Ροφός

Είναι ένα ψάρι που στοιχειώνει τα όνειρα μας και που θεωρείται ψάρι τρόπαιο. Αυτό δεν είναι άλλο από τον «βασιλιά» ροφό. Η επιστημονική του ονομασία είναι epinephelus marginatus και ανήκει στην οικογένεια των σερανιδών. Τον συναντάμε σε βάθος έως 300 μέτρα και στις ελληνικές θάλασσες το βάρος του μπορεί να ξεπεράσει τα 25 κιλά. Είναι ψάρι κοντόχοντρο με πολύ μεγάλο κεφάλι (σχεδόν το 1/3 του ψαριού). Τα δόντια του είναι ψιλά και πριονωτά. Έχει πολύ μεγάλα μάτια και ιδιαίτερα σκληρό κρανίο. Το χρώμα του είναι σκούρο καφέ με ασπροπράσινες κηλίδες ενώ κοιλιά του είναι ανοιχτό καφέ. Δεν συνηθίζει να κινείται σε κοπάδια και ζει σε βραχώδεις σχισμές και σπηλιές.
Συνήθως ο ροφός καταβροχθίζει ότι ελκυστικό βρεθεί κοντά στο θαλάμι του. Τρέφεται με κάθε λογής μικρότερα ψάρια όπως μελανούρια, σκορπίνες και σαργοί, ενώ αγαπημένη του τροφή είναι το χταπόδι και γενικά όλα τα μαλάκια. Επίσης του αρέσουν πολύ τα κυδώνια και τα στρείδια.


Συρτή αφρού Μελανούρια με μικρά σιλικονούχα.

Του Αντώνη Δρόσου

Συρτή αφρού  Μελανούρια με μικρά σιλικονούχα.

Οι αρχές του καλοκαιριού όπως όλοι γνωρίζουμε είναι η καλύτερη εποχή για το ψάρεμα των μελανουριών με ελαφριά συρτή αφρού. Τα μικρά σιλικονούχα δολώματα αποτελούν την πρώτη μας επιλογή όσο αφορά τα δολώματα και μάλιστα προτιμούμε να τα συνδυάζουμε με λεπτά καλάμια, μικρό μηχανισμό, λεπτή πετονιά και καθόλου μολύβι. Με μικρή ταχύτητα και κοντά στην ακτογραμμή θα απολαύσουμε ένα ξεκούραστο, εύκολο και διασκεδαστικό ψάρεμα.

Εδώ δε θα αναλύσουμε την τεχνική αλλά θα δούμε κάποια σημεία πρέπει να προσέξουμε στις εξορμήσεις μας.

ΤΑ 6 ΜΥΣΤΙΚΑ της ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ

1) Στο ψάρεμα των μελανουριών, η ουρίτσα που υπάρχει στο τελείωμα πολλών δολωμάτων, κάνει τις περισσότερες φορές τη διαφορά. Το τρεμοπαίξιμό της στο νερό, πέρα από τη βελτιστοποίηση της πλεύσης, ωθεί τα μελανούρια κοντά της και το τσίμπημα είναι εύκολο να έρθει στη συνέχεια. Αν παρόλα αυτά κοπεί για οποιοδήποτε λόγο - φαινόμενο συχνό όταν τα ψάρια είναι μικρά - καλό είναι να αντικαταστήσουμε το δόλωμά μας. Το καλάμι βρίσκεται πάντα σχεδόν κάθετα στη διεύθυνση της πετονιάς, ώστε η παραβολικότητά του να σπάει λίγο τις διαθέσεις του ψαριού, να απαλύνει τα δυνατά κεφάλια του και να διορθώνει οποιεσδήποτε λάθος ενέργειες του ψαρά.

Το μελανούρι μπορεί να ψαρευτεί και με απλό καρούλι στο χέρι, όμως εκεί δεν υπάρχουν περιθώρια λάθους. Το καλάμι είναι αυτό που διορθώνει τα σφάλματα του ψαρά και δε χάνονται εύκολα τα ψάρια. Η σωστή προρύθμιση των φρένων, θα βοηθήσει σημαντικά στην εύκολη και σίγουρη είσοδο του ψαριού στο σκάφος μας. Σε περίπτωση που διαπιστώνουμε τσιμπιές αλλά δε βγάζουμε ψάρι, τότε ή θα έχει κοπεί η ουρά του δολώματος (οπότε θέλει αντικατάσταση), ή θα πρέπει να τοποθετήσουμε το αγκίστρι μας -και συγκεκριμένα την ακίδα του- πολύ πίσω στην ουρά.

2) Το ψάρεμα κόντρα στο ρέμα, είναι πολύ πιο αποδοτικό από ότι στα πρίμα.

3) Πολλές φορές, η αλλαγή ταχύτητας κάνει τα ψάρια πιο επιθετικά.

4) Πάντα ξαναγυρίζουμε σε ένα σημείο που πήραμε τσιμπιές και ψάρια, αφού τα ψάρια βρίσκονται εκεί.

5) Δε χρειαζόμαστε βαρίδια, στριφτάρια, παράμαλλο, ή οτιδήποτε άλλο. Αν παρόλα αυτά θελήσουμε να κατεβάσουμε το δόλωμά μας χαμηλότερα, τότε, ή θα τοποθετήσουμε μικρά μολυβάκια στο εσωτερικό του δολώματος, ή θα χρησιμοποιήσουμε αγκίστρι με βάρος, δηλαδή τις γνωστές μας μολυβοκεφαλές.

6) Επειδή όπως είπαμε δε χρησιμοποιούμε στριφτάρι, φροντίζουμε η πετονιά του μηχανισμού να είναι τέτοια που να μη βερινιάζει.

Στα νησόπουλα, δοκιμάστε να ψαρέψετε τη σκιερή πλευρά ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών. Έχει αποδειχτεί ότι η σκιερή πλευρά έχει πάντα περισσότερες τσιμπιές από τη φωτεινή.

Σε περίπτωση ενός ιδιαίτερα μεγάλου ψαριού, ποτέ δε θα επιχειρήσουμε να το ανεβάσουμε με το καλάμι ή πιάνοντας το παράμαλλο με το χέρι για να το ανεβάσουμε στο σκάφος, αλλά η απόχη θα αναλάβει να δώσει τη δική της τελειωτική και ασφαλή λύση.

ΚατηγορίαΤΕΧΝΙΚΗ
Print
Back To Top