήταν και δεν του άφησα κανένα περιθώριο.

Μετά από μια ολιγόλεπτη μάχη και αφού το είχα απομακρύνει από τον βυθό, μετά από λίγο μια σφυρίδα βάρους  περίπου 15 κιλών ήρθε στην επιφάνεια. Η χαρά μας ήταν απερίγραπτη! Μετά από αυτό το ψάρι, πήραμε τον δρόμο του γυρισμού, ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα.

Το ψάρι ψήθηκε την ίδια μέρα στα κάρβουνα, έτσι όπως του αρμόζει.

Καλές θάλασσες σε όλους!