Ο ψαράς συνεχώς βρίσκεται στην προσπάθεια να ανακαλύψει και να δημιουργήσει την ιδανική για αυτόν αρματωσιά. Αυτή η αρματωσιά που θα μπορεί να προσελκύει και να μαζέψει κοντά της τα ψάρια από απόσταση, αλλά και που θα καταφέρει να αγκιστρώσει κάποιο εκλεκτό ψάρι από αυτά. Συγχρόνως επιθυμεί να μη του στρίβει και μπερδεύεται τόσο κατά την άνοδο όσο και την κάθοδο. Έτσι δημιουργεί «υπερκατασκευές» φορτωμένες με πολλά παρελκόμενα, που το καθένα εξυπηρετεί σε κάτι.
Συνδέσμους για να γυρίζουν ελεύθερα τα παράμαλλα, σωληνάκια για να απομακρύνονται τα παράμαλλα από τη μάνα, προσελκυστικά κοντά στα αγκίστρια για να προσελκύουν τα ψάρια από μακριά, χάντρες, πούλιες, ανυψωτικά, μολύβια πολύχρωμα ή φωσφορίζοντα κι ένα σωρό άλλα απαραίτητα εξαρτήματα κατά τη φιλοσοφία του. Ο διπλανός ψαράς πάλι, θα έχει ένα άλλο κατασκεύασμα, με τα ίδια ή διαφορετικά υλικά, σε μια διαφορετική συνδεσμολογία. Κι ενώ η μελέτη και κατασκευή πραγματοποιούνται με τις καλύτερες προϋποθέσεις, έρχεται η ώρα του ψαρέματος και της πράξης και τα πράγματα δεν είναι όπως ακριβώς τα επιθυμούσαμε και τα είχαμε φανταστεί. Θέλεις λίγο ο καιρός, λίγο το ρεύμα, λίγο οι τοπικές συνθήκες, λίγο τα ψάρια και οι υπερκατασκευές βγαίνουνε ακατάλληλες. Τις βλέπεις να μπερδεύονται με το παραμικρό, να είναι δύσκολες να δολωθούν ή να ξεψαριστούν, δεν προσελκύουν τα ψάρια κοντά τους όπως το είχαμε σχεδιάσει, πιάνονται πάνω τους διάφορα μικρόψαρα που τις κάνουν «μάτσο» κι ένα σωρό άλλα προβλήματα, που δεν μπορούν να λυθούν στη στιγμή. Έτσι αναγκαζόμαστε να ρίξουμε στο νερό άλλη διαφορετική αρματωσιά και να πραγματοποιήσουμε το ψάρεμά μας με αυτήν.
Υπάρχει ιδανική αρματωσιά;
Πολλές φορές κι εγώ στο παρελθόν, έχω μπει στη διαδικασία να προσπαθήσω να κατασκευάσω μια ιδανική αρματωσιά για καθετή. Όμως το βάθος, τα ψάρια που αναζητούμε, οι καιρικές συνθήκες που ψαρεύουμε, το δόλωμα που θα χρησιμοποιήσουμε αλλά και ο εξοπλισμός που διαθέτουμε είναι παράμετροι που θα παίξουν πρωταρχικό ρόλο στην κατασκευή της αρματωσιάς. Διαφορετική θα είναι μια αρματωσιά που θα στοχεύει σε γόπες και τσέρουλες και διαφορετική μια αρματωσιά για μεγάλα σκαθάρια και φαγκρόπουλα. Διαφορετική μια αρματωσιά που θα αναζητήσεις μπαλάδες και μουσμούλια σε βάθος 150+ μέτρα και διαφορετική μια αρματωσιά για λυθρίνια σε βάθος 30-40 μέτρα. Όλα αυτά τα κατά μέρους σημεία είναι βασικά στην καθοδήγηση της κατασκευής αρματωσιάς. Γιατί μην γελιόμαστε. Δεν υπάρχει αρματωσιά που να ψαρεύει το ίδιο καλά παντού και πάντα. Κάποτε ήταν πολύ δύσκολο να βρούμε στο εμπόριο μικροαντικείμενα κι εξαρτήματα που μας βοηθούνε στην κατασκευή ιδιαίτερων αρματωσιών. Στις μέρες μας που το ίντερνετ έχει αναπτυχθεί, αναζητούμε και βρίσκουμε εξαρτήματα, που ούτε το φανταζόμαστε ότι υπάρχουν και μας λύνουν στην κυριολεξία τα χέρια. Και μάλιστα όχι απλώς τα βρίσκουμε, αλλά μπορούμε να τα έχουμε στα χέρια μας εύκολα και σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Οι συζητήσεις αλλά και η ανταλλαγή απόψεων με ψαράδες σε άλλα μέρη και τόπους, που χρησιμοποιούν διαφορετικούς από εμάς εξοπλισμούς και έχουν δοκιμάσει διαφορετικές πατέντες και κατασκευές μας δίνουν νέα κίνητρα αναζήτησης και μελέτης. Κάποια από αυτά ίσως ταιριάζουν και στα δικά μας δεδομένα. Μια δοκιμή και θα μας το δείξει αρκετά γρήγορα.
Η ιδανική αρματωσιά...
Όσοι ψάχνουμε ιδανική αρματωσιά για όλα μας τα ψαρέματα θα πρέπει να μάθουμε ότι τέτοια δεν υπάρχει. Υπάρχει η κατάλληλη αρματωσιά για τις κατάλληλες συνθήκες ψαρέματος και ψάρια που αναζητούμε. Άρα η ιδανική αρματωσιά πρέπει να έχει και επεξήγηση. Ιδανική αρματωσιά για λυθρίνια σε βάθος 60 μέτρων και δόλωμα καραβιδάκι. Ιδανική αρματωσιά για σκαθάρια σε βάθος 90 μέτρων και δόλωμα γαρίδα. Ιδανική αρματωσιά για γόπες σε βάθος 40 μέτρα και δόλωμα γαρίδα και πάει λέγοντας. Μια αρματωσιά που αποδίδει τα μέγιστα σε αυτό το είδος ψαριών που απευθυνόμαστε, με το συγκεκριμένο δόλωμα και στο βάθος που θα ψαρέψουμε. Μια αρματωσιά που δεν μπερδεύεται, που θα καταφέρει να αγκιστρώσει και να βαστήξει τα ψάρια που θα πιαστούν μέχρι και το σκάφος μας, που οποιαδήποτε πρόβλημα βγάλει θα είναι άμεσα αντιμετωπίσιμο και αν είναι δυνατόν να είναι και σχετικά εύκολη η κατασκευή της.
Έχοντας δει, χρησιμοποιήσει και ψαρέψει άπειρες διαφορετικές αρματωσιές, έχοντας μελετήσει, σχεδιάσει και απορρίψει αμέτρητες ιδιοκατασκευές και πατέντες, έχοντας δουλέψει διαφορετικούς βασικούς εξοπλισμούς (καρούλι, καλάμι και μηχανισμό, ηλεκτρικό μηχανισμό κ.α.) αυτό που θα ήθελα να σας μεταφέρω είναι τα δυο βασικά χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει μια αρματωσιά για να είναι πιο κοντά σε αυτό που αναζητούμε, δηλαδή την ιδανική αρματωσιά. Απλότητα και ποιότητα. Δυο χαρακτηριστικά που αν τα υπολογίσουμε στην οποιαδήποτε κατασκευή, θα την δούμε να γίνεται σωστά. Προσπαθήστε στην οποιαδήποτε κατασκευή που κάνετε να αφαιρέσετε τα πολλά αντικείμενα και κρατήστε τα απαραίτητα και χρήσιμα. Όσα λιγότερα παρελκόμενα έχετε τόσο πιο απλή και λειτουργική γίνεται η αρματωσιά μας. Επίσης όποιο υλικό και να χρησιμοποιήσετε, φροντίστε να είναι πολύ καλής ποιότητας. Τα φτηνά και αμφιβόλου ποιότητας υλικά αφήστε τα στην άκρη και χρησιμοποιήστε τα ποιοτικά και δοκιμασμένα.
Μια αρματωσιά για να έχει διάρκεια ζωής και να μην είναι μιας χρήσης, ο βασικός της κορμός πρέπει να είναι «κορυφαίος». Δεν ξέρω για σας ποιος είναι ο βασικός κορμός της αρματωσιάς σας, αλλά ο δικός μου αποτελείται συνήθως από μια πετονιά όπου σε τακτές αποστάσεις υπάρχουν χάντρες σύνδεσης, στερεωμένες με κομπάκια. Δηλαδή σε ένα τριπλάρι, υπάρχουν σε ένα κομμάτι πετονιάς, σε απόσταση γύρω στα 50 εκατοστά μεταξύ τους, από μια χάντρα σύνδεσης, με δυο κομπάκια από πάνω και κάτω. Στο πάνω άκρο της αρματωσιάς υπάρχει μια θηλιά για να συνδεθεί στη παραμάνα του μηχανισμού, ενώ στο κάτω άκρο υπάρχει μια παραμάνα για να τοποθετήσουμε το μολύβι μας. Στις χάντρες σύνδεσης περνάμε τα παράμαλλα μας και η αρματωσιά μας είναι έτοιμη. Τώρα αν το παράμαλλό μας έχει πάνω και κάποιο επιπλέον εξάρτημα, όπως για παράδειγμα μια πολύχρωμη ή φωσφορίζουσα χάντρα, αυτό είναι άλλο θέμα και έχει να κάνει πιο πολύ με το τι επιμέρους ιδιαιτερότητες πρέπει να καλύπτει η συγκεκριμένη αρματωσιά. Τα υλικά που χρησιμοποιούμε, από ότι βλέπουμε είναι η πετονιά, οι χάντρες σύνδεσης και τα αγκίστρια. Άντε σε αυτά να βάλουμε και την παραμάνα στο κάτω άκρο της αρματωσιάς και ίσως τις επιπλέον αν χρειαστεί πολύχρωμες ή φωσφορίζουσες χάντρες.
Το κόστος των υλικών είναι μικρό και δεν χρειάζεται να πέσει περιορισμός στην ποιότητα. Ας μας κοστίσει και λίγο παραπάνω, προκειμένου να έχουμε μια αρματωσιά μεγάλης διάρκειας ζωής, κατάλληλης για αυτό που κάνουμε, λειτουργικής και αποτελεσματικής. Οποιοσδήποτε περιορισμός γίνει - αφού στο παρελθόν έχουν γίνει και τέτοιοι πειραματισμοί - είχαμε δυσάρεστα αποτελέσματα. Στην πετονιά έχουμε κοψίματα και κατσαρώματα. Στις χάντρες σύνδεσης έχουμε σπασίματα και όχι κράτημα παράμαλλου σωστά στη θέση του με έναν απλό κόμπο.
Στα αγκίστρια έχουμε όχι καλό κάρφωμα με το παραμικρό τσίμπημα και στην παραμάνα σπάσιμο γιατί δεν ήταν ποιοτική. Τελειώνοντας να συνοψίσουμε τα συμπεράσματά μας στα εξής: Δεν υπάρχει ιδανική αρματωσιά για κάθε βάθος ψαρέματος αλλά και για κάθε είδος ψαριού. Η ιδανική αρματωσιά είναι μόνο για συγκεκριμένο βάθος ψαρέματος, συγκεκριμένο είδος ψαριού και συγκεκριμένο δόλωμα που θα χρησιμοποιήσουμε. Τέλος τα δυο βασικά χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει κάθε αρματωσιά ψαρέματος είναι απλότητα κατασκευής και ποιότητα υλικών που θα χρησιμοποιήσουμε.
Καλές εξορμήσεις!