Έχουν περάσει κάμποσες ώρες από το ξημέρωμα. Έχει φτάσει πλέον μεσημέρι. Τα ψάρια που είδαμε στο βυθόμετρο λιγοστά και από χτύπημα, τρίχες. Η ώρα περνάει και το χέρι μηχανικά συνεχίζει να τζιγκάρει χωρίς καμία προσμονή. Ξαφνικά όλα τερματίζουν. Δύο δυνατά κεφάλια κάνουν το χειλάκι μας να χαμογελάσει και στη συνέχεια «φτύσιμο». Το χαμόγελο δεν κράτησε πολύ. Επιστροφή σπίτι με την διάθεση… κρόσσια!

Οι λόγοι συχνά πολλοί και δεν πρέπει να σκεφτούμε ότι πάντα είναι δικό μας λάθος. Συχνά η επίθεση μπορεί να είναι επιπόλαια, ή για λόγους κυριαρχίας περιοχής, οπότε το ψάρι πιάστηκε από τα «αφτιά» όμως θα ήμασταν το λιγότερο ανώριμοι αν αυτό συνέβαινε συχνά και δεν του δίναμε την πρέπουσα σημασία. Τα αγκίστρια στο Jigging γενικότερα είναι πολύ μελετημένα και δεν πρόκειται για απλά αγκίστρια. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που κοστίζουν τόσο και θα σας εξηγήσω σε αυτό το άρθρο το γιατί. Όμως πάμε να δούμε για αρχή τι ζητάμε από ένα αγκίστρι Jigging.

Προδιαγραφές

Αν παρατηρήσετε μερικά αγκίστρια jigging, θα δείτε ότι στην πλειοψηφία τους έχουν κοινά χαρακτηριστικά. Έχουν για αρχή κοντό λαιμό, ιδιαίτερα μεγάλη κούρμπα και μακριά αιχμή. Δηλαδή η κόντρα από την μύτη του αγκιστριού απέχει συνήθως πολύ. Αυτός ο σχεδιασμός επιτρέπει την εύκολη εισαγωγή στο στόμα ή την άμεσα αρπαγή και εξωτερικά από αυτό, την ισχυρή διατρητικότητα ακόμα και σε οστά, λέπια και γενικότερα σκληρά σημεία. Ο κοντός λαιμός δεν προστατεύει το ψάρι, αφού σε άλλα αγκίστρια έχει σκοπό να «στήσει» την αιχμή σωστά μέσα σε κάποιο δόλωμα. Πέρα όμως από τον κοινό αν θέλετε σχεδιασμό, θα δούμε και κάποιες άλλες ιδιαιτερότητες όπως κάποιες γωνίες στην κούρμπα, κλπ, που απλά βοηθάνε το αγκίστρι αφού καρφωθεί στο ψάρι, να μένει ακίνητο εκεί και να μην μετατοπίζεται κατά την μάχη, εξασφαλίζοντας ένα σίγουρο κάρφωμα. Αυτά λίγο πολύ είναι τα βασικά χαρακτηριστικά και μετά ακολουθεί η διάμετρος που όσο λεπτότερη απαιτεί λιγότερη ενέργεια για να καρφώσει καλά αλλά μπορεί να σκίσει το ψάρι, ενώ όσο χοντρότερη, θέλει περισσότερη ενέργεια ή επαναλαμβανόμενο κάρφωμα, αλλά δύσκολα θα το σκίσει, ακόμα και αν έχουμε πιάσει το αρπακτικό από κάποιο σημείο σάρκας.

Λοιπές λεπτομέρειες που δεν ξέραμε

Υπάρχουν όμως και άλλα χαρακτηριστικά που κάποιοι δεν γνωρίζουμε, η αν μη τι άλλο δεν ξέραμε ότι πρέπει αν δώσουμε ιδιαίτερη σημασία. Ένα από αυτά και ίσως το σημαντικότερο είναι το υλικό κατασκευής. Το μέταλλο που θα χρησιμοποιηθεί είναι συνήθως ένα σύνθετο μείγμα διαφορετικών μετάλλων και άνθρακα που έχουν κύριο σκοπό να του δώσουν δυο συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που εξυπηρετούν το ψάρεμά μας σε πολλές κρυφές πτυχές. Μικρό βάρος και αντοχή σε τάσεις και διάβρωση. Πάμε να δούμε γιατί.

Μικρό βάρος

Το βάρος παίζει ένα τεράστιας σημασίας ρόλο που δύσκολα τον αποκρυπτογραφούμε. Για αρχή, όσο ελαφρύτερο το αγκίστρι τόσο μικρότερη αντίσταση επιφέρει στο πλάνο επηρεάζοντας ακόμα λιγότερο την πλεύση του. Αν σκεφτούμε ότι συχνά βάζουμε και δύο αγκίστρια τότε η αντίσταση από αυτά επηρεάζει με μια Α αντίσταση την κίνησή του. Είναι βασικός και απαράβατος κανόνας ότι οτιδήποτε αλλάζουμε στον εξοπλισμό μας, όπως διάμετρο νήματος, fluorocarbon leader ακόμα και κρίκους, επηρεάζουν με ένα μικρό ή μεγάλο ρόλο την κίνησή τους. Και τα αγκίστρια μας έχουν τον μεγαλύτερο λόγο. Σε αυτό. Ακόμα όσο μικρότερο είναι το βάρος τους, τόσο ταχύτερα κινούνται σαν ραπτομηχανή σε κάθε χτύπημά μας. Και αυτό προφέρει καλύτερο κάρφωμα εφόσον τα ποιο γρήγορα ελαφριά αγκίστρια επιστρέφουν ταχύτερα σε θέση καρφώματος από το πρώτο κλάσμα δευτερολέπτου της κίνησης του πλάνου που φυσικά γίνεται από εμάς μακριά στην επιφάνεια.

Ακόμα ένα πλεονέκτημα είναι και το στοιχείο της αναρρόφησης. Όλα τα ψάρια, ακόμα και αυτά που δαγκώνουν όπως η συναγρίδα, το τσαούσι και το φαγκρί, την τελευταία στιγμή της επίθεσης, την στιγμή ακριβώς που έχουν πλησιάσει το θήραμά τους και ανοίγουν το στόμα τους, δημιουργούν μια αναρρόφηση που θα φέρει το θήραμά τους ακόμα πιο κοντά στο στόμα τους ώστε να το δαγκώσουν. Αυτή συμβαίνει με το απότομο άνοιγμα των βραγχιακών επικαλυμμάτων και στην συνέχεια το άνοιγμα του στόματος. Η πίεση που δημιουργείται μέσα στο θάλαμο του στόματος, εκτονώνεται από αυτό καθώς ανοίγει και ότι βρίσκεται μπροστά παρασύρεται μέσα σε αυτό. Τα μαύρα ψάρια, τα μαγιάτικα και γενικότερα όλα τα ψάρια με δόντια σαν λίμα, έχουν τεράστια ικανότητα αναρρόφησης, ενώ τα κόκκινα μικρότερη αλλά εξίσου ικανή ώστε να οδηγήσει το θήραμα μέσα στα κοφτερά σαγόνια τους.

Τα ελαφρύτερα αγκίστρια του jigging οδηγούνται εύκολα και γρήγορα μέσα στο στόμα, ενώ το βαρύ σώμα του πλάνου όχι και τόσο αποτελεσματικά. Το αποτέλεσμα είναι ευνόητο λοιπόν και εδώ θα παίξει και σημαντικό ρόλο το μήκος του κορδονιού των assist hooks που δεν θα πρέπει αν είναι πολύ μακρύ, αλλά τοποθετημένο στο σωστό σημείο, δηλαδή το πολύ στο ένα τρίτο του μήκους του πλάνου και πάντα κοντά στο κεφάλι. Το ελαφρύ assist hook ντυμένο με ένα χταποδάκι, στην περίπτωση που έχουμε δύο αρματωμένα στο πλάνο, δηλαδή ένα με χταποδάκι και ένα χωρίς, συχνά θα δώσει και το ψάρι. Εμείς φυσικά θα νομίζουμε ότι το ψάρι όρμησε στο χταποδάκι, αλλά ουσιαστικά ο μεγάλος όγκος του συνόλου σε συνδυασμό με το μικρό βάρος, (το χταποδάκι δεν ζυγίζει τίποτα αλλά έχει επιφάνεια) είναι ευκολότερο να αναρροφηθούν βαθιά μέσα στο στόμα.

Ένα τελευταίο και ιδιαίτερο πλεονέκτημα που έχουν τα αγκίστρια assist hook με μικρό βάρος είναι η ελάχιστη ζημιά που προκαλούν στον πλάνο. Όλοι ξέρουμε ότι πολλοί πλάνοι έχουν ευαίσθητο φινίρισμα όπου ξεφτίζει εύκολα. Ένα βαρύ αγκίστρι assist κατά την συνεχόμενη κίνησή του κατά το τζιγκάρισμα, χτυπάει επανειλημμένα τον πλάνο μας στα πλευρά του στο ίδιο πάντα μήκος. Το αποτέλεσμα είναι σιγά σιγά να αποδυναμώνει το φινίρισμα και τέλος να το ξεφτίζει ολοσχερώς. Όμως όσο ελαφρύτερο είναι, τόσο μετριάζεται η ένταση αυτού του χτυπήματος και το φινίρισμα δέχεται αισθητά λιγότερη ή και καθόλου ζημιά. Οπότε ένα ελαφρύ αγκίστρι είναι ιδανικό όμως το μικρό βάρος είναι αντίθετο με τον παράγοντα δύναμης. Ας δούμε τι παίζει και με αυτό το θέμα.

Αντοχή

Μιλώντας για αντοχή μιλάμε για ανθεκτικότητα σε δύο θέματα, την αντοχή σε δύναμη και στην διάβρωση. Για αρχή η δύναμη που έχει ένα αγκίστρι και η ιδιότητά του να μην ανοίγει θα μας απασχολήσει πολύ, εφόσον κάποια ψάρια με μεγάλο βάρος και ατίθασο χαρακτήρα θα δοκιμάσουν κάθε πτυχή του εξοπλισμού μας πριν ηττηθούν. Το αγκίστρι μας λοιπόν πρέπει παρά το μικρό του βάρος να έχει και αντοχή σε μεγάλη αντίθεση με αυτό. Κράματα ποικίλων μετάλλων σε ανορθόδοξους συνδυασμούς μεταξύ τους, προσπαθούν να δώσουν το επιθυμητό αποτέλεσμα, που όμως σε αυτό θα πρέπει να προστεθεί και αντιδιαβρωτική ικανότητα. Πιάσε το αυγό και κούρευτο δηλαδή, διότι το να τα έχεις όλα είναι πολύ δύσκολο. Έτσι κάποιες εταιρείες απλώς επικαλύπτουν τα αγκίστρια με κάποια τελευταία στρώση μετάλλου, ενώ άλλες προσπαθούν να ανοδιώσουν το ίδιο το μέταλλο με ποικίλους τρόπους.

Σαν μέταλλο που καλύπτει τον τομέα δύναμη και οξείδωση είναι το ανοξείδωτο ατσάλι που χρησιμοποιείται από κάποιες εταιρίες μεν, αλλά έχει σχετικά μεγάλο ατομικό βάρος. Μετά από αυτό μόνο αλχημείες υπάρχουν ώστε να επιτευχθεί το μικρό βάρος, αλλά με μια περιορισμένης ζωής προστασία από την οξείδωση. Τώρα εδώ θα πιστεύετε ότι η μάχη ενάντια της οξείδωσης έχει σκοπό να κάνει το αγκίστρι να ψαρεύει περισσότερες φορές σωστά; Λάθος. Γι’ αρχή οι εταιρείες ωφελούνται περισσότερο από αγκίστρια μικρότερης διάρκειας ζωής αλλά πολύ αποτελεσματικά σε απόδοση. Αυτά όλος ο κόσμος θα έτρεχε να τα ανανεώνει. Η οξείδωση είναι αναγνωρίσιμη από τα ψάρια και από εμάς. Αν αγγίξετε με την άκρη της γλώσσας σας μια οξειδωμένη επιφάνεια, θα νιώσετε ένα ελαφρύ κάψιμο ή ξινίλα, που ουσιαστικά είναι η ηλεκτρόλυση των μετάλλων, και όταν είναι ισχυρή είναι αναγνωρίσιμη από τα ψάρια. Για αυτό αναθεωρήστε τα όσα ξέρατε για τα αγκίστρια των πλάνων σας και δοκιμάστε πάλι με αυτά τα νέα δεδομένα.