Περιοδικό Ψάρεμα με Σκάφος : Λαβράκι

Δεν θα αργούσε η στιγμή που θα ερχόταν για να αναφερθώ στο καλαμάρι. Σε αυτό το υπέροχο δεκάποδο που ανήκει στα διβράχια μαλάκια. Το συναντάμε όλο το χρόνο σε διάφορα βάθη ανάλογα τη θερμοκρασία και από την βάρκα το κυνηγάμε με eging ή συρτή ή καθετή. Για αυτά θα μιλήσουμε σε αυτό το άρθρο για το πιο αγαπητό ίσως δόλωμα για ψάρια αλλά και για εμάς. Τρομερός μεζές που με καλή παρέα δημιουργούνται στιγμές αξέχαστες.

Η νέα σειρά Athos Tai rubber της Pregio, είναι εδώ για να σας κατακτήσει! Με τα γνωστά standard της Pregio που διατηρούν την αναλογία ποιότητας – τιμής σε μοναδικό επίπεδο, το tai rubber αυτό διαθέτει την προκλητική κίνηση και πέσιμο ενός inchiku, με την αποδοτικότητα και διακριτικότητα ενός tai rubber. Διαθέτει πολυεδρικό σχήμα και αυτό προκαλεί έντονες αντανακλάσεις ακόμα και σε ελάχιστο φως. Η ποιότητα βαψίματος δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από άλλα Ιαπωνικά μοντέλα και είναι ανθεκτική. Οι τρέσες έχουν λεπτές curly γραβάτες ώστε να αποδίδουν την σωστή και διακριτική συχνότητα δονήσεων, χωρίς να υποψιάζουν τα ψάρια και είναι εφοδιασμένες με αγκίστρια BKK! Ένα πολύ εύκολο tai rubber στην χρήση που θα δώσει πολύ εύκολα χτυπήματα, ακόμα και στους νέους της τεχνικής!

Μπορεί όλοι οι τρόποι και όλα τα δολώματα να ψαρεύουν όλες τις εποχές του χρόνου, όμως η κάθε εποχή έχει τους δικούς της τρόπους και τις δικές της τεχνικές που αποδίδουν περισσότερο αλλά και τα δολώματα αυτά που είναι πιο αποτελεσματικά. Εμείς προκειμένου να βοηθήσουμε όσο μπορούμε περισσότερο τους φίλους ψαράδες και κυρίως τους νέους στον χώρο, προσπαθούμε να δώσουμε σε κάθε εποχή αυτούς τους τρόπους κι αυτά τα δολώματα που αποδίδουν τα μέγιστα.

Όλοι όσοι πρωτοξεκινούν να ασχολούνται με τις τεχνικές του light jigging, όπως είναι το inchiku αλλά και το tai rubber αντιμετωπίζουν το εξής μεγάλο δίλλημα. Είναι προτιμότερο να ψαρευτεί ο πλάνος τους δολωμένος, με την τοποθέτηση κάποιου φυσικού δολώματος στα αγκίστρια ή να χρησιμοποιηθεί έτσι όπως είναι, δηλαδή αδόλωτος;

Παρακάτω θα δούμε μαζί και θα αναλύσουμε διάφορες ερωτήσεις που πολλές φορές βλέπουμε ή ακούμε. Σε προσωπικό επίπεδο έχω δεχτεί εκατοντάδες ερωτήσεις και μέσα από αυτές θα επιλέξω τις πιο γνωστές. Τις πιο διάσημες όπως: Πόσα κιλά φρένα να βάλω στο μηχανισμό μου; Πότε να ρίξω την αρματωσιά μου; Πως να βρω τόπους για ψάρεμα; και διάφορες άλλες τέτοιου είδους ερωτήσεις. Σκοπός μου φίλοι μου είναι ένα άρθρο που να μας δυναμώσει με γνώσεις και να μας ανεβάσει ένα επίπεδο ακόμα, ώστε να αυξήσουμε τις πιθανότητες να πιάσουμε κάποιο ψάρι.

Αυτή τη φορά θα πάω κάτω στα βαθύτερα ερωτήματα που μπορεί να έχει ένας ψαράς. Είμαι πολύ σίγουρος ότι αυτό το "πάζλ" έχει απασχολήσει τον καθένα σας και κυρίως αυτούς που ασχολούνται με τεχνικές που περιλαμβάνουν τεχνητά δολώματα. Λογικό έτσι; Το ενδιαφέρον είναι ότι αυτή η ερώτηση έχει μόνο δύο απαντήσεις, "Ναι" και "Όχι" με πολύ φανατικούς οπαδούς για κάθε απάντηση. Είναι τόσες πολλές οι φορές που έχω να «αγωνιστώ» να υποστηρίξω την άποψή μου, χρησιμοποιώντας κάθε δυνατό επιχείρημα.
"Τα χρώματα είναι για τους ψαράδες, όχι για τα ψάρια."

* Με την ασύμμετρη ισορροπία, που του επιτρέπει και να κατεβαίνει γρήγορα αλλά και να έχει το κυματοειδές παίξιμο, εκείνο που θα προσελκύσει τα ψάρια κοντά του.

* Με αγκίστρια assist της OWNER, φούστα με νήματα από σιλικόνη και λατέξ, ηλεκτροστατική βαφή και εξαιρετικά ανθεκτικό βερνίκι, 3D μάτια "Diamond UV Reactive", ιδανικός για φαγκριά, συναγρίδες, σκαθάρια.

Τα τεχνητά δολώματα που χρησιμοποιούμε στην τεχνική του tai rubber, λόγο του τρόπου λειτουργίας τους, διαθέτουν ένα διαφορετικό σημείο σύνδεσης με το παράμαλλο. Αντί για ένα μεταλλικό κρίκο που έχουν τα περισσότερα τεχνητά δολώματα, τα συγκεκριμένα διαθέτουν ένα κομμάτι διπλαρωμένου νήματος. Η ύπαρξη αυτού του νήματος, είναι για να προστατεύει από τα κοψίματα που προκαλούν τα δόντια των ψαριών, όταν βάλλουν όλο το τεχνητό με στο στόμα τους. Για να συνδέσουμε το παράμαλλο με το νήμα του τεχνητού, μπορεί να μην είναι κάτι δύσκολο, για να γίνει όμως σωστά, θα πρέπει να δείξουμε προσοχή.

Δεν είναι λίγες οι φορές που παρατηρούμε στις οθόνες των βυθομέτρων μας μεγάλα ψάρια και μάλιστα τόσο καθαρά που διακρίνουμε ακόμη και το είδος τους. Μάταια όμως όσο κι αν προσπαθούμε να ρίξουμε τα δολώματά μας, στη κυριολεξία μπροστά στη μύτη τους, δεν καταφέρνουμε να πάρουμε ούτε την παραμικρή τσιμπιά. Βλέπετε δεν είναι η κατάλληλη ώρα και η κατάλληλη στιγμή. Τι κάνουμε τότε; Επιμένουμε, τα παρατάμε και φεύγουμε ή κάτι άλλο;

Όπως όλοι γνωρίζουμε το jigging είναι ένας τρόπος ψαρέματος και μια τεχνική που εκτελείται κάθετα από το σκάφος, σε όλες του τις μορφές (vertical, slow, inchiku). Ομοίως και το Tai Rubber. Το σκεπτικό της οποιασδήποτε εξόρμησης κοινό. Αναζητούμε τους τόπους που έχουμε σημαδέψει από προηγούμενες φορές στο GPS και βλέπουμε αν υπάρχουν εκεί τα ψάρια με το βυθόμετρο. Στη συνέχεια εφόσον δούμε στη οθόνη μας τις φιγούρες των ψαριών, ή και πολλές φορές την ύπαρξη μικρόψαρων, προσπαθούμε να τα προσεγγίσουμε με τους πλάνους, τους οποίους κατεβάζουμε από το σκάφος μας.