Περιοδικό Ψάρεμα με Σκάφος : Λυθρίνι

Πέρσι τα ψάρια λόγω θερμοκρασίας και γενικότερα κλιματολογικής αλλαγής, καθυστέρησης των βροχών, του κρύου κλπ, μείνανε λίγο πίσω στις ημερομηνίες που τα βρίσκαμε. Υπήρχαν πολλές ερωτήσεις για το αν τα ψάρια χτυπάνε τον χειμώνα σε πλάνους; Γενικότερα όταν αρχίζουν και βγαίνουν τα καλαμάρια στην ακτή τα ψάρια δεν προτιμούν τους πλάνους; Μήπως η τεχνική του slow pitch jigging είναι μόνο για άνοιξη και καλοκαίρι; Και πολλές τέτοιες ερωτήσεις. Πάμε μαζί παρακάτω να δούμε μέσα από τις προσωπικές μου εμπειρίες των τελευταίων περίπου 5 χρόνων στην τεχνική αυτή, αν είναι αλήθεια ή μύθος. Τελικά το slow jigging γίνεται όλο το χρόνο ή όχι; Ας τα πάρουμε από την αρχή.

Ειδικά όμως για την τεχνική του παραγαδιού όλα γίνονται βολικά και συχνά χωρίς υπερβολή ιδανικά. Οι μέρες ισομοιράζονται σε διάρκεια με τις νύχτες οπότε έχουμε αρκετό χρόνο για προετοιμασία αλλά και για το ψάρεμα των εργαλείων μας. Τα ψάρια επίσης, αρχίζουν να δημιουργούν απόθεμα ενέργειας, για το επερχόμενο κρύο διάστημα ενώ κάποια είδη και για την αναπαραγωγή τους, οπότε δραστηριοποιούνται και τρώνε τα δολώματα μας. Αυτά είναι άφθονα καθώς από τα μέσα της εποχής εναλλάσσονται (γρι-γρι σε τράτες ) τα επαγγελματικά εργαλεία που τα παρέχουν αλλά και χταπόδια, αλιδόνες, μοσχιοί κτλ κάνουν την εμφάνιση τους στη κολπάδα μας και στους πάγκους των ψαράδων.

Μπορεί όλοι οι τρόποι και όλα τα δολώματα να ψαρεύουν όλες τις εποχές του χρόνου, όμως η κάθε εποχή έχει τους δικούς της τρόπους και τις δικές της τεχνικές που αποδίδουν περισσότερο αλλά και τα δολώματα αυτά που είναι πιο αποτελεσματικά. Εμείς προκειμένου να βοηθήσουμε όσο μπορούμε περισσότερο τους φίλους ψαράδες και κυρίως τους νέους στον χώρο, προσπαθούμε να δώσουμε σε κάθε εποχή αυτούς τους τρόπους κι αυτά τα δολώματα που αποδίδουν τα μέγιστα.

Το Jigging, είναι μία τεχνική που από την φύση της απαιτεί αρκετές ώρες ψαξίματος για να εντοπίσουμε τα ψάρια. Θα πρέπει να παρατηρούμε προσεκτικά το κάθε σημείο το οποίο ψαρεύουμε, χωρίς όμως να κολλάμε μόνο σε αυτό. Η κλασική απορία που περιτριγυρίζει όποιον μπλέξει με την μεγάλη περιπέτεια που λέγεται Jigging, είναι με το κατάλληλο βάθος δράσης που έχει αυτή η τεχνική.

Όσες γνώσεις απέκτησα με την εμπειρία δεκαετιών για την βιολογία και τις συνήθειες του είδους θα με βοηθήσουν στο παρόν και το μέλλον να αποφεύγω όσο είναι δυνατό, την σύλληψη τέτοιου ψαριού. Ευτυχώς οι σύγχρονες τεχνικές υποστηρίζουν την χρήση όλο και πιο λεπτού εξοπλισμού, γεγονός που δίνει την ευκαιρία διαφυγής σε τέτοιο ψάρι. Επίσης τα εξελιγμένα βυθόμετρα όπως διαφημίζουν σωστά, οι χρήστες τους φανερώνουν σχεδόν την ταυτότητα, ως απεικόνιση ενός μεγάλου μαυρόψαρου. Μένει πλέον το είδος του βυθού που το βυθόμετρο φυσικά και δείχνει, αλλά και η περιοχή όπως απότομες αποχές, ξέρες, έντονο ανάγλυφο με απότομες διακυμάνσεις βάθους, σχετικά ρηχά βάθη (25-50 μέτρα ) που το εντοπίσαμε, για καταλάβουμε ακόμη καλύτερα, εάν πρόκειται για ροφό. Όταν λοιπόν όλα συμφωνούν ότι το είδος αποτελεί δείγμα υγιούς οικοσυστήματος, είναι ρυθμιστής και ζωοδότης ενός ψαρότοπου, καλό είναι οι συνειδητοποιημένοι και μάλιστα οι γνώστες της τεχνολογίας, ψαράδες, να αποφεύγουν τη σύλληψή του.

Δεν είναι κρυφό ότι με «σιλικόνες» έχουν συλληφθεί πολλά καλά ψάρια όπως, λούτσοι, συναγρίδες και πολλά μαύρα ψάρια, ακόμα και σε μέρες που κάθε προσπάθεια με κάποιο πλάνο, παρέμεινε άκαρπη. Αυτό που πραγματικά διακρίνει ένα σιλικονούχο τεχνητό είναι η διακριτικότητα. Πράγματι με μια ματιά βλέπεις κάτι σε σουλούπι ψαριού, (πολλές φορές ακριβές ομοίωμα) χωρίς πολλά μαραφέτια να εξέχουν από αυτό. Δεν διαθέτει κρίκους, σαλαγκιές, γλώσσα και το πολύ εύκαμπτο υλικό που αποτελείται, μπορεί να πραγματοποιεί απίστευτες μανούβρες και κινήσεις στο νερό, ακόμα και με ελάχιστη προσπάθεια από εμάς. Με τις περισσότερες φορές ένα αγκίστρι μονάχα να εξέχει από την ράχη του τεχνητού, το «μαλακό» αυτό τεχνητό, κινείται ύπουλα, μη προκαλώντας υποψίες στο γύρω περιβάλλον.

Ένα θέμα που απασχολεί πολλούς φίλους μας που ασχολούνται με την παραδοσιακή συρτή βυθού είναι η ταχύτητα που πρέπει να έχει το σκάφος τους, για να μπορούν να υπολογίζουν σωστά μαζί με τον αριθμό μολυβιών, το βάθος που θα ψαρεύει το τεχνητό τους. Γιατί όπως καλά γνωρίζουν αριθμός μολυβιών και ταχύτητα σκάφους, είναι αυτά που καθορίζουν το βάθος πλεύσης.

Ο ήλιος μόλις έκανε την εμφάνισή του. Αργά μα σταθερά κατάφερε να ξεπεράσει τα βαριά σύννεφα και να φτάσει ψηλότερα τους στον ουρανό. Η κακοκαιρία των προηγούμενων ημερών έχει περάσει, όμως για το μικρό φουσκωτάκι το έντονο σουέλ και η φουσκοθαλασσιά είναι ενόχληση.
Για προσωρινή ενόχληση ελπίζει το ζευγάρι των ψαράδων καθώς όσο περνάει η μέρα, λογικά με την απουσία ανέμου θα πέσει και ο κυματισμός. Αυτός είναι και ο λόγος που δε μπήκαν στο νερό χαράματα. Ο καπετάνιος εκπλήσσεται όταν στη προτροπή του να ετοιμάσει καλαμαριέρες ο φιλοξενούμενος επισκέπτης, ο φίλος απαντά ακολούθως:

Καθώς ο καιρός αρχίζει να ζεσταίνει η όλο και λιγότερη εύρεση και συντήρηση των αγαπημένων καλαμαριών και σουπιών γίνεται δυσκολότερη. Πλησιάζει η στιγμή που όλοι μας στρεφόμαστε στα τεχνητά. Δύσκολη τεχνική αλλά με σωστές βάσεις μπορούμε να οδηγηθούμε σε όμορφα και επιθυμητά αποτελέσματα. Ότι τυπωθεί παρακάτω είναι από προσωπικές εμπειρίες, δοκιμές καθώς και αναλύσεις και συμπεράσματα που είχα από καλούς φίλους ψαράδες. Καλά παιδιά, και δυνατούς ψαράδες. Δυνατοί ψαράδες είναι και υπάρχουν άνθρωποι σε κάθε μεριά της Ελλάδας μας!

Είναι πλέον γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια το ψάρεμα από το σκάφος κερδίζει ολοένα και περισσότερους οπαδούς στη χώρα μας. Δεν είναι λίγοι δε και οι φίλοι που μέχρι τώρα ασχολιόντουσαν μόνο με το υποβρύχιο ψάρεμα, αλλά αποφάσισαν να μάθουν και να γνωρίσουν και άλλες τεχνικές ψαρέματος. Ανάμεσα σε αυτούς και εγώ.

Μετά λοιπόν από είκοσι και πλέον χρόνια φανατικής ασχολίας με το υποβρύχιο κυνήγι και μετά από την προτροπή ενός φίλου, επίσης ψαροντουφεκά, ξεκίνησα δειλά δειλά να γνωρίσω τον κόσμο του ψαρέματος με καλάμι.