Περιοδικό Ψάρεμα με Σκάφος

Όλη την εβδομάδα σκεφτόμασταν το πρωί της ερχόμενης Κυριακής, μιας και τα σάιτ του καιρού έδιναν μπουνάτσα στο βόρειο Ιόνιο. Έτσι λοιπόν ξημερώματα Κυριακής ξεκινήσαμε από την πόλη της Κέρκυρας με προορισμό την γλύστρα του Αγίου Στέφανου, στο βόρειο τμήμα του νησιού. Από εκεί θα είχαμε μια 20λεπτη πορεία στην θάλασσα με το σκάφος μας, για να φτάσουμε στους μαγικούς Οθωνούς.

Με την παρ. 2 του άρθρου 14 του ν. 4256/2014 «Καταργείται η ατομική ερασιτεχνική άδεια αλιείας, καθώς και η υποχρέωση εφοδιασμού του σκάφους ή των επιβαινόντων σε αυτό με την αντίστοιχη ερασιτεχνική άδεια για τη διενέργεια θαλάσσιας ερασιτεχνικής αλιείας, με την επιφύλαξη των απαγορεύσεων και περιορισμών της ισχύουσας εθνικής και ενωσιακής νομοθεσίας ως προς την πώληση, την εμπορία, τα είδη, τις ποσότητες των αλιευμάτων, τα μέσα, τα αλιευτικά εργαλεία, καθώς και των εποχικών και χρονικών περιορισμών και απαγορεύσεων»

Από την αρχή της καριέρας μου το ψάρεμα ήταν αυτό που με συντροφεύει σε κάθε ευκαιρία που το βαπόρι είναι αρόδου ή στον άνεμο. Σε κάθε μου ταξίδι όλο και περισσότερο προσπαθούσα να μάθω κάτι καινούργιο και να εκμεταλλευτώ το ότι συχνά βρίσκομαι σε καλούς ψαρότοπους και μπορώ να κάνω αυτό που λατρεύω. Κουβαλώντας τηλεσκοπικά καλάμια - λόγω περιορισμού αποσκευών - δεν μπορούσα να αναπτύξω τεχνικές αποδοτικές για αξιόλογα ψάρια, πάντα σε μια μεγάλη μάχη το καλάμι έσπαγε, έτσι οι χοντρές πετονιές και τα μονοδόλια ήταν μονόδρομος.

Ένα πρωινό του Αυγούστου κάπου στην Κέρκυρα ξεκινήσαμε με τον Σπύρο Θύμη, ιδιοκτήτη του καταστήματος «ΨΑΡΕΥΩ» στο νησί να πάμε για ψάρεμα. Ο καιρός ήταν υπέροχος, λιακάδα και η θάλασσα ήταν ακίνητη. Πήγαμε στο κοντινότερο λιμάνι, ρίξαμε το σκάφος, ένα Αίολος 19 εξοπλισμένο με μια Honda 135 και αφού γυρίσαμε τρία τέσσερα κομμάτια και δεν είδαμε ψάρια, αποφασίσαμε να ψάξουμε να βρούμε καινούργιους τόπους.

Κάποια στιγμή το βυθόμετρο (Lowrance gen3 9") έδειξε ένα μεγάλο μονόπετρο. Αμέσως γυρίζουμε να το κοιτάξουμε καλύτερα και είδαμε ότι το ψιλό ήταν πολύ πάνω από την πέτρα! Έριξα αμέσως μια σιλικόνη για να δω αν υπάρχει κάποιο αξιόλογο ψάρι.

Τα κρεμαστά νερά σε μεγάλα βάθη τα σημεία όπου συνήθως θα συναντήσουμε τα ψάρια αυτά. Κατρακοίλια στα 200 και ακόμη περισσότερα μέτρα και απότομες διακυμάνσεις βάθους οι ενδείξεις ότι μπορεί να υπάρχουν μπαλάδες. Η ύπαρξη ρεμάτων στην περιοχή από τα θετικά ενός τόπου, άσχετα αν εμείς για να τον ψαρέψουμε αναζητούμε μέρα χωρίς ρέματα. Ο μπαλάς ζει και κινείται σε μεγάλα κοπάδια, συνήθως ατόμων παρομοίου μεγέθους. Υπάρχουν τόποι όπου θα βρούμε μόνο μεγάλους μπαλάδες και τόποι με μόνο μικρούς. Η ύπαρξη τροφής σε μια περιοχή είναι αυτό που κρατά τα ψάρια εκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Με την αλλαγή όμως τόσο του καιρού όσο και του ρέματος η τροφή χάνεται και το κοπάδι μετακινείται σε νέα πλούσια περιοχή. Οι ψαράδες που ψαρεύουν σε συγκεκριμένο ψαρότοπο γνωρίζουν πολύ καλά το που θα βρουν τους μπαλάδες ανάλογα με τις υπάρχουσες καιρικές συνθήκες και εκεί τους αναζητούν.