Περιοδικό Ψάρεμα με Σκάφος : Βαρβέρης Δημοσθένης

Πέρσι τα ψάρια λόγω θερμοκρασίας και γενικότερα κλιματολογικής αλλαγής, καθυστέρησης των βροχών, του κρύου κλπ, μείνανε λίγο πίσω στις ημερομηνίες που τα βρίσκαμε. Υπήρχαν πολλές ερωτήσεις για το αν τα ψάρια χτυπάνε τον χειμώνα σε πλάνους; Γενικότερα όταν αρχίζουν και βγαίνουν τα καλαμάρια στην ακτή τα ψάρια δεν προτιμούν τους πλάνους; Μήπως η τεχνική του slow pitch jigging είναι μόνο για άνοιξη και καλοκαίρι; Και πολλές τέτοιες ερωτήσεις. Πάμε μαζί παρακάτω να δούμε μέσα από τις προσωπικές μου εμπειρίες των τελευταίων περίπου 5 χρόνων στην τεχνική αυτή, αν είναι αλήθεια ή μύθος. Τελικά το slow jigging γίνεται όλο το χρόνο ή όχι; Ας τα πάρουμε από την αρχή.

Ειδικά όμως για την τεχνική του παραγαδιού όλα γίνονται βολικά και συχνά χωρίς υπερβολή ιδανικά. Οι μέρες ισομοιράζονται σε διάρκεια με τις νύχτες οπότε έχουμε αρκετό χρόνο για προετοιμασία αλλά και για το ψάρεμα των εργαλείων μας. Τα ψάρια επίσης, αρχίζουν να δημιουργούν απόθεμα ενέργειας, για το επερχόμενο κρύο διάστημα ενώ κάποια είδη και για την αναπαραγωγή τους, οπότε δραστηριοποιούνται και τρώνε τα δολώματα μας. Αυτά είναι άφθονα καθώς από τα μέσα της εποχής εναλλάσσονται (γρι-γρι σε τράτες ) τα επαγγελματικά εργαλεία που τα παρέχουν αλλά και χταπόδια, αλιδόνες, μοσχιοί κτλ κάνουν την εμφάνιση τους στη κολπάδα μας και στους πάγκους των ψαράδων.

Μπορεί όλοι οι τρόποι και όλα τα δολώματα να ψαρεύουν όλες τις εποχές του χρόνου, όμως η κάθε εποχή έχει τους δικούς της τρόπους και τις δικές της τεχνικές που αποδίδουν περισσότερο αλλά και τα δολώματα αυτά που είναι πιο αποτελεσματικά. Εμείς προκειμένου να βοηθήσουμε όσο μπορούμε περισσότερο τους φίλους ψαράδες και κυρίως τους νέους στον χώρο, προσπαθούμε να δώσουμε σε κάθε εποχή αυτούς τους τρόπους κι αυτά τα δολώματα που αποδίδουν τα μέγιστα.

Το Jigging, είναι μία τεχνική που από την φύση της απαιτεί αρκετές ώρες ψαξίματος για να εντοπίσουμε τα ψάρια. Θα πρέπει να παρατηρούμε προσεκτικά το κάθε σημείο το οποίο ψαρεύουμε, χωρίς όμως να κολλάμε μόνο σε αυτό. Η κλασική απορία που περιτριγυρίζει όποιον μπλέξει με την μεγάλη περιπέτεια που λέγεται Jigging, είναι με το κατάλληλο βάθος δράσης που έχει αυτή η τεχνική.

Όσες γνώσεις απέκτησα με την εμπειρία δεκαετιών για την βιολογία και τις συνήθειες του είδους θα με βοηθήσουν στο παρόν και το μέλλον να αποφεύγω όσο είναι δυνατό, την σύλληψη τέτοιου ψαριού. Ευτυχώς οι σύγχρονες τεχνικές υποστηρίζουν την χρήση όλο και πιο λεπτού εξοπλισμού, γεγονός που δίνει την ευκαιρία διαφυγής σε τέτοιο ψάρι. Επίσης τα εξελιγμένα βυθόμετρα όπως διαφημίζουν σωστά, οι χρήστες τους φανερώνουν σχεδόν την ταυτότητα, ως απεικόνιση ενός μεγάλου μαυρόψαρου. Μένει πλέον το είδος του βυθού που το βυθόμετρο φυσικά και δείχνει, αλλά και η περιοχή όπως απότομες αποχές, ξέρες, έντονο ανάγλυφο με απότομες διακυμάνσεις βάθους, σχετικά ρηχά βάθη (25-50 μέτρα ) που το εντοπίσαμε, για καταλάβουμε ακόμη καλύτερα, εάν πρόκειται για ροφό. Όταν λοιπόν όλα συμφωνούν ότι το είδος αποτελεί δείγμα υγιούς οικοσυστήματος, είναι ρυθμιστής και ζωοδότης ενός ψαρότοπου, καλό είναι οι συνειδητοποιημένοι και μάλιστα οι γνώστες της τεχνολογίας, ψαράδες, να αποφεύγουν τη σύλληψή του.