Περιοδικό Ψάρεμα με Σκάφος : Λαβράκι

Όλη την εβδομάδα σκεφτόμασταν το πρωί της ερχόμενης Κυριακής, μιας και τα σάιτ του καιρού έδιναν μπουνάτσα στο βόρειο Ιόνιο. Έτσι λοιπόν ξημερώματα Κυριακής ξεκινήσαμε από την πόλη της Κέρκυρας με προορισμό την γλύστρα του Αγίου Στέφανου, στο βόρειο τμήμα του νησιού. Από εκεί θα είχαμε μια 20λεπτη πορεία στην θάλασσα με το σκάφος μας, για να φτάσουμε στους μαγικούς Οθωνούς.

Χαιρετώ τους αναγνώστες του περιοδικού για μια ακόμη φορά! Σε αυτό το άρθρο έχει περάσει το καλοκαίρι και ήρθε η εποχή που οι πιο πολλοί περιμένανε. Η εποχή που τα καλαμάρια, αρχίζουν και επισκέπτονται όλο και πιο ρηχότερα νερά και υπάρχουν στις ακτές μας θα δούμε και θα αναλύσουμε μαζί την τεχνική, ώστε να σας προτρέψω να αφήσουμε στο σπίτι τα εργαλεία που κάνουμε «ζωντανό»! Όσο και αν φαίνεται παράξενο και παράλογο, τα τεχνητά δεν ορίζουν χρόνο και τόπο. Δουλεύουν παντού και πάντα. Και αυτό σας το γράφω με σιγουριά γιατί για τέσσερα συνεχόμενα χρόνια ασχολήθηκα εντατικά, και με μεγάλο πείσμα, χειμώνα - καλοκαίρι - άνοιξη - φθινόπωρο αποκλειστικά με αυτήν την τεχνική. Χωρίς την σιγουριά του ζωντανού καλοδολωμένου καλαμαριού που σπάνια κάποιος θηρευτής θα αρνηθεί. Ας δούμε παρακάτω μαζί του λόγους!

Το ROOSTA POPPER της HALCO θεωρείται παγκοσμίως το καλύτερο τεχνητό για ψάρεμα επιφανείας. Η δομή του είναι φτιαγμένη για τέλειες βολές. Όταν δε πέσει στο νερό κάνει εξαιρετικές πιτσιλιές και κινήσεις που διεγείρει τα ψάρια. Τεχνητό της κατηγορίας popper από την Halco, το οποίο προκαλεί θόρυβο και πανικό κατά την κίνησή του, ενώ διαθέτει και μεγάλη επίδοση στις βολές.

Set προσφοράς: Καλάμι για ψάρεμα από το σκάφος από την εταιρία SUNSET, μήκους 220cm για την τεχνική Tenya. Αποτελείται από δύο άνισα μέρη φτιαγμένα με υλικό carbon 24T "Technifibre", διπλή αφρώδη λαβή EVA, και σωληνοειδή θέση μηχανισμού με σκανδάλη. Μηχανάκι Tenya Sungame CW HS

Ένα πρωινό του Αυγούστου κάπου στην Κέρκυρα ξεκινήσαμε με τον Σπύρο Θύμη, ιδιοκτήτη του καταστήματος «ΨΑΡΕΥΩ» στο νησί να πάμε για ψάρεμα. Ο καιρός ήταν υπέροχος, λιακάδα και η θάλασσα ήταν ακίνητη. Πήγαμε στο κοντινότερο λιμάνι, ρίξαμε το σκάφος, ένα Αίολος 19 εξοπλισμένο με μια Honda 135 και αφού γυρίσαμε τρία τέσσερα κομμάτια και δεν είδαμε ψάρια, αποφασίσαμε να ψάξουμε να βρούμε καινούργιους τόπους.

Κάποια στιγμή το βυθόμετρο (Lowrance gen3 9") έδειξε ένα μεγάλο μονόπετρο. Αμέσως γυρίζουμε να το κοιτάξουμε καλύτερα και είδαμε ότι το ψιλό ήταν πολύ πάνω από την πέτρα! Έριξα αμέσως μια σιλικόνη για να δω αν υπάρχει κάποιο αξιόλογο ψάρι.

Πέρσι τα ψάρια λόγω θερμοκρασίας και γενικότερα κλιματολογικής αλλαγής, καθυστέρησης των βροχών, του κρύου κλπ, μείνανε λίγο πίσω στις ημερομηνίες που τα βρίσκαμε. Υπήρχαν πολλές ερωτήσεις για το αν τα ψάρια χτυπάνε τον χειμώνα σε πλάνους; Γενικότερα όταν αρχίζουν και βγαίνουν τα καλαμάρια στην ακτή τα ψάρια δεν προτιμούν τους πλάνους; Μήπως η τεχνική του slow pitch jigging είναι μόνο για άνοιξη και καλοκαίρι; Και πολλές τέτοιες ερωτήσεις. Πάμε μαζί παρακάτω να δούμε μέσα από τις προσωπικές μου εμπειρίες των τελευταίων περίπου 5 χρόνων στην τεχνική αυτή, αν είναι αλήθεια ή μύθος. Τελικά το slow jigging γίνεται όλο το χρόνο ή όχι; Ας τα πάρουμε από την αρχή.

... Το βάθος που ψάρευα ήταν στα 28 μέτρα και ήξερα ότι έκανε μια αποχή στα 35 μέτρα. Είπα να "σκανάρω" την αποχή από τα βαθιά προς τα ρηχά, κάτι το οποίο τεχνικά είναι λάθος, αλλά ήθελα να πετύχω έτσι πιο πολλά ψάρια. Ουσιαστικά αναζητήσω μια στήρα που θα ήταν στην αποχή και θα ήταν το μεσημεριανό μας φαγητό. Νιώθω το χτύπημα και καταλαβαίνω ότι ψάρι είναι μεγάλο. Έχω πολύ σφιχτά τα φρένα, επειδή είμαι λοξά και ήδη είμαι στον πάτο. Πρέπει το ψάρι να το πάρω σχετικά γρήγορα, γιατί θα σου βραχώσει.

Όσες γνώσεις απέκτησα με την εμπειρία δεκαετιών για την βιολογία και τις συνήθειες του είδους θα με βοηθήσουν στο παρόν και το μέλλον να αποφεύγω όσο είναι δυνατό, την σύλληψη τέτοιου ψαριού. Ευτυχώς οι σύγχρονες τεχνικές υποστηρίζουν την χρήση όλο και πιο λεπτού εξοπλισμού, γεγονός που δίνει την ευκαιρία διαφυγής σε τέτοιο ψάρι. Επίσης τα εξελιγμένα βυθόμετρα όπως διαφημίζουν σωστά, οι χρήστες τους φανερώνουν σχεδόν την ταυτότητα, ως απεικόνιση ενός μεγάλου μαυρόψαρου. Μένει πλέον το είδος του βυθού που το βυθόμετρο φυσικά και δείχνει, αλλά και η περιοχή όπως απότομες αποχές, ξέρες, έντονο ανάγλυφο με απότομες διακυμάνσεις βάθους, σχετικά ρηχά βάθη (25-50 μέτρα ) που το εντοπίσαμε, για καταλάβουμε ακόμη καλύτερα, εάν πρόκειται για ροφό. Όταν λοιπόν όλα συμφωνούν ότι το είδος αποτελεί δείγμα υγιούς οικοσυστήματος, είναι ρυθμιστής και ζωοδότης ενός ψαρότοπου, καλό είναι οι συνειδητοποιημένοι και μάλιστα οι γνώστες της τεχνολογίας, ψαράδες, να αποφεύγουν τη σύλληψή του.

Το ψάρεμα που θα σας περιγράψω πραγματοποιήθηκε αμέσως μετά το lockdown στην περιοχή του Πόρου, στον Αργοσαρωνικό. Εκεί υπάρχει το σκάφος ενός φίλου ψαρά, το οποίο κάνει τουριστική αλιεία. Είναι ένα σκάφος ειδικά διαμορφωμένο, ώστε να μπορεί να φιλοξενήσει ένα αρκετά μεγάλο αριθμό ψαράδων και να μπορούν να ψαρέψουν ταυτόχρονα και άνετα, χωρίς ο ένας να εμποδίζει τον άλλον. Στο συγκεκριμένο ψάρεμα ήμασταν μόνο οι δυο μας, γιατί ήθελε και ο ίδιος να δοκιμάσει να ψαρέψει με ζόκα, αλλά και με μολύβι φύλακα. Ξημερώματα Σαββάτου λοιπόν ξεκινήσαμε να πάμε να ψαρέψουμε. Για ζωντανό θα χρησιμοποιούσαμε σουπιές, που τις είχε προμηθευτεί ο καπετάνιος και τις είχε σε πολύ καλή κατάσταση ήδη μέσα στο σκάφος.

Ο ήλιος μόλις έκανε την εμφάνισή του. Αργά μα σταθερά κατάφερε να ξεπεράσει τα βαριά σύννεφα και να φτάσει ψηλότερα τους στον ουρανό. Η κακοκαιρία των προηγούμενων ημερών έχει περάσει, όμως για το μικρό φουσκωτάκι το έντονο σουέλ και η φουσκοθαλασσιά είναι ενόχληση.
Για προσωρινή ενόχληση ελπίζει το ζευγάρι των ψαράδων καθώς όσο περνάει η μέρα, λογικά με την απουσία ανέμου θα πέσει και ο κυματισμός. Αυτός είναι και ο λόγος που δε μπήκαν στο νερό χαράματα. Ο καπετάνιος εκπλήσσεται όταν στη προτροπή του να ετοιμάσει καλαμαριέρες ο φιλοξενούμενος επισκέπτης, ο φίλος απαντά ακολούθως: