Περιοδικό Ψάρεμα με Σκάφος : Λυκογεώργος Κώστας

Χαιρετώ τους αναγνώστες του περιοδικού για μια ακόμη φορά! Σε αυτό το άρθρο έχει περάσει το καλοκαίρι και ήρθε η εποχή που οι πιο πολλοί περιμένανε. Η εποχή που τα καλαμάρια, αρχίζουν και επισκέπτονται όλο και πιο ρηχότερα νερά και υπάρχουν στις ακτές μας θα δούμε και θα αναλύσουμε μαζί την τεχνική, ώστε να σας προτρέψω να αφήσουμε στο σπίτι τα εργαλεία που κάνουμε «ζωντανό»! Όσο και αν φαίνεται παράξενο και παράλογο, τα τεχνητά δεν ορίζουν χρόνο και τόπο. Δουλεύουν παντού και πάντα. Και αυτό σας το γράφω με σιγουριά γιατί για τέσσερα συνεχόμενα χρόνια ασχολήθηκα εντατικά, και με μεγάλο πείσμα, χειμώνα - καλοκαίρι - άνοιξη - φθινόπωρο αποκλειστικά με αυτήν την τεχνική. Χωρίς την σιγουριά του ζωντανού καλοδολωμένου καλαμαριού που σπάνια κάποιος θηρευτής θα αρνηθεί. Ας δούμε παρακάτω μαζί του λόγους!

Πέρσι τα ψάρια λόγω θερμοκρασίας και γενικότερα κλιματολογικής αλλαγής, καθυστέρησης των βροχών, του κρύου κλπ, μείνανε λίγο πίσω στις ημερομηνίες που τα βρίσκαμε. Υπήρχαν πολλές ερωτήσεις για το αν τα ψάρια χτυπάνε τον χειμώνα σε πλάνους; Γενικότερα όταν αρχίζουν και βγαίνουν τα καλαμάρια στην ακτή τα ψάρια δεν προτιμούν τους πλάνους; Μήπως η τεχνική του slow pitch jigging είναι μόνο για άνοιξη και καλοκαίρι; Και πολλές τέτοιες ερωτήσεις. Πάμε μαζί παρακάτω να δούμε μέσα από τις προσωπικές μου εμπειρίες των τελευταίων περίπου 5 χρόνων στην τεχνική αυτή, αν είναι αλήθεια ή μύθος. Τελικά το slow jigging γίνεται όλο το χρόνο ή όχι; Ας τα πάρουμε από την αρχή.

Σε αυτό το άρθρο θα δούμε μαζί μια τεχνική που την αγάπησαν πολλοί. Μια δύσκολη τεχνική και ίσως από αυτές που η τύχη δεν μπορεί να μας βοηθήσει πέρα από μια - δυο φορές. Ακούει στο όνομα Slow Pitch Jigging. Μαζί σε αυτό το άρθρο θα αναλύσουμε απορίες, που σχεδόν όλοι μας τις είχαμε. Ένα άρθρο που στηρίζεται στην προσωπική μας εμπειρία με σκοπό να λύσει ότι ερωτήματα έχουν δημιουργηθεί με το πέρασμα των χρόνων. Τέτοιου είδους τεχνικά άρθρα είναι η ραχοκοκαλιά επάνω σε μία από τις πιο απαιτητικές τεχνικές αυτή τη στιγμή που όλοι σχεδόν έχουμε «περάσει» από αυτή. Όσοι ξεκίνησαν με σωστές βάσεις, συνέχισαν. Όσοι πίστεψαν ότι είναι μια τεχνική που κριτήριο δεν είναι οι σωστές βάσεις, τα σωστά εργαλεία και δεν χρειάζεται κόπος και επιμονή δυστυχώς ήταν και οι πρώτοι που εγκατέλειψαν. Ελπίζω και εύχομαι να διαβάσουν αυτό το κείμενο και να επιστρέψουν πάλι, με σωστές βάσεις πια και να αρχίσουν να βιώνουν επιτυχίες.