Περιοδικό Ψάρεμα με Σκάφος : Λαβράκι

Χαιρετώ τους αναγνώστες του περιοδικού για μια ακόμη φορά! Σε αυτό το άρθρο έχει περάσει το καλοκαίρι και ήρθε η εποχή που οι πιο πολλοί περιμένανε. Η εποχή που τα καλαμάρια, αρχίζουν και επισκέπτονται όλο και πιο ρηχότερα νερά και υπάρχουν στις ακτές μας θα δούμε και θα αναλύσουμε μαζί την τεχνική, ώστε να σας προτρέψω να αφήσουμε στο σπίτι τα εργαλεία που κάνουμε «ζωντανό»! Όσο και αν φαίνεται παράξενο και παράλογο, τα τεχνητά δεν ορίζουν χρόνο και τόπο. Δουλεύουν παντού και πάντα. Και αυτό σας το γράφω με σιγουριά γιατί για τέσσερα συνεχόμενα χρόνια ασχολήθηκα εντατικά, και με μεγάλο πείσμα, χειμώνα - καλοκαίρι - άνοιξη - φθινόπωρο αποκλειστικά με αυτήν την τεχνική. Χωρίς την σιγουριά του ζωντανού καλοδολωμένου καλαμαριού που σπάνια κάποιος θηρευτής θα αρνηθεί. Ας δούμε παρακάτω μαζί του λόγους!

Ειδικά όμως για την τεχνική του παραγαδιού όλα γίνονται βολικά και συχνά χωρίς υπερβολή ιδανικά. Οι μέρες ισομοιράζονται σε διάρκεια με τις νύχτες οπότε έχουμε αρκετό χρόνο για προετοιμασία αλλά και για το ψάρεμα των εργαλείων μας. Τα ψάρια επίσης, αρχίζουν να δημιουργούν απόθεμα ενέργειας, για το επερχόμενο κρύο διάστημα ενώ κάποια είδη και για την αναπαραγωγή τους, οπότε δραστηριοποιούνται και τρώνε τα δολώματα μας. Αυτά είναι άφθονα καθώς από τα μέσα της εποχής εναλλάσσονται (γρι-γρι σε τράτες ) τα επαγγελματικά εργαλεία που τα παρέχουν αλλά και χταπόδια, αλιδόνες, μοσχιοί κτλ κάνουν την εμφάνιση τους στη κολπάδα μας και στους πάγκους των ψαράδων.

Αν μιλήσουμε για ψάρεμα με ψιλό παραγάδι σε οποιοδήποτε άλλο βάθος, δεν θα χρειαζόταν να αναφερθώ στο τι δόλωμα θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε, ώστε να έχουμε τα καλύτερα αποτελέσματα. Αν για παράδειγμα το βάθος που θα ψαρεύαμε ήταν από τα 10 έως τα 30 μέτρα, θα μπορούσαμε πολύ εύκολα να δολώσουμε ακόμα και πιο μαλακά δολώματα στα αγκίστρια μας. Για παράδειγμα η γαρίδα ή και το καραβιδάκι δύο δολώματα που στοχεύουν σχεδόν σε όλα τα είδη ψαριών, αν τα ρίξουμε στα ρηχά, δεν θα δουλέψουν όσο σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα ψάρια που υπάρχουν κοντά στην ακτή δεν τρώνε αυτά τα δολώματα, αφού μιλάμε για τα ίδια είδη ψαριών που συναντάμε και πιο βαθιά.

Πρόκειται για ένα πολύ αποδοτικό εργαλείο που ακόμα και στην χειρότερη μέρα του, θα δώσει κάποια ψαράκια, αρκετά ώστε να ομορφύνουν και να δώσουν νόημα στην ψαρευτική εξόρμηση. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερες γνώσεις και απαιτήσεις, αλλά ούτε είναι πολυέξοδο, παρόλα αυτά θα υπάρξουν φορές που το αποτέλεσμα του, δεν μπορεί να το φτάσει καμιά ανάλογη τεχνική ψαρέματος. Αυτό που πρέπει κάποιος να γνωρίζει για να ψαρέψει με αυτή την τεχνική, είναι το βάθος της εκάστοτε περιοχής αλλά και την μορφολογία του βυθού.

Η καθετή γενικά είναι το ελάχιστα απαιτητικό ως προς την προετοιμασία του, ψάρεμα, που όσοι το επιλέγουν, το κάνουν διότι τους χαλαρώνει περισσότερο από τις άλλες τεχνικές. Συνήθως όσοι εξορμούν για καθετή το κάνουν με παρέα, οπότε ακόμα και όταν τα ψάρια δεν έχουν όρεξη δεν τους καταβάλει η ανία.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους αυτό το δόλωμα είναι τόσο σπάνιο, ξεκινώντας από την εξαιρετικά δύσκολη διαδικασία ανεύρεσής του, αλλά και την μικρή ποσότητα την οποία μπορεί να περισυλλέξει κάποιος μέσα σε μία μέρα. Όλα αυτά συμβάλουν σημαντικά στην χαμηλή εμπορευσιμότητα του και επόμενο είναι να ανεβάζουν κατακόρυφα τη τιμή πώλησής του. Η μεγάλη περιεκτικότητα του σε αίμα, σε συνδυασμό με την πολύ έντονη μυρωδιά που εκπέμπει, η οποία είναι ακριβώς ίδια με αυτήν του γνωστού συνωνύμου  φαρμάκου, είναι ο λόγος που ονομάστηκε έτσι.

Του ψαρά το πιάτο είναι δέκα φορές αδειανό και μία φορά γεμάτο. Αυτή η λαϊκή παροιμία μπορεί να αντικατοπτρίζει τα αποτελέσματα των περισσότερων ερασιτεχνών ψαράδων, αλλά όχι όλων. Οι ψαράδες που εξαιρούνται από αυτή την παροιμία, είναι αυτοί που ασχολούνται με το παραγάδι και πιο συγκεκριμένα το ψιλοπαράγαδο.