Η εποχή για το ψάρεμα με ζωντανό δόλωμα έφτασε. Μία εποχή που μας χαρίζει πολλές και δυνατές συγκινήσεις. Ο λόγος που η συγκεκριμένη εποχή χαρακτηρίζεται ως η εποχή του ζωντανού, δεν οφείλεται στο ότι μόνο τώρα τρώνε τα ψάρια, αλλά στο γεγονός ότι μπορούμε πολύ εύκολα να βρούμε δολώματα και πιο συγκεκριμένα καλαμάρια.

Οι τεχνικές που στηρίζονται στο ζωντανό δόλωμα, όπως είναι η συρτή με μολύβι φύλακα, αλλά και το ψάρεμα με ζόκα, είναι τεχνικές που προσφέρουν πολλές πιθανότητες επιτυχίας, επιδέχονται πολλές μικρές λεπτομέρειες και κόλπα που μπορούν να αλλάξουν το αποτέλεσμα του ψαρέματος μας. Η σωστή προσέγγιση των σημείων που βρίσκονται τα ψάρια, αλλά και η σωστή χρήση των κατάλληλων δολωμάτων, είναι οι πρώτοι παράμετροι που θα πρέπει να μελετήσουμε για να έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Εδώ και αρκετά χρόνια οι σουπιές και τα καλαμάρια αποτελούν την νούμερο ένα επιλογή για τους περισσότερους ψαράδες, ενώ δολώματα όπως η ζαργάνα και το μελανούρι, πλέον σπάνια χρησιμοποιούνται. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό, ασφαλώς και δεν οφείλεται στο ότι τα ψάρια άλλαξαν ορέξεις και διατροφικές προτιμήσεις, απλά το να ψαρεύουμε έχοντας στα αγκίστρια μας ζωντανά κεφαλόποδα, είναι εντελώς διαφορετικά.

Η σουπιά και το καλαμάρι

Θα ξεκινήσω με την σουπιά, ένα κεφαλόποδο που θα μπορούσα πολύ εύκολα να το χαρακτηρίσω και ως το τέλειο δόλωμα. Οι λόγοι πολλοί, ένας από αυτούς είναι ότι μπορούμε να το συντηρήσουμε πολύ εύκολα. Σε ένα κουβά με οξυγόνο ή ακόμα καλύτερα σε ένα κιούρτο μέσα στην θάλασσα, η σουπιά μπορεί να ζήσει έως και μία ολόκληρη εβδομάδα. Πλέον είναι πολύ πιο εύκολο να τις προμηθευτούμε, μπορούμε να τις αγοράσουμε από κάποιον επαγγελματία ψαρά την ώρα που μαζεύει τα δίχτυα, από κάποιο κατάστημα που τώρα τελευταία τις εμπορεύονται, ενώ μπορούμε να τις ψαρέψουμε αρκετά εύκολα όλο το χρόνο. Ένα ακόμα προτέρημα της σουπιάς, είναι ότι αντέχει να την σύρουμε ακόμα και με μεγάλες ταχύτητες 2-3 κόμβους, να την δολώσουμε και δεύτερη φορά ακόμα και την επόμενη ημέρα.

Όσον αφορά την αποδοτικότητα της, πρόκειται για ένα δόλωμα που αποδίδει εξαιρετικά όταν ψαρεύουμε με ζόγκα και το δόλωμα μας να βρίσκεται πολύ κοντά στο βυθό, με αποτέλεσμα οι μιμητικές τις κινήσεις προκαλούν κυρίως τις συναγρίδες, τους ροφούς και τις σφυρίδες, χωρίς να αποκλείει το ενδεχόμενο να επιτεθεί και κάποιο άλλο αρπακτικό. Τώρα αν η σουπιά αντιπροσωπεύει ένα από τα πιο ανθεκτικά ζωντανά δολώματα, τότε το καλαμάρι αποτελεί το πιο ακαταμάχητο δόλωμα για όλα τα ψάρια, μηδενός εξαιρουμένου. Αναμφίβολα αποτελεί το πιο αποτελεσματικό δόλωμα, αφού δέχεται επιθέσεις από όλα τα αρπακτικά, ενώ μπορούν να του ορμήσουν ακόμα και πιο μικρά ψάρια όπως σκαθάρια και λυθρίνια. Ακόμα και όταν σέρνουμε πιο πάνω από το βυθό, στο πέρασμα του κανένα ψάρι δεν θα διστάσει να του ορμήσει ακόμα και αν αυτό ζει στο βυθό. Υπάρχουν όπως και κάποια ψάρια που λατρεύουν περισσότερο από όλα αυτό το δόλωμα. Αν σας αρέσουν τα μαγιάτικα, δεν έχετε παρά να τα προτιμήστε στα ψαρέματα σας, αφού το συγκεκριμένο δόλωμα, βρίσκεται στην κορυφή των προτιμήσεων αυτού του ψαριού.

Η αξία του ζωντανού δολώματος είναι μοναδική και προσωπικά πιστεύω ότι δεν μπορεί να αντικατασταθεί με κανένα άλλο τεχνητό δόλωμα. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις και μάλιστα πάρα πολλές, που η εύρεση του ζωντανού δολώματος αλλά η συντήρηση του, είναι δύσκολη υπόθεση, κάτι που μας αναγκάζει να τα ψαρέψουμε νωπά. Η χρήση του νωπού δολώματος μπορεί να αποδειχτεί εξίσου αποτελεσματική και να δώσει πολλές λύσεις στο ψάρεμα μας. Βέβαια για να συμβεί αυτό, υπάρχουν προϋποθέσεις που πρέπει να τηρήσουμε ώστε να αποδειχθούν θανατηφόρα ακόμα και νωπά. Βασική προϋπόθεση είναι να διατηρούν αναλλοίωτο το χρώμα τους, χωρίς το δέρμα τους να έχει αλλοιωθεί. Τέτοια καλαμάρια και σουπιές ασφαλώς και δεν θα βρούμε στα ιχθυοπωλεία, αφού για να φτάσουν μέχρι εκεί αυτά τα δολώματα, έχουν υποστεί μεγάλη ταλαιπωρία. Οπότε μιλάμε για τα δικά μας ζωντανά δολώματα που στην συνέχεια γίνονται νωπά, είτε γιατί κάποιο μας ψόφησε κατά την μεταφορά, είτε κάποιο το οποίο δολώσαμε που στην συνέχεια ψόφησε και θέλουμε να το χρησιμοποιήσουμε ξανά.

Αν θέλουμε αυτά τα δολώματα να διατηρηθούν σε καλή κατάσταση και να μπορέσουμε να τα ξαναψαρέψουμε, δεν θα τα πετάξουμε σε κάποια γωνιά του σκάφους και να τα χτυπά ο ήλιος. Θα πρέπει να τα τοποθετήσουμε στο ψυγείο μας όπου εννοείται ότι θα υπάρχει πάγος, αφού όμως πρώτα τα τυλίξουμε με μία βρεγμένη πετσέτα, την οποία έχουμε βουτήξει στο θαλασσινό νερό. Αυτό το κάνουμε έτσι ώστε να μην χτυπιούνται και χάσουν το χρώμα τους, αλλά και να μην ξεραίνονται ώστε να διατηρούν την υγρασία που πρέπει να έχουν. Έτσι με αυτό το τρόπο θα τα διατηρήσουμε σε τέλεια κατάσταση, μέχρι την στιγμή που θα τα δολώσουμε ξανά στα αγκίστρια μας. Αν ακολουθήσουμε πιστά αυτή την διαδικασία, όταν θα ρίξουμε το δόλωμα στο νερό θα παρατηρήσουμε ότι τα χρώματα του παραμένουν αναλλοίωτα.

Μικρά μυστικά και τρόπος δόλωσης.

Μία από τις σημαντικές λεπτομέρειες για το ψάρεμα με μολύβι φύλακα, ζόκα κλπ, είναι ο τρόπος που θα τα δολώσουμε αλλά και τα αγκίστρια που θα χρησιμοποιήσουμε. Ο κλασικός τρόπος για να δολώσουμε το καλαμάρι και την σουπιά, είναι να καρφώσουμε το μπροστά αγκίστρι στο κεφάλι του δολώματος και το πίσω στην ουρά του. Δολώνοντας, πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι πολλές φορές τα ψάρια και αυτά ειδικά που διαθέτουν μεγάλο στόμα, καταπίνουν ολόκληρο το δόλωμα και το αγκίστρι που χρησιμοποιούμε για να συγκρατούμε το δόλωμα, δηλαδή το πίσω, είναι αυτό που καρφώνει το ψάρι. Οπότε καλό είναι να χρησιμοποιούμε αγκίστρια ανάλογου μεγέθους με αυτά που τοποθετούμε στο μπροστινό μέρος της αρματωσιάς μας και όχι μικρότερα ή περιορισμένης αντοχής. Αν λοιπόν χρησιμοποιούμε δολώματα νωπά, αλλά σωστά διατηρημένα, υπολείπονται ελάχιστα σε αποδοτικότητα σε σχέση με τα ζωντανά, με μία βασική προϋπόθεση να τα δολώνουμε και να τα σέρνουμε σωστά.

Αν χρησιμοποιήσουμε νωπή σουπιά για ψάρεμα με ζόγκα, το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να κόψουμε τα δύο μεγάλα μουστάκια της ώστε να μην κρέμονται, αν τώρα την δολώσουμε στο φύλακα, θα την δολώσουμε όπως και την ζωντανή, με την διαφορά ότι η ταχύτητα που θα την σύρουμε θα πρέπει να είναι πολύ χαμηλή, αλλιώς τείνει να περιστρέφεται και να ανασηκώνεται από το βυθό, με αποτέλεσμα να παρουσιάζει μία ασυνήθιστη συμπεριφορά και να απωθεί τα ψάρια. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για το νωπό καλαμάρι, θα το δολώσουμε ακριβώς όπως και το ζωντανό, ενώ αν η ταχύτητα που σέρνουμε αγγίζει ή ξεπερνά τον ένα κόμβο, τότε θα πρέπει υποχρεωτικά να το σταθεροποιήσουμε ώστε να μην περιστρέφεται και να πλέει κανονικά.

Ο πιο απλός τρόπος για να κάνουμε το καλαμάρι να πλέει σωστά, είναι να τοποθετήσουμε ένα μολυβί τύπου ελιά στο κάτω μέρος του σώματος του, το οποίο θα δέσουμε πάνω στο σώμα του με ένα λεπτό σύρμα. Το βάρος του μολυβιού θα κυμαίνεται από 15 έως και 30 γρ. και θα το τοποθετήσουμε μέσα στο σώμα του. Θα περάσουμε το μολύβι στο σύρμα και έπειτα με προσεκτικές κινήσεις, μέσα από το σώμα του δολώματος θα βγάλουμε τις δύο άκριες του σύρματος έξω. Θα το σφίξουμε καλά ώστε να μην μετακινείται ή λυθεί και φύγει. Αν δολώσουμε το καλαμάρι με αυτόν τον τρόπο, μπούμε να το σύρουμε με ταχύτητες έως και 2 κόμβους και αυτό να εξακολουθεί να πλέει σωστά. Για να είμαστε σίγουροι ότι έχουμε δολώσει σωστά το καλαμάρι, θα πρέπει πρώτα να το δοκιμάσουμε σέρνοντας το για λίγα μέτρα λίγο κάτω από την επιφάνεια και έπειτα να το στείλουμε στο βυθό.

Με βάση λοιπόν την κλασική αρματωσιά που χρησιμοποιούμε στο φύλακα, αν ο στόχος μας είναι οι συναγρίδες, ανάλογα το μέγεθος του δολώματος που θα χρησιμοποιήσουμε, μπορούμε να τροποποιήσουμε την αρματωσιά μας με τέτοιο τρόπο ώστε να γίνει πιο αποδοτική. Αν το καλαμάρι που θα δολώσουμε είναι αρκετά μεγάλο, εκτός από τα δύο αγκίστρια που έχει η κλασική αρματωσιά, ένα μπροστά σταθερό και ένα πίσω συρόμενο, καλό είναι να τοποθετήσουμε και ένα ακόμα στην μέση συρόμενο και αυτό έτσι ώστε να καλύψουμε και αυτό το σημείο του δολώματος.

Έχει παρατηρηθεί, ότι πολλές φορές η συναγρίδα εκτός από κεφάλι και ειδικά στα μεγάλα καλαμάρια, εκτός από το κεφάλι, επιτίθεται και στην μέση του δολώματος, με αποτέλεσμα να το κόβει και να μην πιάνεται. Έτσι με αυτό τον τρόπο έχουμε περισσότερες πιθανότητες να καρφώσουμε το ψάρι. Μία άλλη παραλλαγή που μπορούμε να κάνουμε, είναι αντί ένα αγκίστρι μπροστά να τοποθετήσουμε δύο και λίγο μικρότερα, έτσι ώστε να έχουμε καλύτερα αποτελέσματα σε ψάρια με μικρό στόμα όπως τα σκαθάρια αλλά και στις συναγρίδες. Αυτό θα μας βοηθήσει πολύ την εποχή που οι συναγρίδες επιτίθενται πολύ ύπουλα στα δολώματα μας και πολλές φορές τα σκοτώνουν και αφήνουν. Έχοντας ένα επιπλέων αγκίστρι στο κεφάλι του δολώματος, επόμενο είναι οι πιθανότητες σύλληψης του ψαριού, να αυξάνονται.